Alþýðumaðurinn - 02.12.1987, Blaðsíða 1

9. tölublað - 2. desember 1987
Ábyrgðarmaður: Gunnar Berg.
Afgreiðsla: Strandgötu 9 - Simi 24399.
Setning og prentun: Dagsprent hf. Akureyri.
ALÞÝÐUMAÐURINN
55
Árni Gunnarsson:
Allir landsmenn
njóti auðlinda
fiskimiðanna“
„Mér finnst nú að flokksbræður
mínir hafi sagt nóg í bili um öll
þessi ágreiningsatriði. Nú er
kominn tími til að setjast niður
og láta verkin tala og ég vona satt
að segja, að sem fyrst takist að
leysa úr þessum ágreiningsatrið-
um, því satt að segja óttast ég
hvað við tekur ef þessi ríkisstjórn
fer frá. Þá eru ýmsir möguleikar
til myndunar nýrrar stjórnar án
þátttöku Alþýðuflokksins og ég
óttast þá möguleika," sagði Arni
Gunnarsson alþingismaður, þeg-
ar AM-en ræddi við hann í gær.
„Ég býst við, að okkur takist
að leysa flest þessi ágreiningsatr-
iði, en ég hef þó nokkrar áhyggj-
ur af kvótafrumvarpinu. Þar hef
ég gert sérstakan fyrirvara í þing-
flokknum varðandi stuðning við
það, sérstaklega varðandi 9.
grein, en hún er um hömlur á
veiði báta undir 10 tonnum. Ég
vil leyfa frjálsar krókaveiðar,
þ.e. línu- og handfæraveiðar,
þessara báta. Það má segja, að
þetta ákvæði frumvarpsins snerti
sérlega marga í Norðurlandi
eystra, en þar eru trillukarlar
óvenju fjölmennir og því margir
sem bókstaflega eiga lífsafkom-
una undir því að þessi réttur
verði ekki skertur. Auk þess
munu þessar reglur nálgast það
að vera eignaupptaka f ákveðn-
um tilvikuin, þar sem menn hafa
lagt allt sitt undir í smíði báta og
nú á, samkvæmt ákvæðum frum-
varpsins, að svipta þessa menn
réttinum til að afla tekna. Það
gengur ekki upp í mínum huga
og ég mun standa fast á rétti þess-
ara manna inna þingflokks
okkar."
„Mér er ljóst, að ekki mun tak-
ast að semja um nýja fiskveiði-
stefnu að þessu sinni, en þessar
lagfæringar verður að gera á
frumvarpinu. Síðan verður að
láta reyna á það á næstu 2-4
árum, hvort ekki næst samstaða
um mótun nýrrar fiskveiðistefnu.
Eins og málum er háttað nú er
nánast eins og útgerðarmenn
„eigi" fiskimiðin í kringum
landið. í mínum huga kemur
vissulega til greina að semja um
að þjóðin eignist miðin aftur og
selji síðan kvótaréttindind. Þar
með njóta allir landsmenn þess-
arar auðlindar okkar, ekki öfráir
eins og nú er og hefur m.a. leitt
til þess að skip liafa verið seld
milli aðila, þar sem kvótinn hefur
verið metinn á tugmilljónir
króna. Kerfi þar sem hægt er að
selja kvóta á slíkar upphæðir án
þess að hafa lagt í nokkurn
kostnað við að afla sér hans,
gengur ekki upp í mínum huga,“
sagði Árni að lokum.
JARÐGONG
undir Ólafsfjarðarmúla
Kúagil
Múlakolla
Tófugjé
Jarðgöng
0^0,5
Jarðgöngin verða
alls 3100metra löng
og klædd aö innan.
Ólafsfjöröur
JARÐGÖNGIN (Þversnið)

Dagurinn 17. nóv. ’87, þegar
ríkisstjórnin samþykkti að hafist
skyldi handa um gerð Múla-
ganga, verður talinn einn af
merkisdögum í sögu Ólafsfjarðar
og Eyjafjarðarbyggða.
Þetta var ákvörðun um að
byggð skvldi fá að þróast áfram í
Ólafsfirði.
Ólafsfirðingar hafa fengið orð
á sig fyrir dugnað og þrótt og ég
minnist þess að Kristján Eldjárn
forseti líkti þeim við æskumann
fullan af lífsgleði og þrótti, eftir
heimsókn í Ölafsfjörð.
Göngin munu kosta mikið og
líklega um 500 milljónir króna,
eða eins og jafn margir smábílar
og íbúar kaupstaðarins eru
margir, eða álíka og einn 1000
tonna verksmiðjutogari.
Gangnagerðin er eitt af stærri
verklegum framkvæmdum sem
ráðist verður í hér um slóðir á
næstu árum, en stærsta spreng-
ingaverk sem framkvæmt hefur
verið á íslandi.
