Heilbrigðismál - 01.07.1965, Blaðsíða 11

Þetta gerðist án þess að Tómas lyndi ilm
a£ mat, smakkaði hann eða sæi. Engar frek-
ari breytingar urðu sýnilegar þótt hann
bragðaði á mat.
Morgun nokkurn varð Tórnas skyndi-
lega ofsahræddur og kvíðinn. Ástæðan var
sú, að læknir, sem starfaði við spítalann þar
sem Tómas var einnig aðstoðarmaður (auk
þess að vera tilraunadýr), kom skyndilega
inn til Tómasar með miklu fasi, tók að róta
og leita í hillum og skúffum rannsóknar-
stofunnar og reiddist æ meir er á leið leit-
ina, ragnaði og bölsótaðist. Hann var að
litast um eftir skýrslum, sem höfðu verið
lagðar á skakkan stað, en Tómas átti sök á
því þar eð hann tók til í rannsóknarstof-
unni. Hann óttaðist hvort tveggja: að hann
yrði fyrir þungum ákúrum og jafnvel rnissti
stöðuna. Þetta ástand hélzt í 5 mínútur, Jrá
fann læknirinn plöggin sem hann leitaði að.
Meðan á Jressu stóð lá Tómas hreyfingar-
laus á rannsóknarborði inni í rannsóknar-
stofunni, og var undir athugun þeirra félag-
anna. Hann varð fölur í andliti og rnaga-
slímhúðin, sem áður var rauð og blóðfyllt,
fölnaði mjög og varð blóðlaus, en náði sér
fljótt aftur Jregar hættan og skeltingin voru
liðin hjá. Sýrumyndunin livarf einnig að
mestu meðan á þessu stóð. Dapurlegar hugs-
anir, tregi, Iiugleysi og sjálfsásökun hafði
jafnan í för með sér langvarandi fölva á
slímhúð magans, auk mikillar takmörkunar
á safamyndun hans.
Tórnas og kona hans höfðu lengi alið Jrá
von í brjósti að geta flutt heimili sitt, vegna
Jress hve nágrannar Jreirra voru Jreim þungir
í skauti.
Þau höfðu, um stundarsakir, haft rnikla
ágirnd á húsi í öðru bæjarhverfi, sem virtist
henta Jreim prýðilega. Húseigandinn hafði
liaft góð orð um að leigja Jreinr húsið, en
fyrir vanrækslu, eða sinnuleysi Jreirra, var
búið að leigja húsið, áður en Jrau vissu, fyrir
miklu lægri leigu en þau bjuggust við að
Jrurfa að borga. Daginn eftir Jressa frétt var
I'RÉTTABRÉF UM HE1L15RXGBISMÁL
Tónras nrjög dapur í bargði, fámæltur og
stuttur í spuna þegar lrann kom í spítalann.
Hann fékkst ekki til að segja neitt unr orsök
ógleði sinnar fyrri en eftir marga klukku-
tínra. Þá var hann spurður spjörunum úr,
hvernig honunr hefði verið innanbrjósts unr
morguninn. Hann var þungur í skapi, eyði-
lagður og sleginn, skorti bæði kjark og Jrrek
til þess að gera nokkrar frekari kröfur til
hússins. Honunr var granrt í geði til hús-
eigandans, senr lrafði leigt út húsið án hans
vitundar.
Á lrinn bóginn fyrirvarð hann sig, bæði
sín og konu sinnar vegna, fyrir sinnuleysið.
Hann ásakaði sig fyrir að hafa glatað ó-
venjugóðu tækifæri, senr engin von var unr
að lronunr byðist á ný.
Þegar allt var nreð felldu lrjá Tónrasi, og
steiktu kjötnrauki og kraftsúpu var spýtt
inn í magann, orsakaði það rrrjög fljótt
snögga hækkun á sýrumynduninni og Jrétt-
an roða í slímhúðinni og nrjög aukna blóð-
sókn.
I Jretta skipti, senr skýrt hefur verið frá,
nrátti lreita að blóðsóknin ykist ekki neitt í
fyrstu, Jrótt kjöti og kraftsúpu væri spýtt
inn í nragann og konrst aldrei nenra upp í
helming Jress senr venja var til og stóð lrelnr-
ingi skemur. Sama gilti unr sýrunryndun-
ina.
Hreyfingar nragans voru einnig miklu
tregari en venja var til. Þegar sjúklingurinn
var í Jresskonar hugarástandi að dró úr starf-
senri magans eins og lýst hefur verið, var
Tónras lystarlaus og liálf óglatt; verki, brjóst-
sviða eða uppjrembu hafði hann ekki.
Grenrja og reiði:
Ofsakenndar geðshræringar eins og
grenrja og reiði, lröfðu alveg öfug áhrif á
magastarfsemi Tómasar, við Jrær geðbreyt-
ingar senr að ofan er lýst.
Dag nokkurn var Tónras látinn vinna við
allskonar snatt og rannsóknir senr lrann var
óvanur. Hann var látinn vera í allt öðrunr
stað í sjúkrahúsinu en venja var til, og nreð
11