Búnaðarrit - 01.01.1992, Blaðsíða 73
Hrossarækt
Porkell Bjarnason
I upphafi vil ég minna lesendur á þann mikla
fróðleik ogfaglegar upplýsingar, sem birtast í
ársriti Búnaðarfélagsins Hrossarœktinni.
Hér verða tíundaðir ýmsir atburðir, en ekki
farið að ráði út í faglegar útskýringar. Vilji
búnaðarþingsfulltrúar kynna sér þessi mál
betur en hér er hægt, vísast til Hrossaræktar-
innar.
Hrossarœktarsamböndin starfa af fullum
þrótti, afsetja fáa stóðhesta, bæta nýjum við,
og er orðið mikið verð á þeim.
Skil folaldaskýrslna fyrir atbeina samband-
anna eru nú úr sögunni, en fangskýrslur frá bændum eftir grunnskráningu
hrossa þeirra og færslu árlegrar búsbókar eru nú þungamiðjan í skýrsluhald-
inu og léttir vinnu og fyrirhöfn sambandsmanna. Samböndin verða hins
vegar af tekjum, ef illa er staðið að nefndri skráningu og færslu fang-
skýrslna. Við horfum björtum augum á framtíðina og til þess, að þessi
nýbreytni og mun fullkomnara skýrslustarf verði hrossaræktinni til veg-
semdar og farsældar á komandi árum.
Sem fyrr eru samböndin átta talsins, er njóta framlaga áfram, en öll önnur
ræktunarfélög hætta að hljóta framlög, og var nú síðast aðeins Stofnræktar-
félagið Fjalla-Blesi í Rangárvallasýslu orðið eitt eftir, er framlags naut.
Hins vegar eru Hrossakynbótabúið á Hólum og Stóðhestastöð ríkisins í
Gunnarsholti fastir liðir í reglugerð við bújárræktarlög og eiga sér einhverja
framtíð í þessu tilliti ásamt hrossaræktarsamböndunum. Hins vegar geta
sprottið upp ágæt ræktunarfélög einstaklinga, sem taka höndum saman og
byggja ræktun sína upp með góðum, einstökum stóðhestum. Er allt gott um
það að segja og skapar ágæta samkeppni um verð og markað.
Héraðsráðunautar hafa um árabil unnið að hrossarækt á sínum svæðum
hjá búnaðarsamböndunum, þó mjög mismikið eftir áhugasviði þeirra
sjálfra. Þá hugmynd heféglengi veriðmeð, að eflaætti þettastarf um landið
þannig, að 1-2 landsráðunautar störfuðu hjá Búnaðarfélaginu og síðan 2-3
71