Það hefði verið gaman ef ey-
firskir verktakar í samvinnu við
erlenda hefðu framkvæmt
verkið. Á næstu áratugum verða
sprengd fleiri jarðgöng.
Eftir Múlagöngin koma Vest-
fjarðagöng og síðan Austfjarðar-
göng.
Ingólfur Arnason.
Misheppnuð njósnasaga
Það líður óðum að jólum, og
eitt af því sem ávallt er fylgi-
fiskur þeirra er hið svokallaða
jólabókaflóð. Meðal þess sem
út kemur fyrir hver jól er
ógrynnin öll af reyfurum í fínu
bandi sem maður dundar sér
við að lesa á fæðingarnótt
Frelsarans, enda harla lítið um
bardagana í Jólaguðspjallinu.
Eitthvað hefur þá frétta-
mennina hjá Ríkisútvarpinu
verið farið að klæja eftir þess-
ari hreint ómissandi jólanæt-
urlesningu, því eitt kvöldið nú
fyrir skemmstu birtu þeir sem
aðalfrétt alveg sérdeilis magn-
aða njósnasögu, að minnsta
kosti að þeim sjálfum fannst,
og hana meira að segja
byggða á „sönnum heimild-
um“. Og ekki vantaði svo sem,
að efnið væri nógu krassandi.
Mikilsvirtur íslenskur stjórn-
málamaður ekkert annað en
landráðamaður á mála hjá
erlendri leyniþjónustu.
Þessi „heimildaskáldsaga",
„uppljóstrun" eða hvað menn
vilja kalla þessa Ijósvakavitr-
un, reyndist þó ekki eins
merkileg og menn héldu þegar
að var gáð. Fyrir það fyrsta þá
gufuðu nú heimildirnar traustu
allt í einu upp, en eins og flest-
um ætti að vera kunnugt, þá
eru heimildir jú undirstaða rit-
unar allra heimildaskáldsagna,
og allrar sagnfræði svona yfir-
leitt, og í öðru lagi, þá er það
nú enginn nýr sannleikur, að
hér á landi hafi verið og séu
jafnvel enn stundaðar njósnir,
bæði af CIA og hinni sovésku
hliðstæðu KGB, og vitaskuld
hafa þær báðar leitað eftir
samböndum við íslendinga í
því skyni að afla þeirra upplýs-
inga sem þær telja sig hafa
þurft á að halda. Að kalla Stef-
án Jóhann Stefánsson land-
ráðamann, jafnvel þó svo hann
hafi einhvern tímann, og það
hugsanlega óafvitandi talað
við einhvern útsendara CIA, er
hin mesta vanvirða við minn-
ingu látins manns, og vita-
skuld jafn fáránlegt og það að
saka Hjörleif Guttormsson um
landráð þó svo hann hafi á sín-
um tíma verið einn af forvíg-
ismönnum hins svokallaða
SIA hóps sem var nú ekkert
annað en samtök nokkurra
bjórþambandi námsmanna í
Austur-Evrópu, en Mogginn
gerði mikið veður útaf. Og
hvað varðar þessa CIA skýrslu
sem Þjóðviljinn birti á dögun-
um, þá er hún nú óttalega
barnalegt plagg, merkileg þó
fyrir það að vera heimild um
þann tíðaranda sem ríkti (upp-
hafi McCarthy-tímabilsins
svokallaða. En mikið ósköp
væri nú annars fróðlegt að sjá
skýrslur KGB um ísland frá
sama tíma. Þær ættu nú að
vera aðgengilegar á þessum
tíma Glasnost, Perestrojka og
hvað þetta nú allt heitir.
Þau vinnubrögð sem frétta-
menn Ríkisútvarpsins við-
höfðu í þessu máli eru vita-
skuld fyrir neðan allar hellur
og þau ber harðlega að for-
dæma. Markús Örn hefur heit-
ið rannsókn, og það meira að
segja rannsókn utanaðkom-
andi aðila, að beiðni hins þó
altumpólitíska Útvarpsráðs,
enda myndi einmitt sú stað-
reynd hversu pólitískt mengað
allt batteríið hjá RÚV er, ein
útaf fyrir sig nægja til þess að
innanhússrannsókn yrði aldrei
trúverðug. Niðurstaða slíkrar
rannsóknar hlyti annað hvort
að leiða til þess að hausar
fykju, nokkuð sem myndi
óhjákvæmilega kalla á ásakan-
ir um pólitiskar ofsóknir, eða
afgreiðslan yrði eitthvað í lík-
ingu við hið margfræga
„Skjaldarvíkurmál", það er að
segja, að menn yrðu sendir í
tímabundna kælingu en kæmu
síðan aftur tvíefldir til starfa.