Fríu Føroyar - 16.07.1942, Blaðsíða 2

1. árg,
FRÍU FØROYAR
Nr. 9
»Ár 1942, ioda juli, vóru hesir nevndarlimir úr Bazar-
nevndini, ið sett var 23mars 1909 við endamálinum at
reisa Nólsoyar Pálli ein minnisvarða, komnir á fund í
Tórshøll í Tórshavn:
Margrethe Kjelnæs, Amalie Joensen. Johanne Jenseri.
Elisabeth Rein. Anna I.ambaa. Sigrid Christiansen. Maren
Andreasen. Olevine Djurhuus. A. Degn. J. Waagstein.
Gudrid Olsen. Marie Baier. Andrias Ziska.
Vit komu ásamt um at savna saman meira pening enn
tann, ið hevur staði á sparikassabók, nú stórur 6316 kr.
93 oyr., og fáa fleiri, enn vit sum her eru á fundi, til
saman við okkum at fáa nýggjan pening til hetta enda-
mál.
Samtykt var at heita á ungmannafeløgini at savna inn
pening, fáa bløðini at taka móti peningi og royna at
fremja sakina við listatekning í bygdum Føroj a á sama
hátt sum fyrr var gjørt.
Til fyristøðufólk vóru vald:
frúgv Gudrid Olsen, frú Anna Lambaa, harrar A. Degn,
J. Waagstein og Andrias Ziska.
Nevndarlimir á bygd, ið høvdu listar í 1909, fáa bræv
um hesar fundarviðtøkur, sum teir vera bidnir um eisini
at samtykja og hjálpa okkum at fremja.
Fundurin lokin.
Margrethe Kjelnæs. Ainalie Joensen. Johanne Jensen.
Elisabeth Rein. Anna Lambaa. Sigrid Christinsen.
Maren Audreasen. Olevine Djurhmis. A. Degn. Gudrid
Olscn. J. IVaagsteiii. Andrias Ziska<.
Tað verður nú roynt at halda áfram við hesurn 33 ára
gamla royndarvirki. Vónandi eru Føroyingar nú á døgum so
Føroyakærir, at teir taka munagott undir.
Søgan og minni manns er fólkana leiðbeining og virðis-
mát.
Vit Føroyingar mega ikki gloyma farnu ættarliðini og
teirra virki, men vit mega goyma skattin fedrarnir góvu okkum.
Bókin dr. J. Jacobsen skrivaði í 1909 til áminning um
Nólsoyar-Pál og ein prýðuligur minnisvarði nú eru lið í søgu
Føroyafólks.
Latið okkum nú gera liðið so sterkt og vakurt, sum tað
er okkum møguligt, meðan vit orka tað, tað vil geva børnum
okkara arbeiðshug, og tey vilja tá eisini virða okkum, fedrar
teirra, fyri okkara kærleika til fedrarnar og Føroyar.
Nýggj bók:
J. DAHL:
Uvussu rtu ei? vcrdid.
Eg eri so illa viðfarin av Valuía-Centralinum, at nú orki
eg ikki at tiga longur til atburð yvirvaldsins, men skal her
siga frá verunleika, so almenningurin kann vita, hvussu stýrt
verður.
I meira enn 3 mánaðir hevur verið margarintrot bjá niær,
og tað er fyri meg sum bakara heilt oyðileggjandi, sum øll
kunna skilja.
Men eg kundi fáa rnargarine út Islandi, og hon lá klár
at sendast til mín. Tað var innfluttnings-loyvi, ið restaði mær,
og tað væntaði eg sjálvsagt at fáa straks frá Valitta-Central-
inum, men nei, tað fekk eg ikki, og tað havi eg epn ikki
kunna fingið.
Eg havi so vent mær til landsmenn mínar, harrar L.
Zachariasen og A. Samuelsen, rnen Zachariasen visti einki at
hjálpa mær til valuta, og formaður landsnevndarinnar A. Sam-
uelsen, visti heldur einki at hjálpa mær.
Tað tykist tí vera mest amtmaðurin, sum liggur i bukt-
ini. Hann tykist ikki unna mær at arbeiða og fáa til mítt bak-
arí margarin, og tt ger hann mær, konu og børnum tað ólivi-
ligt og vónleyst.
Lýsingar dugur hann at senda til bløðini um forboð í
langar leiðir. Hann noktar margarine til bakarar inntil víðari.
Hvussu leingi hetta sinntil víðari« skal vara, vita teir, ella
kanska bara hann, men vit olmussu bakarar vita tað ikki, vit
vila tað, at vit kundu fáa margarin úr íslandi, unt innfluttn-
ingsloyvi varð játtað, men Valuta-Centralurin sítti.
Hevði Valuta-Centralurin liva av at baka, so kanska inn-
fluttningsloyvi var givið, og margarina komin frá íslandi til
Føroyar.
Hvussu leingi tola Føroyingar hetta ræðið?
i4-\7'—i942- „
JOEN P. POULSEN
Føroyar frítt land
(Skrivari: Andrias J. Ziska)
„KROSSSTÍGGJUR"
FØSTULESTRAR
er ctl faa í hóltahcndlanum.
Føroya Fólkaháskúli.
Vetrarskúli f)-ri drongir er frá I. oktbr. til 28. febr.
Bønarbræv um peningastudnað má verða sent til amtið innan
1. august.
Telf. 243. S t j ó r n i n .
Nýggj føroysk bók:
M. S. VIÐSTEIN:
„EIRIKA“
Fæst í bókabúðum.
— Tórshavn.
(Framhald)
Teir settu tá frarn uppskot um, at Løgtingið skal biða
vørunevndina ansa eftir, at landshandilin í framtíðini víðkar
sítt virkisumráði og hevur í hondum keyp og sølu av øllum
vanligum keypmannsvørum í so stórum nøgdum sum gjørligt.
Fyri at tær innfluttningsvørur, sum nú standa á bundnum
lista, kunna verða býttar so javnt út sum gjørligt, heitir tingið
á tFærøernes Valuta-CentraD, um at geva landsliandlinum
innjluttningsloyvi til mest møguligt av hesum vørum,
Her er myndin opinber, og má tí einhvør Føroyingur
fata, at Løgtingið hevur gjørt seg undirbrotligt íremmanda-
valdinum so nógv meira, enn nakar hevur hugsað sær.
Hetta er høpisleyst, serliga nú, t( tað eru P'øroyingar og
ikki fremmandir, sum eiga peningin, eisini sterlingin gjøgnum
avreiðingina. Tað rná tí vera sjálvsagt, at Løgtingið, sum um-
boðar Føroya fólk, skuldi givið Valutacentralinum ordrar og
ikki sent inn urnsókn. At bønarbræv verður sent frá
Løgtinginum til »Færøernes Valuta Centrah hesum viðvíkjandi,
er dømi um, at Føroya Løgting ger seg undirbrotligt.
Formaður Føroya løgtings sigur Føroyingum, at teir nú
eiga um 40 milj. kr. í Onglandi. Hesin peningur er ovstórur
at vera soleiðis í fremmandahondum. Skulu h'øroyingar nakr-
Mál Si Mentan