Fríu Føroyar - 10.10.1942, Blaðsíða 1
Peningagáva til minnisvarða
Nólsoyar Páll's.
Hugnaligt er at síggja hjá okkum eldru, tá ungfólkið
tekur utidír og vil hjálpa longur fram tey verk, siun fedrarnir
hava roytit at reist á fetur.
So/eiðis cr t. d. við royndini at reisa Nólsoyar Páll ein
minntsvarða. Tað kotn tiverri langur steðgur i hetta virki, sum
byrjað var 1908—9, tnen ttú vit aftur hava tikið upp hetta
stórmál, tekur ungfólk uttdir aftur til at nøra uttt hettda
pening.
Ein ttngur handilstttaður í Havtt — vit nevna hann her
L. B. — kom til okkum hin 7. oktbr. við 200 kr., sitttt eina
gávtt til tiiinnrsvarða Nólsoyar Pálls.
Pemngin scttu vit inii straks á konto ttttnnisvarðans i
iFcerø Atnts Sparekasse«, oíj hattn er Itin fyrsti inngoldni pen-
ingur til tninnisvarðan tey seinastu jj árini.
Hcnda unga tnann vilja vit tí minuast i takksemi og
hávirðing. Einhvør tnaðttr, kvinna ella bartt, sutn hevur kær-
leika til føðilandið Føroyar og roynir eftir førimttni at sina
keerlctkan á ctn ella annau hátt, vil hcr Jinna samkenslu og
tann stuðul stttn vit ertt førir fyri at geva.
Vónandi vilja jleiri scnda inn peningagávu til utintiisvarða
Nólsoyar Páll’s í komandi tiðum.
So hvørt s/ttn inngjald kettiur, vcrðttr tað sett á konto í
Sparikassanttm, og kunngerð kettutr her í blaðið.
Hin huliga „klikan“.
»Vi alene viđec, og lá vit vita, so er nokk. Soleiðis
tykist hugsunarhátturin vera í Føroyum hjá teimum surn ráða
og stýra her í dag.
»Dimma1ætting«, málgagn teirra stýranđi, ber henda teirra
hugsunarhátt fram so sjónskliga, at tað.meira tykist ganga
fratn nióti tfðum, har einaveldi fer at ráða og gera við fólkið
sum tað vil. Men soleiðis vilja tó Føroyingar ikki lata seg
traðka undir fót. Fólkið í Føroyum vil hava detnokratisk
stýri her, og teir menn 'sum nú hava tikið sær ræði mega
minnast lil, at henda tíð sum er komin lil okkara ber í sær
hvønn dag nakað nýtt, sum fólkið iná vita fulla grciðu á, ti
so javnan verður ein teigur her og annar der, tikin til brúks
undan hondum teirra, sum jørðina eiga og frá teimum, sum
jørð lovliga leiga. Ikki bara jørð er tikin, tnen eisini hús og
skip, vita vit.
Alt Føroyaland verðttr so heilt umskapað í hesutn døgunr,
at tað er øðiligt. A surnmum oyggjum er so stór umskiftan
frá fyrr, at alt Ifv teirra, sum har hava búgv síni, verður bioytt.
Men fólkið skal einkið vita, siga ella gera, her skal bara tigast,
sigur »Dimmalætting« í oddagreinini seinasta mikudag. Har
sigur greinin :
»Folkestyrets fundamentale Stj'fke beror paa den
ubegrænsede Tillid blandt Befolkningen til sine Folkerepræsen-
tanters politiske Hygiejne«.
Hvat hevur nú fleirtalið á Føroya løgtinigi víst fólkinum av
»politisk Hygiejne« síðani 9. apríl 1940?
I hesum fyri Føroyar so alvorligu og umbroytandi tíðum
hava teir einki latið okkum frætt uttan tær kunngerðir, sum
í øtandi stórum tali koma fram í »Dimmalætting«.
Nakað uppb\’ggjandi f>-ri land og fólk kann ein ikki siga
hesar kunngerðir at vera. Men hitt, umbroytingar, tala fólksins
valgdu menn, fleirtalið, teir ráðándi, ikki um. Stórmálini og
stórspurningarnir skulu viðgerast »bag lukkede Døre«, halda
teir og »Dimmalætting«.
Tað umráðandi fyri fólkið í Føroyum er tó at ,fáa fulla
greiði á øllurn samfelagsviðurskiftum landsins, á øllttm sum
ávirkar ( ella vil koma at ávirka, nú og f framtfðini,
vega tíðarkravini sum hinir fremmandu halda vera nej'ðug
trteðan orrustan er. Har má einki dyljast fyri okkum Føroy-
ingum sum heild. Tað eru vit Føroyingar sum eiga landið
og ikki Danir ella teir fremmandu og tí tná fólkió krevja av
teim monnum, ið valgdir eru til at umboða fólkið, at teir
geva fulla frágreiðing.
Vit hava spurt formann Føroya løgtings viðvíkjandi
ymiskum peningaspurningum, men enn hevur hann ikki svarað.
Tað kann vera, at hann ikki enn hevur kunnað, tí í Løgtings-
skrivstovuni hava vit fingið tað svar, i august, át »Oppebørsels-
kontoret* var so illa manna, at uppgerð um ymiskt ik <i var
komið til Løgtingsskrivstovuna.
Tað »Dimmalætting« mest finnist at seinasta er mikudag,
at harri Thofstein Petersen letur fólk fáa eilt sinđur at vita
frá »bag lukkede Døre«. Vit takka harra Petersen fyri, at
hann tó Itevur latið fólk tingið eitt sindur at vita. Tað ei
bara nógv ov lítið, ið hann hevur sagf okkutn frá lilburðum
og avgerðum har.
Harri Thorstein Petersen er ikki bara ein umboðsmaður
fólksins, men hann er eisini ein álitismaður teirra fremmandu,
vita vi.t rætt, og tí vil hann kunnu geva Føroyingum tørvandi
frágreiðing um, hvat ein »okkupatións-makt« hevur rætt til at
gera her, og hvussu vit Føroyingar best kunna stýla fyri nú-
tíðar og framtíðar Føroyum meðan hesar tíðir vara.
Tað besta fyri liv og góðsemju teirra sum liva f Føroy-
um er at vit fata og virða hvør annan.
Vit eiga tí r.t, tala santan um øll mál, ið mega vera
okkara millurn.
,,Fvíu Føroy«r“ vev&uv liai& um nlluv
cyggjuvnav 09 cr li sevu gelt l"ýsingab1a&.