Tímin - 24.10.1946, Blaðsíða 3

4
Nr. 41. 4. árg.
TIMIN
24. oktober 1946
Til viðskiftafólk okkara!
Fyri at viðskiftafólk okkara altíð kunna fáa ley best bakaðu
breyð og køkur, hava vit hildið lað verið neyðugt at sela
upp nýggjar ovnar. — Men til hetta arbeiðið er fullfíggjað,
mega tit umbera okkum, um tit ikki . altíð fáa tað tit
kundu ynskt.
Við hávirðing
FRANTS RESTORFFS BAKARÍ
SeySaskinn
Styðjið føroyskt. virkiT
Vit keypa seyðaskinn til garvingar. Vit geva besta prís og
peningin í hondina. Sendið okkum skinnini.
SKINNVIRKIÐ, Tórshavn, telf. 326 og 583
N.B. Tað er av størsta týdningi at skinn, ið skulu garvast, eru væl
haggreidd, og vit loyva okkum tí at geva hesar leiðbeiningar: Skinnið
má heingjast upp ella breiðast út til at kølna. Síðan skal skinnið salt-
ast væl, men skal tá heldur ikki ballast saman, fyrr enn einir 4 dagar
eru gingnir. Um fleiri skinn verða saltaði í senn, kunnu tey leggjast í
flógv við ullini niður eftir. Tað er neyðugt fyri góðskuna, at skinnið
verður saltað so skjótt sum gjørligt, tá tað er kølnað, t. v. s. saltað
sama dagin.
Listarnir til løgtingsvalið 8. november
hjá Fólkaflokkinum í samgongu við Sjálvstýrisflokkinum
og øðrum sjálvstýrishugaðum Føroyingum
Valevni fyri Suðurstreymoyar valdømi:
1. Thorstein Petersen, bankastjóri, Tórshavvn.
2. Richard Sigmund Long, lærari, Tórshavn.
3. Thomas Patili Dahl, yvirlækni, Tórshavn.
4. Samuel H. Dehess Chrisliansen, skipari, Tórshavn.
5. Thomas Christian Frederik Reinert, bóndi, Kaldbak.
6. Rubek Rubeksen, skipari, Tórshavn.
7. Jacob Danielsen, traðarmaður, Argir.
8. Ewald Sverri Arge, smiður, Tórshavn.
Stillarar:
Vilh. Tórsheim, byggjumeistari, Kjartan Mohr, stjóri, Mia Jensen,
tannlækni, Anton Kragesteen, arbeiðsmaður, Andreas Sondum,
timburmaður, A. C. Djurhuus, húsmóðir, Tórshavn, Rólant Len-
vig, Hestur, Niclas C. Niclasen, bóndi, Koltur, Peter Hans Joen-
sen, flskimaður, Nólsoy, Poul J. Poulsen, arbeiðsmaður, Tórshavn.
Valevni fyri Sandoyar valdømi:
1. Anlhonius Sørensen, keypmaður, Húsavík.
2. Louis Eyslberg, fiskimaður, Skopun.
3. Edvard Hjalt, postmaður, Sandur.
4. J. P. Hentze, navigatørur, Sandur.
Stillarar:
Óli Krogh, arbeiðsmaður, Sandur, Edw. Viderø, fiskim., Sandur,
Johs. Mittelstein, fiskim., Skopun, Hans Peter Juul, navigatørur,
Skopuii, Hans Herluf Jacobsen, fiskimaður, Skoputi, Andreas Cle-
mentsen, fiskimaður, Húsavík, Svein Sørensen, fiskimaður, Húsa-
vík, Elisabelh Johannesen, Ijósmóóir, Skálavík, Magnus Olsen,
fiskimaður, Skálavík.
Dansknr blaðmaðnr
Úr »BerIingske Tidende« fyri
9. okt. taka vit helta telegram
frá Tage Christiansen, sum
blaðið hevur sent til Havnar at
geva álítandi frágreiðing um tað,
sum fyriferst í Føroyum:
Valgkampen har faaet en dra-
matisk Optakt. Et stærkt besøgt
offentligt Møde holdtes i Gaar i
Gøte. Socialdemokraterne var Ind-
bydere og Formanden, Mohr Dam,
Taler. Det er kendt, at han kan
være skarp. Han udviklede, hvad
der forstaas ved Frihed.
Udskiftningsformand, Stor-
bonde Elias Huusgaard, der
nævnes som Folkefloks-Kandidat
paa Østerø, kom fra Tilhører-
'l pladsen med en Prolest, idet
hait vildt fægtede med sin Stok.
De nærmesle ílyglede skræk-
slagne. Samtidig greb en Folke-
flok-Skipper i Baggrunden, som
tidligere havde raabt Landsfor-
ræder, en Flaske for al kasle
den, men blev overmandet af
flere Mænd. Han truede Dam
paa Livet, og Mødet hlev afbrudt.
— Det kendetegner tnange af
Folkeflokken, at de er voldsomme
og nazisiiske i deres Metoder,
og der er Tegn iil, at de vil
indføre Terror. Deres Møder er
præget af Terror-Tendenser, der
maa forklares ved, at de føler
sig svage i Argumenterne.
— Hvad var Anledningen til
Voldsomheđerne?
— At Bønderne ikke taalte
Kritikken. Der er stærke Krav
i fra Arbejdere og Fiskere om
Jord, samtidig med at de store
Folkefloks Bønđer ikke driver
deres Gaarde intensivt nok. En
Jordreform er paa Socialdemo-
kraternes Program.
