Tímin - 18.04.1946, Qupperneq 1

NUMMAR 16
UTGEVARI:
HAVNAR FRAMBURÐSFELAG
Haldaragjald: 2 kr. ársfjórðingin.
í leyssøiu: 15 oyr. eintakið.
HÓSDAfflN 18. APRÍL 1946
4. ÁRGANGUR
Konceriin
Tað er væl so, at vit borgarar
eru góðii' við okkara bý og unna
honum tað besta í øllum lutum:
vælsland, dygdir og vakurleika.
Tó kann ikki noktast, at ofta
er torført al fáa eyga á dygd-
irnar og vakurleikan.
Um allan heimin verður
denlur lagdui' á at gera tey sløð,
har koncerlir fara fram, so
vøkur og hugualig sum gjørligt.
— Men besi neyðars træhós —
Sjónleikarhúsið — hava vil
ongalíð verið fegin yvir. Her-
menninir royndu at bampa um
tað, málaðu lað í vøkrum litum
og liongdu upp vøkur tjøld;
men nú er málingin kámað av
sløvi og øðrum, og tjøldini eru
nú teir beru kloddar. Kemur
ein al sita á fremsla beinki,
sæsl beint niður í eilt svart bol,
slikað við grovum hegnlráði —
hetla er hitaverkið — hvar er
vakurleikin, ið skal sela okkum
í stemning? — Uttanfyri á tak-
inum og í vindeygum hoyrist
larmur og skramlan frá teimum,
ið royna al kaga inn.
Koncertin var góð. Manna-
kórið sang ógvuliga væl. Eitt
dygdargott arbeiði var her gjørt
bæði av sangarnm og stjóra.
Sangararnir stóðu ikki við bók-
ini framman fyri sær, men ans-
aðu væl eftir taktsprotanum, og
røddirnar harmoneraðu sera
væl. Egalitetin var góð; sjálvandi
kundi meira verið drivið á tóna-
venjan. Har vóru nógvir heilt
góðir kórsangarar. Eitt er, ið
kundt verið al funnist at, og tað
er betóningin, ið ikki altíð var
líka góð. Rytman virkar ikki
berl á orðini — at skandera
rætt — men rytman fremur
eisini musikksins eyðkenni —
tað, ið tungt er og lælt.
Skal eg nevna nakað av tí, ið
sungið varð, verður lað »Et
Bondbrðllopo, ið er ein av Au-
gust Sødermanns fínastu fólka-
lívsmyndum, ið var sjáldsama
væl sungið. Spell var, at solist-
urin, ið sang solopartin av sang-
inum »Utróðrarmaðurin«, var
indisponeraður vegna influensu.
Kórið var væl samstemmað, og
einsangarin bevði stórt hegni til
at føra orðini yndisliga fram.
Blandað kór sang nógvar av
sínum sangum heilt væl, og vil
eg serstakliga taka fram Hart-
manns vøgguvísu, J. Dahls vár-
sang og Gades morgunsang »1
Østen stiger Solen op«.
Øllgleddusl vil at hoyra barna-
kórini, ið tveir av okkara lær-
arum høvdu fingið I lag. Hetta
var berl ein byrjan, og halđa
teir fram, sum vit øll vóna,
verða kórini at endanum góð.
Slultligt var at síggja hesi glaðu
barnaandlitini.
Sjálvur baldi eg, at ein kon-
cert ikki eigur at vara longur
enn ein til bálvanannan tíma,
og at barnakoncertir eiga at
vera fyri seg sjálvan.
Vit boyra í okkara tíð so nógv
um at byggja upp landið, og vit
mega ikki gloyma, at lað ikki
bert er I vinnulívinum, vit eiga
at sýna, hval vit eru verđir.
Sangkór okkara vísti á Ólav-
søku, tá lað sang løglingskantat-
una, at tað stendur javnbjóðis
hinar norðanlanda tjóðirnar; og
tíðin er komin hjá føroyingum
al fara út al sýna, hvat leir duga,
fyri øðrum tjóðum. — Tað sama
er galđandi fyri okkara fimleik-
arar.
Tórshavn, 16. apríl 1946.
J. Waagstein.
Landsfelagsskapur
fiskivinnuni til frama
eitur bóklingur, 16 síður á stødd,
sum Føroya Fiskimannafelag
bevur givið út. Ætlanin við
hesum bóklingi er at vísa á,
hvussu lílið vit geva okkum far
um, bvat okkara størsta vinnu-
vegi tørvar. Sagt verður har, at
øll okkara grannalond hava fyri
langt síðan stovnað feløg, sum,
leys frá øllum politiskum stríði
og stættarklandri, einans hugsa
um tað, sum kann vera fiski-
vinnuni al gagni.
