Búnaðarrit - 01.01.1992, Blaðsíða 43
gerðir og átti auk þess mikið samstarf við formann félagsins. Ég sat
aðalfundi hjá fimm æðarræktardeildum og fjallaði þar um ýmis málefni
greinarinnar og sýndi myndir. Fundir þessir ályktuðu um málefni greinar-
innar, og er það góð vísbending um atriði, sem leggja þarf áherslu á.
Námskeiðið frá haustinu 1990, í meðhöndlun olíuataðra fugla, hefur nýst
vel til leiðbeininga, þvíað það virðist býsna algengt, aðfólk finni grútar- eða
olíuataða fugla og vilji reyna að bjarga þeim.
Þá barst sú frétt 10. júlí sl., að stórfelld grútarmengun ætti sér stað á
Ströndum. Það var Pétur Guðmundsson í Ofeigsfirði, sem lét mig vita eftir
að hafa haft samband við Siglingamálastofnun. Ég lét umhverfisráðuneyti
og fleiri aðila strax vita og reyndi að fylgjast með framgangi mála, m.a. með
því að gera strax kröfu um ítarlega úttekt á umfangi og tjóni, og lofaði
umhverfisráðherra því.
A sl. vori (15.-17. apríl) var haldið námskeið í æðarrækt við Bændaskól-
ann á Hvanneyri, og var það gert í samvinnu við Búnaðarfélag íslands og
Æðarræktarfélag Islands. Námskeiðið var einkum ætlað byrjendum, og
sóttu það 18 manns. Undirritaður sá um undirbúning og kennslu að
verulegu leyti, en að auki kenndu þeir Arni G. Pétursson, Páll Hersteinsson
og Þorvaldur Björnsson. í námskeiðslok var farið í heimsókn í dúnhreins-
unarstöð Goða hf og stöðin skoðuð. Rætt hefur verið um að stefna að
svipuðu námskeiði á tveggja ára fresti.
Ég vil leggja áherslu á, að það góða samstarf við Æðarræktarfélag íslands
nú eins og undanfarin ár, er mjög mikiil styrkur fyrir leiðbeiningarstarfið. A
aðalfundi ÆÍ flutti ég skýrslu um störfin á árinu.
Selveiði. Á árinu 1991 vann ég ásamt stjórn Samtaka selabænda talsvert
að því að koma íslenskum kópaskinnum til vegs og virðingar á ný bæði
innan lands og utan. Rúmlega 200 skinn frá 1990 voru send til Svíþjóðar í
sútun, og á haustdögum hóf Eggert Jóhannsson, feldskeri, að sauma flíkur
úr þessum skinnum. Viötökur hafa verið framar öllum vonum. Ásamt
stjórn Samtaka selabænda var safnað saman 350 söltuðum kópaskinnum sl.
vor, og eru þau í sútun í Svíþjóð, en það er nýmæli að senda söltuð skinn
beint til sútunar. Eggert feldskeri mun nota þessi skinn í sína framleiðslu.
Samtök selabænda hafa styrkt þetta verkefni Eggerts, og fengið til þess fé úr
Framleiönisjóði. Einnig hefur verið reynt að koma af stað vinnslu á ýmsum
litlum munum úr selskinni, en það mál er styttra á veg komið. Þá hafði ég
forgöngu um að selja 88 spýtt skinn til Danmerkur sl. haust, og fengust kr.
2300 fyrir I. flokks skinn, sem er lágt, en hér er fyrst og fremst um tilraun að
ræða, sem tókst það vel, að sami aðili hefur pantað verulegt magn til
viðbótar. Þá hafa Grænlendingar sýnt áhuga á að kaupa skinn svipað og þeir
gerðu 1990. Þau viðbrögð, sem þegar eru komin, sýna, að áhugi á
selskinnum er að vakna á ný og, að nú þarf að fylgja málinu fast eftir.
Talsverð umræða og kannanir hafa átt sér stað varðandi sútun skinna á
41