Alþýðumaðurinn - 09.04.1987, Síða 7

ALÞÝÐUMAÐURINN - 7
Guðni, Hreinn, Hans, Margrét og Ölafur,
a - skynsemis- og mannúðarstefna
hyggst leita sér upplýsinga um líf-
eyrisrétt. Það er undir hælinn
lagt, hvernig slíkt gengur og
hvort vitneskja er fyrir hendi um
alla þá hugsanlega sjóði, sem
greitt hefur verið í. Með einni
miðstöð ætti að vera hægt að
halda öllum þessum rétti til haga
og þyrfti það ekki að vera til-
tökumál á tímum tölvutækni.
Nú er kjördæmið stór og erfitt.
Getur frambjóðandi eða þing-
maður nokkurn tímann gegnt því
nægilega vel, þótt ekki væri nema
vegna víðáttunnar og er ekki um
ólíka hagsmuni hinna ýmsu staða
að ræða ?
Það er rétt, að um ýmislegt eru
hagsmunirnir misjafnir, þar sem
er stærð Akureyrar og sumpart
aðrar þarfir þar og öðrum stærri
kaupstöðum en í dreifbýlinu eða
sjávarplássum. í sjávarplássun-
um eiga flestir allt sitt undir sjáv-
arafla. Ég sakna þess að vísu að
vera fremur ókunnugur sjávarút-
vegi, þar sem ég stundaði á ungl-
ingsárum mínum sveitastörf á
sumrum og kynntist því landbún-
aði allvel og síðar með skóla til
26 ára aldurs byggingavinnu m.a.
um sumarpart á Kópaskeri, en
vann aldrei á eða við sjó. Hitt er
annað, að mér sýnist sú stefna að
binda fiskveiðikvótá við skip frá-
leit, þar sem slíkt getur stefnt
atvinnulífi einstakra sjávarplássa
í voða, ef skipin eru síðan eitt
eða fleiri seld kannski helst vegna
þröngra hagsmuna útgerðar-
manna.
Svo ég víki aftur að sérstökum
áhugamálum mínum, sem ég
vildi berjast fyrir þá eru sam-
göngumálin þar ofarlega. Mjög
hefur lagast með vegi í kjördæm-
inu, sérstaklega til Dalvíkur og
Húsavíkur og raunar austur um
Sléttu til Raufarhafnar og Þórs-
hafnar að hluta. Ólafsfjarðarmúl-
inn er þó slæmur farartálmi sér-
staklega öllum Ólafsfirðingum,
nema þeim, sem á dögunum
þökkuðu Halldóri Blöndal fyrir
göngin, ég hef bara ekki fundið
þau göng en þeim var þó lofað á
kosningafundum 1983.
Flugmálin, þ.e. gerð flugvalla
og aðstöðu við þá hafa þó orðið
skammarlega út undan og er slíkt
ekki vansalaust í landi sem byggir
jafn mikið á flugi og raun er á.
Ve7 á minnst varst þú ekki að
dunda við flug á yngri árum?
Jú, að loknu stúdentsprófi
1962, var ég ákveðinn í að fara í
atvinnuflugnám. Ég hafði eins og
svo margir ungir menn heillast af
fluginu og setti mig aldrei úr færi
að grúska í öllu, sem það varð-
aði, hvort heldur voru flugvélar í
lofti eða á jörðu niðri, nú eða
bækur og blöð um flug. Ég hóf
því nám í Flugskólanum Þyt í
Reykjavík haustið eftir stúd-
entspróf, en innritaðist þó líka í
lögfræðina, án þess þó að nokkuð
sérstakt yrði til þess, að ég veldi
þá grein. Ég tók svo bóklegt
einkaflugpróf þetta haust og
safnaði tímum í verklegu, en
vegna fjárskorts urðu tímarnir
færri en skyldi og það var ekki
fyrr en vorið 1964 að ég tók verk-
legt próf, svonefnt sólópróf.
Tvennt kom svo einkum til að
ekki varð meira úr flugnáminu.
annað fjárskortur og hitt að ekki
voru taldar vænlegar framtíðar-
horfur fyrir okkur, sem vorum í
þessu námi, erfitt væri að komast
til flugfélaganna. Þar með lauk
þessum kafla, en áhuga hef ég þó
alltaf verulegan fyrir öllu, sem að
fluginu snýr. Eitt, sem ég tel að
þjóð í jafn harðbýlu landi sem
byggir flest sitt á sjósókn verði að
hafa efni á er góð öryggisþjón-
usta og þar með öflugar þyrlur.
