Fríu Føroyar - 19.09.1942, Blaðsíða 3
1 árg,
FRÍU FØROYAR
Nr. 15
£>jómleihtuw?„
„GODT BELAGT“.
KomHiidi sunnudag kl. 6 verður aftur ljómleikur.
25-manna musikkliðið vil tá ’nava hesa
111 usikkskrá :
1. The Chamber of Cominerce. March. (VV. Kretschmer).
2. On ! To.Victory. March. (R. S. Thornton).
3. H. Trovatore (Fantacie). (G. Verdi).
4. Andanta í G. (Batiste).
5. Tosca Parodino. Russi.sk March. (Dobiochstow).
6. Vals Militaire. (Chr. Mejer).
7. Bló"ðreyðar rósur. Siow P'ox. (H. Hunemeyer).
8. »Tralernity«. March. (J. Moorhouse).
9. Lystspæloverture. (Keler Bela).
10. March. (G. Michelsen).
11. Starlít Dell Mach. (R. Smith.)
Meðan hornblástmin er, vilja skótar savna inn pening til
musikkpall.
Gunnar Michelsen, postmaður i Tórshavn, er ein av Før-
oya nýggju tónameistarum. Hansara march — nr. 10 á musikk-
skránni — kemur at ljóma fyri fyrstu ferð til Havnarfólk nú
komandi sunnudag. Vit ynskja taó, at okkara býsbarn vil verða
fagnað av veðrinum og fólkunurn tá tónar tess ljóma.
Vanvirðing.
Frekir eru Danir, sum kalla seg »Fmt Danmark*, í
teirra vanvirðing móti okknm Føroyinguvi. Jú bliðari vit eru
við teir, tess frckari vanvirða teir okkum. Teir gráta um mista
friheit, men okkum vilja teir traðka á framvegis soleingi sum
møguligt. Okkum unna teir ikki jriheit.
»The frec danish publishing Co. Ltd., Londotu, hevur
sent út eina saugbók »Skageu indi.
Teir fyrstu 9 sangirnir eru tjóðsangir, á donskum vtð
enskari umseting, teir eru:
t. Kong Kristian stod ved højen Mast.
2. Dct er ct yndigt Land.
j. Du gamla, du fria.
j. God savc the King.
j. Internationalc.
6. Ja, vi elsker dette landet.
7. La Marscillaise.
8. O, Guð vors lands.
9. The Star-Spangled Banner.
Nú er at siga, at hóast teir ikki hava Føroyinga tjóðsang
í bókini millum tjóðsangirnar, kundu vit tó sagt, neyðats
smáir menn eru teir.
Men tá blaðað vcrður lcingi giøgnum hesa sangbók finna
vit smoygdan inn aftaná 20 sálmar og 62 sangir: Tú alfagra
land mítt*, Føroyatjóðsaugin. »Eg oyggjar veitt. hevur fingið nr.
44. Teir vilja við hesum visa á, hvussu tcir vanvirða Føroy-
ingar sum tjóð.
Ikki nýtist teimum at sára okkum Føroyingar soleiðis.
Ileldur skuldu tcir haft so mikla takt l sær, at teir tagdu og
ongan sang okkara settu í hesa bók. » Ve den ved hvem For-
argclsen kommcr . . .«
í oktober fjórOingsári verønr útsending ,Fríu Føroyar1:
Nr. 17 kemur leygardagin 10. okt., nr. 18 týsdagin 20. oktbr.,
nr. 19 leygardagin 31. oklbr., nr. 20 týsdagin to. novbr.,
nr. 21 leygardagin 21. novbr., nr. 22 lýsdagin 1. desbr., nr. 23
leygardagin 12. desbr. og nr. 24 mikudagin 23. desember.
