Tímin - 06.06.1946, Blaðsíða 2
Nr. 23. 4. árg.
TIMIN
6. juni 1946
€' i m t n INr-23
Hósđagin 6. juni 1946.
Útgevai i: Havnar Framburðsfelag.
Áb}rrgdarmaður:
Einar Joensen
Avgreiðsla: Telefon nr. 143.
Frentsmiðja:
P.f Landsprentsmiðjan. Tlf. 143
Haldaragjald: 2 kr. ársfjórðingin,
í leyssølu: 15 oyru eintakið.
Lýsingarprísur: 12oyrupr. mm
áforsfðuni, aðrastaðni: lOoyru.
(Avsláttur t'yri fastar lýsingar
eftir avtalu).
Opsang
Dimma hevur fingið ilt fyri
iijartað av okkum í seinastuni,
tí at vit hava hildið tað vera
skeivt al knýta okkum saman
aftur við Danmark, lá vit on{>ar
vónir hava um at selja nakaó
munandi av okkara útflutningi
Iiíi r.
Gamla Dimma fer upp at
dansa av frøi, tí at júst seinaslu
dagarnar hava skip okkara sell
fyri botnprísir. Nú uggar hon
seg við, at Iveldur hetta á, er
einki at ivast í at fólk vilja
leypa í føvningi á Daumark
aflur.
Reint skilaleyst lieldur hon
tað vera, at vit rokna við fiskn-
sølu til Onglands sum varandi
langa líð enn, tí hetta vil føra
til »Afhængighed<L Her hava vit
gallrópið frá 1906 umaftur »at
blive opslugt af Hajerne (Ong-
landi).« Hevði Dimma ikki vilja
gjørt so væl, al greitt fólki frá,
hví tað er so vandaleyst hjá
okkum at verða etin við húð og
liári av Danmark ultan líkindi
til at hava annað at liva av enn
tær viðgitnu olmussurnar, meðan
okkara lønandi handils'samband
við Ongland og onnur lond skal
føra »i Retning af fuldkommen
Afhængighed«?
Danmark seldi jú undan kríg-
num ein meginpart av sínum
úlílulningi til Onglands. Hví
munnu teir nú berjast sum
leyvur fyri al sleppa at selja
sum mest hagar?
Viðari uevnir hon al tað er
ógviliga óálílandi at byggju okk-
ara framtíð á úlflulning, tí at
vit eru ikki viss í at kunna
selja fisk til Onglands 3áraflrat.
(Tað er rætl, men eingin kann
heldur vera vissur í at verðin
stendur summarið út).
Men koma vil nú aflur í fasl
fíggjarligt samband við Danmark,
hvat skulu vit so liva av tey
somu 3 árini? og seinri?
Lat okkum fáa svar uppá
hetta, lí fólk liva nú einaferð
ikki av »dansk Aand alene.«
Nei, Dimma nýtir ikki at frøa
seg so, lí at skipsmanningar
koma aflur uttan at hava for-
vunnið eitt oyra. Tað mundi
eisini henda seg, lá danskarar
kundu landa 30—40.000 tons av.
ferskum íiski um árið, al prísir-
nir fóru í botn; men mundi teir
stúra tá, ella mælti Dimma
teimum til at kasta hetta úlflut-
ningsland frá sær?
Vikingeblod
í vár kom Rich. R. Thomsens
bók »Blámannavík« út í mink-
aðari stødd hjá Hasselbalch í
København. Eflir hesum um-
mælinum úr B. T. al dømn,
lykist hon at vera væl umlókt:
»Blámannavík« foregaar paa
Færøerne og vi følger Færingen
paa al hans Fserd, det være sig
naar han kæmper sin haarde
Kamp med det lunefulđe Hav,
der velsigner og ødelægger, eller
naar l'ian vandrer paa de store
Vidder, der nøđtørftigl yder
Føde lil Faarene, eller naar han
sveddryppende og syngende træ-
der Ringdansen ved festlige Lej-
ligheder. Men vi faar ogsaa
Lejlighed lil at se ham kæmpe
Menneske mod Menneske i sin
sejge Kamp for Bostavnen, og
vi faar at se den gryende, men
rene, blufærdige Tiltrækning
mellem Kønnene.
»Blámannavík« er egentlig en
Sjældenhed, idet den er skrevet
af en Færing. Den virker der-
for uhyresanddru, og er det sik-
kert ogsaa. Den er ikke skrevet
paa andenhaands Beretninger,
men Forfalteren har set og op-
levet, livad han foiiæller, og han
faar os andre lil al se og opleve
det samme. Han fortæller le-
vende og lel og saa inciterenđe,
at vi tror det hele; ja, endog
det mystiske, som naturligt maa
knyttes lil Landets og Folkets
Barskhed, smjtter os, saa vi
uden Opposition gaar fuldl og
helt ind for Varsler, Spaadomme
og andet overnaturligt.
Sproget er behandlet mønster-
gyldigl, saa rent og smuld, at
mange unge Skribenter kunde
lære lieraf. Det er Sagastil og
dog Modernisme. Det er kold
Merkantilisme og dog — Vi-
kingeblođ. Gunnar Andersen
Kallnin devðnr
Mánadagin doyði Kalinin, sum
var ovasti maður í Russlandi,
av navni, ið hvussu var. Haun
hevði sagl starvið, sum formaður
í liægsta ráðinum, frá sær fyri
2 máuaðum síðan, tí liann var
vorðin so heilsuveikur; hetta
starv hevði Kalinin havt nøkur
og tjúgu ár. Hann var ein av
leimum, sum lievði arbeitl saman
við Lenin frá fyrstan líð, og
hevði framvegis hægsta embætið
í landinum aftaná at Stalin hevði
tikið ræðið.
Lastbillcoyring telf.
457.. 455
Telf. 62
Koyring við vøruvogni
Vii kunna laia
kjøt, flesk, pylsur og konserves
S. HOULBERG ÆS Kødbyen — København
UMBOD: OTTO JACOBSEN, Vestmanna, tli. 21 & 41
P.f Skála Skipasmiðja
Telefon nr. 1 (2 linjur)
Vit loyva okkum at ininna útgerðarmenn og skipaeigarar á, at
vit gera allar umvølingar á stál- og træskipum.
Vit hava landsins størstu sleipustøð og mest nýmótans mekan-
iska verkstað.
Vit hava umbygt og moderniserað fleiri skip, og eru menn á
einum máli um, at arbeiðið hevur verið væl úr hondum greitt.
Um tilfar fæst kunnu vit eisini byggja nýggj skip og gera tær
neyðturvuligu tekningar.
Vit hava eisini deild fyri elektrisk arbeiði og elektriskar
innstallatiónir.
Sleipustøðin hevur sín egna kavara.
skipafelagið telefonir 209 føroyar - 171
tórshavn
Føroyskt margapin
VITA No. 1
er gjørt úr besta ráevni
TRYG6IN6ARSAMBANDIÐ FØR6YAR
Føroya Kríggstrygging......... Tlf. 372
Føroya Sjóvátrygging........... - 372
Føroya Brunatrygging ......... - 372
Føroya Vanlukkutrygging...... - 221
Vit tryggja
bátar, skip, vørur, hús, innbúgv, bilar o. a.
Føroyingar eiga at tryggja í landsins egnu trygging
Uppspardur penin{)ur 5 mill. kr.
Minnist til Barnahjálpina
i
<