Mest heldur bøvundin seg til
íslands sum fyrimynd; har slovn-
aðu menn f 1911 Fiskifólag ís-
lanđs. Hetla felag hevur lil enda-
máls »at styðja í^lt tað, sum
verða kann til frama og umbót-
ar fiskivinnunnar í Islandi, so
hon kann verða sum úrslitamesl
landinum sum heilđ«. Av tí,
sum hetta felag bevur avrikað
av menlanarmálum, verður
nevnt mánaðarblaðið »Ægir«,
sum nú er 32 ára gamalt, Fiski-
mannaálmanakki o. m. o.
Eisini hevur felagið stovnað
bókasavn í Reykjavík fyri fiski-
skap ogfiskaídnað. Harumframt
hevur lað hildið námskeið um
alt landið í stýrimannafrøði,
motorfrøði og nelgerð. Til at
se|a saman orð, sum nýtilig
kunna vera hjá íslendingum við
undirvísingina í teim ymsu grein-
unum við fiskivinnuna, hevur
felagið selt lærdan mann.
Eitt taðfyrsta felagiðfói' undir,
var at senda mann rnnt um
landið lil al stuðla fólk lil fram-
takssemi í fiskiskapi og fiska-
ídnað. Hesum manni lønti felagið,
og seinri settu teir ein tílíkan
mann í hvørjum landsfjórðingi,
men sendimannin ultanlands
letur ríkisstjórnin meginpartin
av lønini til.
At vísindarligar rannsóknir
liava ovurstóran týdning hjá
fiskivinnuni, hevur hetla felag
sæð tíðliga. Tí fingu teir sær
mann við danska rannsóknar-
skipinum »Danu«. Seinri hevur
felagið hildið tveir ungar menn
á skúla, so at teir nú eru full-
kønir í fiskafrøði, og kann ís-
laud lí byggja sín fiskaídnað á
tær rannsóknir,sum hesir menn
hava gjørl. Til alt tað vísindar-
liga arbeiðið eru stór hús bygd
( Reykjavík.
Til at fáa eitl gott yvirlit yvir
út- og innflutning, hevur felagið
hvønn mánað kunngjørt í »Ægir«
mongdina av úl- og innflulning-
inum.
Onnur mál, sum felagið hevur
tikið uppá seg, heilt ella partvís,
eru: Bjargingarmál, vanlukku-
Iryggingarmál, samferðslumál,
samvinnumál til felagsinnkeyp,
sjómarksverjumál og havrann-
sóknarmál.
At helta er eitt mál, sum allir
ræltir Føroyingar mugu hugsa
um, er eyðsæð. Vit hava tíverri
alt ov lítlan hug til al arbeiða í
felag, men tað mugu vit venja
okkum lil, um endin ikki skal
verða, sum høvundin sigur:
»Eitt er ló vist og ivaleyst.
Verður einkigjørt hesum málum
viðvíkjandi, og vil bert halda
áfram vió al flyta út rávørur og
keypa inn tilgjørdar vørur úr l!
lilfari, vit sjálvir veiða, glíða
vinnuvegii' okkara so við og við
út til bert al vera í tænastu
annara. Her verða ikki arbeiðs-
líkinđi fyri okkara besla ung-
fólk, so tað má søkja út í onnur
lond at leita sær livibreyð.«
Vónandi fara fyrst og fremst
teir, sum beinleiðis hava við
fiskivinnuna at gera, at taka sær
um reiggj og stovna ein lílíkan
felagsskap, sum í hesum bók-
lingi er umrøddur.
PERSÓNKOYRING
Vognur fæsi á náttartíð
TELEFON 216
HUGO ØSTER
DYNAMITT
og annað spreingievni.
C. C. JOHANSEN,
Tórshavn — telf. 30.
Lastbilkoyring telf.
457.455
Persónvognur
Býráðsskrivstovan
er stongd páska-
aftan
Skipaferðslan
Fríggjakvøldið kom Baranda
úr Leith. Leygardagin var Grøn-
landsskipið Sværdfisken á Havn-
ini; hon var á veg til Grønlands,
har hon skal vera hvalaveiði-
sløð fyri hvalabálin Sonju. Sama
dag kom Grenen við farmi av
handilstøðum lil Landshandilin.
Mánadagin kom Drotningin úr
íslanđi og fór til Ivøbenhavnar
um kvøldið; hópur av ferðafólki
fór við. Týsdagin kom Vilma úr
Fleetwood og fór sama kvøldið
til íslands. Týskvøldið kom
Tjaldrið úr København.
Gudstænasta
Skírhósdag og langafríggjadag
verður leslur lisin í Havnar
kirkju.