Búnaðarrit - 01.01.1950, Blaðsíða 181
B Ú N A Ð A R R I T
177
inni, seldu öll hrossin til annarra aðila á öðrum upp-
skipunardegi. Að uppskipun lokinni tjáði nefndin
okkur, að lnín vildi fara til Varsjá og reyna að fá leyfi
viðskiptamálaráðuneytisins þar til að kaupa 1000
hross til viðbótar á þessu og næsta ári. Virtust þessir
menn nú vera fúsir til að rýmka alla skilmála, sem á
þeirra valdi voru, svo sem að lækka stærðarkröfuna
niður í 125 cm, lækka hlutfallstölu hryssanna, taka
meira af þrevetringum og jafnvel hækka verðið eitt-
hvað, en ekkert var þó fastmælum bundið um þetla,
þegar ég fór frá Varsjá. Um 20. október kom svo
skeyti frá Finnboga Kjartanssyni, sem vann að mál-
inu í Póllandi, um að pólslta viðskiptamálaráðuneytið
vildi ekki láta „valútu“ fyrir meiri hestakaupum á
þessu ári, en vísaði málinu til næsta árs, en við höfð-
um sagt Pólverjum samkv. óslc atvinnumálaráðuneyt-
isins lieima, að ekki komi til mála greiðslufreslur á
fleiri hestum.
Auk þessa vann kaupmaður, Júlíus Hafstein að
nafni, að sölu hesta til Ítalíu á s. I. sumri. Úr því varð
þó ekki, en nokkrar líkur eru fyrir, að það geti orðið
á næsta ári. Fleiri hafa verið með hestasölu til Ílalíu
á prjónunum, en þar er nú mjög hátt verð á hrossum.
Enn fremur vil ég geta þess, að ég hef verið í
bréfasambandi við menn og stofnanir í Austur-Þýzka-
landi (á rússneska svæðinu) um hestasölu til Þýzka-
lands. Þar er ekki minnstur áhugi fyrir íslenzku hross-
unum, og kaupum á þeim. Það mál mun verða nánar
skýrt í grein, sem bráðlega birtist í Frey. Þetta er enn
þá skammt á veg komið, en ég hef skilað því í hendur
atvinnumálaráðherra, en Þjóðverjar bíða eftir svör-
um frá okkur. Eftir þvi sem ég hef heyrt, munu þó
vera miklir örðugleikar á að verzla við Austur-Þýzlca-
land.
Af ferðum mínum og bréfasamhöndum síðuslu tvö
árin liefur mér orðið ljóst, að við getum aflað okkur
12
L