Tímin - 21.03.1946, Blaðsíða 1

NUMMAR 12
w nn wi 'niihi' MtmamKmimmmaaisi
Politiskur fyrilestur
Seinasla fríggjaUvøld hell Erl-
endnr Patursson fyrilestur í
Sjónleikarhúsinum um poliliskar
sjúluir í Føroyum.
Høllin var ikki meira enn
liálvfull, so fólk tykjast heldur
ikki leggja lag í politiskar fyri-
leslrar longur.
Røðarin vísli á ley mongu
brek í føroyskum sljórnarvirki,
sum hann segði koma av tí, at
einki salt fólkaræði var í Før-
oyum; sum rætt var, hell hann
tað vera nylluleyst al tosa um
fólkaræði so leingi, sum vil ikki
sjálvur áltu ræðió í landinum.
Eitt hrek er hjá monnum,
tá leir tosa um fólkaræði, og tað
kemur av tí, at fólkaræði finnst
ikki veruliga. Yvirhøvur er tað
bert eitt eiti at fólkið ræður, tí
tá ið ástendur verður einaræðið
aftur likið lil hjálpar. Hetta
hevur víst seg ferð eflir ferð, og
seinast í hesum kríguum, tá alt
ræðið varð likið av fólkinum og
einaræðið við einum diklalor selt
í hásæti (Hetta var t. d. í Ong-
landi). Eitt annaðdømi hava vit
úr Russlandi, har fólkaræðið
sigst hava valdið, men veruliga
er har einaræðið (diktatur) av
harðasta slag.
I einum diktaturlandið kann
ræðið vera gott, um diktatorin
er búgvin til sítl starv, tí hann
setir sínar hjálparmenn, sum
standa honum lil svars fyri hvat
teir gera, meðan í einum landi
við fólkaræðið hava teirstýrandi
lítla og onga ábyrgd, og tí taka
sær arbeiðið meiralælt. Atskilið
er, so sum tað er, í Føroyum,
er júst av teirri atvold al fólka-
ræðið er her í sínum fríasta
formi. Eilt dømi er t.d. vallógin,
sum Erlendur Patursson fannsl
at. Hon er samtykt á lógligan
hált av einum fólkavaldum løg-
tingi, men samtíðis er hon tað
grovasta dømi um fólkaræði,
hvussu tað kann mishrúka sína
fríheit til al ráma øðrvísi sinnaðar
flokkar. Sjúkan í føroyskum poli-
tikki er tann, at vit liava ikki
funnið ta gyllu hlanding av fólka-
ræði og einaræði, sum krevst til
eitt gott stjóruarligt úrslit.
Gudstænasía
3. sunnudag í føstu prædikar
Joensen prestur I Havnar kirkju.
Talvan gongur fyri kirkjuna.
Samtala við Richard B. Thomseo
Rich. R. Thomsen, konsul og
rithøvunđi, kom aftur úr Iíø-
henhavn mánakvøldið við Drotn-
ingini. Vil støkka inn á gólvið
á Holel Djurhuus og spyrja
liann tíðindi úr Danmark.
— Eg var berl 6 dagar í Kø-
benhavn og má siga, at Køhen-
havn var mær eilt vónbrot. Bý-
urin er ikki longur taó, hann
var fyrr. Húsini eru sjálvandi
ley somu, men fólkið og fólka-
lívið haldi eg vera broytt.
— Hví?
— Tað er ringt at geva greitt
svar uppá, kanska er broytingin
av økonomiskum ella sálarligum
grundum ella báðum.
— líunna tygum ikki greiða
tað klárari?
— Einasli málin at greiða
spurningin er tann, at kríggs-
psykosan har hevur tikið fólkið
líka so fast sum her. Megin-
parturin av tí menlaða fólkinum
er rýmt úr býnum, og eftir situr
— eins og í 1918 — tað, ió teir
tá kallaðu »GuIasch«.
— Glógvar ikki í onkrum?