Kitt av teim fólkum, sum dugur at borðreiða vakurt og
gott, eru Danir. Sjáldsama gott er teirra »turra borð«, >Smør-
rebrød.-ibord*. Har er tó ikki so turt, sum navnið sigur, tí
meðan breyðflísarnar eru heilt tunnar, so er lagt á flísarnar
ymiskur matur av besta slag, ið fáast kann, av land og sjógv.
Ein breyðflís soleiðis borðreid er ein sonn verð, og prísurin
er tá cisini heilt høgur, sum vituligt er. Sovorðin borðreiðing
hevur tf flngið hjá Danum hjánavnið »godt belagt*. Tað er
so treffandi sannleikanum, sum vera kann.
Hvussu nú er har, vita vit ikki, men vit vita hvussu
matlíkindini nú eru hjá okkum Føroyingum, Her eru óivað
likindini nú blivin øðiliga ójøvn, soleiðis sum sLondon radio«
hevur kasta út til lurtarar kring heimin.
Ein kendur danskur tnaður hevur sagt frá í útvarpi Lon-
dons, at hann hevur verið í Føroyum fyri stuttum síðani, og
hann hevur ferðast her millurn eitt fólk, sum hevur so nógvan
og góðan mat surn teinkjast kann, takkað verið hesunt frálíka
amtmanni, sum Føroyar vóru so evdnurikar at hava, tá sam-
bandið slitnaði.
Hesi orð urn matin eru tó ikki so góð fyri fólkið í Før-
oyum, tí tey innibera ikki fullan sannleika, og ti lorða te}’
fyri at tørvandi matur kemur til Føroyar, um teir ráðandi í
Bretlandi halda henda danska rnann verða eitt gott sannleiks-
vitni.
Einhvør ber sum hann roynist, og tá Føroyingar vita
gistirigarhús hetida manns og vita hvørm hesin danski gestur
licvur vitjað og fingið mat hjá, ta tíð hann var í Føroyum,
ja, tá fáa vit gjøgnum hesi gestsins orð at vita, at teir, sum
her ráða fyri borgutn, eiga nógvan og góðati mat, teirnum
tørvar einki, meðan fólk yvirhøvur ganga frá krambúð til
krambúð og leita eftir tnati til døgverða og viðskera, men
sjáldan táa tað, tev ynskja sær. Hendingaferð eydnast at fáa
okkurt. Arbeiðsfólkið hevur ikki góðar dagar, vegna mattroti-
num, tf mangan dag fæst eingin døgverðarnatur, og tað ið
fæst er ikki styrkjandi matur, breyð, margarin, svart te og
sukur. Fyri slitfólk ein ov veikur kostur. Hesin partur av
Føroýa fólki, hin stóri flokkurin, eigur ikki styrkjandi tnat og
góðgælisinat hangandi í frystihúsum, sum onkur av tí betra
slagnum kanska. Kjøt hevur ikki verið at fingið i vikuvís, ikki
egg og annar viðskeri, kannska onkuntið ein litil ostabiti.
Børnini gráta av svongd vegna nvjólkatrot.
Var sannleikin borin fram fyri teim ráðatidi í Bretlandi,
vildi óivað nógv sæð betri út vørum viðvfkjandi her i F’øroyum.
Seyðavask
av besta slag er at fáa hjá
Telef. 89. J. roaLmbaaL.
Føroya Fólkaháskúli.
Drongir, ið ætla sær á skúlan, verða bidnir urn at siga
frá so skjótt sutn lil ber. Nærri frágreióing fæst við at venda
sær til Jóhannes av Skarði, telf. 243.
Húsei€find.ómuw? w Huvwm
lil &e>lu.
Eini vælbvgd, rúmlig sethús við tilbygdum vaskihúsi og
hjalli og stórum, høgum hjallara til sølu,
Húsini liggja við koyruveg tnen tó á friðarligum'stað.
Nærri frágreiðing hjá
Máltr. 337. A. Ziska.
VERKTOY, BESLØG, POSTALÍN, STEINTOY. TL,"‘ luX™a™ulsetnl