Við erum alltaf við og við minnt
á, hversu vel þau tæki duga við
aðstæður, sem gera öðrum tækj-
um ófært að aðhafast á slysstað
við strönd eða á rúmsjó. Auðvit-
að er alltaf sagt. Þyrlur eru svo
dýr tæki, að við höfum engin efni
á að eiga, nema þá í besta falli
þessa einu eða tvær, sem oftast
nýtur þó við. Þetta er rangt og
mér fyndist t.d. ekki ofætlan að
útgerðarfyrirtæki á landinu (allir
sem fiskiskip reka) legðu fram
myndarlegan höfuðstól til að
kaupa 2-3 góðar björgunarþyrlur
og hafa þær með heimavöll á
hverju landshorni. Þær mætti
auðvitað nýta í öðrum tilgangi
jafnframt. Hvað með samgöngur
við Grímsey eða Ólafsfjörð eins
og nú standa sakir? Gætu þessi
tæki ekki komið þar að góðum
notum?
Víð höfum nú rætt margt,
pólitík þó fyrst og fremst. Hvað
með tómstundir eða áhugamál?
Þar er helst um ferðalög innan
eða utanlands að ræða. Ég hef
afar gaman af að ferðast og skoða
mig um. Fjölskyldan hefur farið
nokkrar ferðir utan og margar
innanlands, en við hjónin, Mar-
grét Ólafsdóttir og ég eigum 4
börn, eina dóttur, Láru, sem
stundar íslenskunám við Háskól-
ann og 3 syni, Ólaf, sem stundar
nám við M.A., Guðna, nú í 9.
bekk Gagnfræðaskólans og Hans
7 ára. Auk þessa er íþróttaáhugi
mikill í fjölskyldunni, strákarnir
allir á kafi í knattspyrnu og dótt-
irin stundaði um tíma frjálsar
íþróttir og er áhugasöm um
knattspyrnuna. Það eru því all-
margar ferðir á völlinn á
sumrum. Þá má ekki gleyma, að
ég hef mikinn áhuga á lax- og sil-
ungsveiði, þó ég sé engin veiði-
kló en það gefur mikla ánægju og
fyllingu að vera við fallega á og
sjaldan er eins friðsælt yfir hugs-
un manns og jafn mikil hvíld and-
lega og við slík tækifæri. íþróttir
stunda ég. varla en dregst þó
stundum á gönguskíði og er alltaf
að reyna að herða mig upp í að
fara á svigskíði en hef ekki kom-
ist enn. Ég keppti að vísu um
tíma og æfði sund um og upp úr
fermingu og tek svo sem sund-
sprett þegar færi gefst. Hins veg-
ar er um andlegu íþróttirnar, að
ég þekki ekki á spil og hef aldrei
getað haft ánægju af slíku en
kann líklega nokkurn veginn
mannganginn í skák. Loks má
ekki gleyma því, sem er þó ríku-
legt áhugamál, en það er hlustun
á góða tónlist. Ég fór um 10 ára
aldur að hafa gaman af óperu-
söng og síðan kom klassísk tón-
list og ekki hefur þessi áhugi
dvínað og raunar er öll góð
tónlist, jazz, sígild dægurlög og
einstaka popplag mér mjög að
skapi. Ég neita heldur ekki, að ég
gægist í ættfræði, þó ég vildi gera
mun meira af því, en tími gefst
til.
Tíminn hefur liðið og viðtalið
líkast til að verða allt of langt.
Að lokum, Hreinn, eitthvað
sérstakt, sem þú vilt að fram
komi?
Ég vil aðeins segja, að ég vona,
að við kjósendur megum öll huga
vanHlega að þeim kostum, sem
bjóðast og treysti því, að þegar
mesti tilfinningahitinn er úr fólki
sjái það að stefna jafnaðar-
manna, Alþýðuflokksins, er í
senn skynsemis- og mannúðar-
stefna, sú stefna, sem allir vildu
kveðið hafa, eins og Lilju forðum
og greiði þá atkvæði í samræmi
við það. Slíkt mun verða þjóð-
inni til gæfu.
Mér fyndist t.d. ekki ofætlan að
útgerðarfyrirtæki á landinu legðu
frám myndarlegan höfuðstól til
að kaupa 2-3 björgunarþyrlur
og hafa þar með heimavöll
á hverju landshorni
Ég óttast og raunar veit til þess, að
lífeyrissjóðaréttur hefur glatast vegna
þess að öll skráning milli lífeyris-
sjóðanna er í molum