Fríu Føroyar - 08.08.1942, Blaðsíða 1

Fríu Føroyar - 08.08.1942, Blaðsíða 1
r K i F orðandi misfatan. Amtið Og landsnevndin hava misfatað Bretland viðvíkj- andi innfluttningi av margarini l’rá íslandi ti.l Førovar, hexur nú stjóri Løgtingsskrivsto.vunar sagt frá til harra Joen P. Poul seri, bakara, Tórshavn. Nú kunna allir bakarar fáa Iqvví íil at flvta inn margarin frá íslandi til Føroyar, uttan at henda inuflyting minkar um ta nøgd sum tilsøgd var til iunflytingar úr Bretlandi. Føroyingar mega spyrja amt og landsnevnd, hvussu henda misfatan er komin . . Hevur amt og landsnevnd ikki so frægar málkønar menn, at teir fata Bretar? Um so er, ja tá má málkønur nraður finnast beinan vegin. Amt og landsnevnd hava her gjørt seg sek í høpisleysari forðan nróti monnurn at vinna sær inntøkur í teirra yrki sum bakarar. Meðan teir nú hava sagt frá, at teir hava misfata í hes- um, tá kemur ein at mintiast ti! mangt annað, sum forðandi er viðvfkjandi vøruinnfluttningi til Føroyar. Enn eru tað fleiri Føroyingar, sum ikki trúgva, at tað eru Bretar sutn so nógv forða fyri vøruinnfluttningi, rneti al tað heldur er onkur annar sum liggur í buktini og snildliga) harvið vil hava Føroyingar at fáa illvilja til Bretland. Tað er so maugt gott at minnast á gamla samvirki okk- ara Breta og Føroyinga, at nú eigur ikki spilla at koma í ■ okkara millum. Vit fáa okkum ikki til at trúgva ilt um Bretar, at teir ikki unna okkum tann neyðars innfluttning okkum tørvar til rnatna og til alt vinnulív her. Føroyingar telja bara um 27000 menniskju, og tað er ein so lítil mannamúgva, at hon ikki í nakran mun kann ávirka h'v Bretatjóðanna, um vit fáa tað okkum tørvar. Eru teir ikki sekir í teirri foran, sum verið hevur, tá er tað illa gjørt at fáa Føroyingar at trúgva ill um teir í hesum. Vit mega tí krevja fulla vissu fyri øllum sum kemur forandi. Flvør ið forðar og hví^.forða verður. Eisini mega vit Føroyingar krevja al fáa greiðu á, hvi vøruinnfluttningur gerst trupul, meðan tað ilcki verður forða at lata freintnandar keypa innfluttar vørur í stórum nøgdum at flyta úr aftur F'øroyum. Verður frítt loyvi at flyta inn, ja tá ber betri til at lata fremmandar keypa' her og senda burlut av landi okktira klædnavørur, ið innfluttar eru. Tá Føroyingar trúliga og manniliga royna at føra so nógvan rnat teir kunna til Bretlands, er tað sjálvsagt, at Bretatjóðin vil lata til Føroyar alt okkurn tørvar. Tað er sum sagt so lítil rúgva, at hon ikki í nakran tuun kann ávirka lív Bretatjóðan na. Teir káva. Tøgn kom á menn viðvíkjandi tilfari til og bygging av skipum, bátum og húsum. Nú hava teir kunna talað saman, surn ráða landinum, og man tað hel’st vera »hitt vanliga komproniið< teirra javnaðar- og sjálvstýrismanna, sum kentur fram í oddagrein »Dimmalætting«s hin 5. áugust. Nú vilja teir niana til einki at gera skipabygging við- víkjandi, fyrrenn aftaná ófriðin. Tá skal voffentlig Støtte og privat Vovemod* fara í holt við alt. »Rekonstruktion af den færøske F'iskerflaade helt fra Grunden af« siga teir. Ætlaniti hjá hesum flokkum er, at Danmark aftur skal fáa vald yvir teim føroysku sjómonnunum og *dikterað« teirra ltv, sum teir gjørdu tað fyrr. Danskarar skulu byggja skipini og Danskarar skulu selja motorarnar, tí »det Offentlige«, tað er Danmark, gevur stats- lánitii o. s. fr. Tá kann sambandið, tað er javnaðar-sjálvstýris-sambandið, rópa: Hurrá! Slottið er vunnið! Men vónandi er, at F'øroyingar siga: Kortanei! Vit kenna tykkum fullvæl! Nú roytia vit at liva sum F'øroyingar eiga at liva. Vit vilja vera friir menn í Føroyum. Vit vilja ikki hava fremmant vald í føðilandi okkara. Tað eru øll góð líkindi til, al Føroyingar eins væl og ein hvør onnur tjóð kann byg.gja skip. Her kann fáast tilfar og her kunna koma amboð til landið líka væl sum til eitt hvørt annað land. Føroi-ar, ið liggja mitt úti í Atlantshavinum, rnega sjálvsagt fáa øll tørvandi skip skjótast gjørligt, og alt sum byggjast kann her á landi mega vit fáa gjørt. Føroyingar liava ikki ráð at missa nógv skip og einki faa aftur, tí sjógvurin er fyri fjøldina álitið. >. Hvussu leingi teir vilja káva og fjala, vita vit ikki, men fólkið ótolnast og vil hava vissu fvri, at nakað munagott kemur av bj'ggitilfari nú skjótt. ðlcivsøfeazi f df*. Vakrari Ólavsøkuveður enn 1 ár hevur ikki verið, og nógvir Ólavsøkugestir vóru í Havn, meira enn vant plagar at vera. í vakrasta veðri byrjaði stevnuskráin Ólavsøkuaftan kl. 4’/2: Skrúðgonga við barnaliðum og ríðitnonnum og hornblástri á odda gjøgnum Havnar gøtur kring staðin. Eiti sera vøkur sjón. Tá skrúðgongan var endað, skundaði mannamúgvan sær til strendurnar at siggja kappróðurin, ið byrjaði kl. 51 /2. /7 bátar kappróðu. Tríggir konufólkabátar, og vinnarin varð »Havfrúgvin«, Vestmanna. Tvey 4 tn a n n n a f 0 r, vinnarin varð »Nólsoyar Páll«, Lopra. F'imm 6-mannafør, vinnarin varð »Tarvurin«, Nóls- oyingar.

x

Fríu Føroyar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fríu Føroyar
https://timarit.is/publication/639

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.