Neyðar lesarar hjá »Berlingske
Tidende«. Nú hava vit hugsað,
at tit vóru villeiddir av tíðinda-
monnunum her hjá Ritzau og
stórbløðum í Keypinannahavn,
sum í áravís hava spýð eitur
og gall niður í tykkum um
henda ræðuliga »Folkeflok«,
sum teir kalla við eyknevninnm
»Flok«, meðan sambandsmenn,
javnaðarmenn og Loualingar fáa
skoytt »Parti« upp í seg. Nú
síggja vit, at tykkara úlsendu
tíðindamenn eru ikki smiltin
mætari. Dam greiddi frá, hvat
ið frælsi er, sigur hunn. Nei,
tað veit Dam einki um.
Fyri at sáa illvild og øvund og
harvið kanska fáa likið broddin
av lí samkensluhugi og trúgv
upp á Føroyingin, sum føran
fyri at taka ábyrgd á seg, ill-
neitast hann sum so ofta fyrr á
føroyskar bøndur, sum hann
sigur hava trælkað fólkið, og
nevndi hann har »bátsbandið«.
Er tað løgið, at rælthugsandi
fólk kann annað enn øsast upp
av hesari samvilskuleysu reingjan
av søgu okkara. Bátsband —
svaranđi til tað danska »Stavns-
baand«, sum Dam og líkamenn
kasta eflir føroyskum bóndum
— hevur aldri verið til sum ein
tvingsil á Føroyingum, men ogn-
arleysir menn høvdu ein rætt
at fáa sess á bóndabátunum.
Hvat hevði harra Christiansen
sagt, um vit kravdu hann at
standa lil svars fyri, at »Stavns-
baand« einaferð var í Danmark?
Og tað svarar jú til tað, Dam
og líkar hansara gera við før-
oyskar bøndur. Teir bøndur, ið
nú liva, hava ongar trælkað.
Um harra Christiansen vil síggja
Iræikað fólk í Føroyum, má
hann heldur síggja teir høndur,
sum eru endaðir sum lossimenn
hjá sambandsreiðarunum. Dim-
malætting, Social-Demokralurin
og Tingakrossur hava verið
Danmark dýrir vinir og spilt
nógv fyri Danir í Føroyum. Vit
hava higartil umborið Danir
sjálvar meira enn givið teimum
ábyrgdina fyri tað, liesir menn
hava skemt sjálvslýrishugsandi
Føroyingar við. Nú taka Danir
sjálvir við útsendum monnum
undir við teimum. Betri hevði
verió at roynl at lagt niður sjóv,
enn stoytt olju í eld.
Sama dag hevur Tage Christi-
ansen eitt annað telegram, liarí
hann sigur danskarunum frá, at
Jáluip í Jákupsslovu hevur fingið
so nógvar atkvøður frá ung-
dóminum orsakað av »hans
flotte Ydre og Handelsudđan-
nelse i Danmark.«
Frekleikin hjá hesum danska
blaðmanni gevur heldur ikki
gudiligum barnasamkomum grið.
Hann leggur Frelsens Hær undir
at øsa fólkið upp: »Paa Gaden
drøftes Gøde-Mødet, Slemningen
er iøvrigt afdæmpet, men natio-
nal Hetz mærkes f. Eks. selv i
et Frelsens Hær Møde for Børn.
Mellem det religiøse fremsagde
et Barn en Hyldest til Færø-
flaget fnlgt af den færøske Na-
tionalsang.«.
Menn, sum hesin, ið umboðað
danska meining, prógva, at vána
líkindi eru fyri nakrantíð at fáa
golt skil millum føroysku og
donsku tjóðina.
Lýsing
Teir nýggju hámarksprís-
irnir fyri ísfisk, ið komu í
gildi í Bretlandi, eru al kalla
óbroyttir frá fyrr. Undantikið
er bert, at nú kostar av-
høvdað hýsa 7 sh 7 d pr. stone,
og avhøvdað longa, brosma
og kongafiskur 5 sh 9 d pr.
stone. Ivalvi, toskur og upsi
má ikki avhøvdasl.
Ministry of Food boðar frá,
at loyvt er at selja í ár upp
til 3000 tons av saltfiski í
Bretlandi, frá Føroyum.
Tórshavn, 21. oktober 1946.
Útfluttningsnevndin
Teir 11 hongdu
Tá teir 11 fremstu týskararnir
frá kríggsárunum vórðu hongdir
hin mikumorgunin, var ikki sørt
av samkenslu við teimum. I
Flensburg høvdu teir um náttina
hongt' eitt stórl týskt flagg við
vimpli upp í radiomastrina, so
at hon hevði flagg á hálvari
stong, tá fólk komu upp.
Týskir kríggsfangar, sum gera
tvingsluarbeiði í Onglandi, vildu
ikki gera nakaó tann dagin,
leirra fyrrverandi yvirmenn
vórðu hongdir; teir bóru allir
svart slips.
Sum tíðindini siga frá, h^va
allir uttan Gøring fingið ein
ringan deyða. Y'virhøvur hingu
teir meira enn eitt korter, áðr-
enn teir kvaldust.
Teir Sameindu høvdu jú lil
kríggsendamál at oyóa tann
anda, sum sagdur var at ráða í
teim týsku fangatyppunum, og
millum annað av teirri oisøk
eru hesir 11 tiknir av lívi. Men
fólk mugu undrast á, at teir
skuldu verða dripnir á ein slíkan
hátt, sum nú frættist; tað mátti
sømt seg illa fyri teir høgt
mentaðu sigrandi. Ella kanska
taó er ikki so slórur inunur á
mentanini hjá tapandi og sigr-
andi menniskjum.
Teir deyðu kropparnir vórðu
heldur ikki eirdir. Beinanvegin
vórðu leir brendir, og øskan í
loynd stroydd í allar ættir, so
at eingin grøv skuldi siga frá,
hvar leivdir teirra vóru at finna.