Heilbrigðismál - 01.04.1965, Blaðsíða 13
vera lostæti að ykkar smekk. Það er óhaf-
andi að faðirinn fari að leika mikla og sterka
manninn, sem ætlar að taka af skarið með
þvingunum og valdboði.
Það er oft vandlalítið að örva matarlyst
sem er horfin út af einhverjum erjum eða
leiðindum. Dálítil þolinmæði og smá brell-
ur geta bætt hana. Barnið verður að gleyma
öllum leiðindum frá fyrri máltíðum og for-
eldarnir eiga að gera allt til þess að barnið
hafi ánægju oggleði af borðhaldinu. Margir
munu segja að þetta sé hægara sagt en gert.
Það er venjulega hægt og það verður að ger-
ast.
Hér em nokkrar ábendingar
Leyfið barninu að borða oft með vinum
sínum. Það dreifir huganum, vekur lijá því
keppni við hitt barnið, svo jxað gleymir að
gera sér rellu út ai hvað og hve mikið það
borðar.
Nú skal ekki framar rætt um mat eða át
við matborðið. Engar ógnanir eða hvatning-
ar mega eiga sér stað. Vilji barnið ekki borða
meira, jrá leyfið Jdví að fara frá matborðinn
umtölulaust.
Gefið barninu lítið á diskinn í einu. Haf-
ið matinn vel tilbúinn og fallega framreidd-
an, jrví augun taka líka Jrátt í máltíðinni.
Mörg börn missa matarlystina þegar jran
sjá heilan matarhaug á diskinum, sem jrau
vita að þau ráða ekkert við að klára.
Gefið enga drykki á undan máltíðunum,
Jíví vökvinn fyllir magann.
Lystaukandi lyf hafa enga jiýðingu, ef
börnin fá nægjanlegt af grænmeti, gi'æn-
metissalötnm og ávöxtum.
Segið skyldmennum, vinum og kanp-
manninum sem þið verzlið við, að barnið
yðar megi ekki fá sælgæti. Börn eiga helzt
engin sætindi að fá. Þau drepa niður matar-
lystina hvað lítið sem borðað er af Jreim á
milli máltíðanna, síðasta reglan gildir skil-
yrðislaust um öll börn, en að öðru leyti eiga
FRÉTTABRÉF UM HEILBRIGBISMÁL
Hinn alþekkti harmleikur viö matborðiö: Barnið okkar
vill ekhi boröa.
ábendingarnar aðeins við um börn sem eru
lystarlítil, en virðast þó frísk og eðlilega
fjörug.
Sé barnið þreytt, máttlaust eða með hita-
slæðing Jiarf Jrað rannsóknar við, því þá staf-
ar lystarleysið af sjúkdómi.
Hvenær sem líkaminn verður fyrir smit-
un, snýst hann hart til varnar gegn henni.
Hann getur átt í svo harðri baráttu við árás-
aröllin, að mikið át og áreynsla sem melt-
ingunni fylgir, geta íjayngt honum um of.
Ifann beizlar Jrví iðulega matarlystina af
þeim ástæðum, enda er barninu þá oft holl-
ast að fá aðeins ávaxtasafa og te að drekka.
Þið megið trúa því, að þegar sjúkdómur-
inn er um garð genginn, er barnslíkaminn
13