— Jú, meira enn so. Mini-
sleriió situr har, óivað við ein-
um duguligum statsministara,
og báðumegin hansara sita jú
okkara góðu sendimenn, og leir
sela í hesum đøgum merki á
danskan politikk.
— Sóu tygum teir?
— Tá eg fór avslað við Drotn-
ingini, mølti eg fyrst Rikard
Long og síðan P. M. Dam og
Kr. Djurhuus.
— Hvat søgdu teir?
— Sum vant einki, líka so
lítið til mín sum lil nakran
annan sjálvsagt. Men hesir før-
oyingarnir gera óivað laó hesla,
teir kunna, fyri land og fólk,
eftir teirra ymisku áskoðanum.
— Ætlaði lygum at gera
husiness í Danmark?
— Tað var ætlanin. Eg skuldi,
saman við øðrum monnurn,
keypa eina 400 tons skonnart,
men lað miseydnaðist, tí at hon
liggur vrak, og kann ikki verða
seglklár fyrr enn næsta ár.
At (osa um business tykist
ikki at đáma harra Thomsen,
so vit spyrja eftir hansara ment-
unnararbeiði: skalđskapinum.
— Takkað verið tykkum á
Landsprentsmiðjuni fekk eg
háðar høkur mínar prentaóar í
Føroyum, sum annars hevói
verið heill ógjørligt. Nú kemur
Blámannavík út í Danmark hjá
Hasselhalch í minni stødd, tí
hin føroyska útgávan var ov
drúgv fyri danskarar, hildu teir.
— Hvussu gongst so við Lagnuni?
— Hon er í stoypiskeiðini,
men pappírstrotið er slórt.
— Vit fáa kanska bøkur tyg-
ara á filmi?
— Ein blaðmaður spyr so
mangt, men eisini ovnógv, smílk-
ast Richard Thomsen.
Vit lofta harra Thomsens
spoyska svari og spyrja: Eru
tygum vorðin ríkur av bókunum?
— Absolutt! Av menniskju-
kunnleikal Peningaliga tvørtur-
ímóti!
— Fara tygum undir triðju
bókina?
— Eg ivist. Tað lønar seg jú
betri at selja ísfisk og kol enn
at skriva skaldsøgur.
— Tygum vóru tó altíó ídea-
listurin!
— í líka máta — takk fyri,
al lil vitjaðu meg. *
Smiril til Bergen
Fríggjakvøldið er ætlanin at
Smiril skal fara til Bergen eftir
samráðingarnevndini,sum hevur
verið í Køhenhavn. Eini 20
ferðafólk fara yvir við; ællanin
er at liann skal vera aftur her
týskvøldið.
PERSÓNKOYRING
Vognur fæst á náttartíð
TELEFON 216
HUQO ØSTER
Minnist til
at tað besta málingar-
arbeiði fáa tit bjá
Chr. Guttesen
Fimleibaframsýiiing
Sunnudagin kl. 2 verður fram-
sýning i Fimleikahøllini. Lut-
lakandi ern 2 mannslið, 1 kvinnu-
og 1 dreingjalið. 1. mannslið
kappast um ferðasleyp.
Patricia
hin danska skonnartin, sum
Jakob Jensen, Axel í Dali o. a.
hava keypt, kom á Havnina í
gjár við fullum farmi av ce-
menli og múrsteini til Havnar
Timhurhandil og handilstøðum
til Laudshandilin. Hon hevði
eisini post við.
Patricia er 510 lons netto og
er nú slørsta seglskip við før-
oyskum flaggi. Manningin er 12
í tali og skipari er Jakob Jensen.
4-persóns bilar, við 10 hesta motori,
klæddir innan við reyðum leðri ella
gráum klæði, vakrir og dygdargóðir,
eru nú á goymslu og kunnu fáast bein~
an vegin.
Prísurin er, við tolli fyri privatkoyring, bert 7.100 kr.
WENZEL PETERSEN
TELEFON 73