Brautin - 27.07.1928, Blaðsíða 1

Ritstjórar:
Sigurbjörg Þorláksdóttir.
Sími 1385.
Marta Einarsdóttir.
Simi 571.
Brautin
Útgefendur:
Nokkrar konur
í Reykjavík.
Afgreiðslusfmt:
437.
i. árgangur.
Föstudaginn 27. júlí 1928.
5. tölublað.
Sumarheimili.
DV/OIOV'O
Húsmæður!
Munið að Ijúffengasta og drýgsta
kaffið
er frá
kaffibrenslu
0. Johnson & Kaaber.
OmQ
0','0,0','0i0','0,0','0
m
oy/oiov/o;ov/oiO','<
'• «1U

pynQlO/iiQÍO/ivQlO/ivOtOmQ
„Maður verður að ganga út um blóm-
vaxna braut,
til að brjóta af sér hcimilisfjötur og
þraut.
Og sem fugl út um geyminn sig
gleðja án kífs
til að gleyma öllu volki hins daglcga
lifs.
Til að losast við mentir og landsiðn
völd,
lifdaufa kæti og gestkomu fjöld.
Til &ð frelsa sína önd.
Til að brjóta af sér bönd
á sig bnggi cr tekinn og stafur í
hönd“.
Svo kvað Árni sál. leturgraf-
ari. Hann hefir að likindum vit-
að hvað inniveran var, sitjandi
við gluggann sinn, með minnis-
gripi fólksins milli handa sér,
til að grafa á. En það eru fleiri
þeim örlögum háðir að lífið
setji þá á bekk innandyra.
Að vetrinum er þetta þolandi,
en þegar fólk verður að lifa þar
inestan hluta æfi sinnar, hefur
sjaldan eða aldrei tækifæri til
að ganga út um blómvaxna
braut. Verður öll sumur að búa
við inniloft og einhverskonar
fjötur. Þá kemur þreytan, þessi
andlega þreyta, sem lamar lund
og taugar svo ótal margra, sem
veldur hinu ósýnilega þögula
sliti; eyðir lífefnum líkamans
og ýmist leggur sálina i dvala
eða hleypir henni í óeðlilegan
æsing. Hvert ár kemur vor og
sumar, en of oft líður það hjá,
án þess hentugleikar bjóðist til
að njóta þeirra áhrifa og gagns
sem sól og loft veita.
Oft heyrir maður læknana
segja fólki aff þaff þijrfti helst
að komast hurt i'ir bænum.
Fólki, sem þeir álíta að sé
nauðsyn að njóta hvíldar. Það
þurfi að komast burt frá skar-
kala götulífs, það þurfi að
hrjóta af sér fjötur og þrautir,
sem innistörf hafa bakað þvi.
En allajafna strandar heilsu-
bótin á skerinu því, að fólkið
hefir engan stað i að fara. Eng-
inn efast um að sveitaloft og
líf sé lífgjafi og heilsubót, þegar
vel viðrar. Margir hafa lika i
seinni tið hygt sér sumarbústaði
Jengra eða skeinra frá kaup-
staðarlífinu. Einnig hafa marg-
ir bændur sett á stofn sumar-
heimili fyrir fólk. Þetta er ekki
nema gott, og getur komið
þeim að notum, sem hafa
nokkrum efnum úr að spila.
En þeim efnaminni Cr það lítt
kleyft. Þeir þurfa þó engu sið-
ur að njóta hvíldar, en hvert
eiga þeir að fara? Er ekki með
einhverju móti hægt að útbúa
þeim ódýr en þó holl heimili,
sem þeir gætu dvalið í, þann
stutta hvíldartíma, sem þeir
geta veitt sér. Heimili, sem þeir
findu að væri þeirra eigið, og
þeir væru engum til óþæginda i.
Víða um lönd hafa menn
fundið til hins sama og hér er
talað um. Þar eru þó flestar
aðstæður betri til að hreyfa sig.
Sunnudagarnir eru fyrir mörg-
uin, sem litlu hafa úr að spila,
sæludagar. Alla vikuna hlakkar
konan og börnin til að komast
út fyrir bæinn. Það er sparað
og unnið til að geta veitt sér
þessa hvíld og ánægju. Fyrir
lítið gjald kemst öll fjölskyldan,
annaðhvort með járnbraut eða
sporvagni i skuggasælt skógar-
rjóður, eða aðra staði sem það
óskar sér. Hún brýtur af sér
fjötur heimilisins og nýtur nátt-
úrunnar í fullum mæli þann
daginn og hlakkar til næsta
hvildardags.
Þeir, sem vinna að föstu
starfi innan dyra, alt árið, en
fá auk sunnudaganna eitthvert
svo kallað sumarfri, sem varir
ef til vill frá 3 dögum alt að 3
vikum hafa lika fundið að þeir
þurfa að geta varið þessum
tima sér til gagns og gleði. í
mörgum löndum eru komin á
fót sumarheimili. Ýmsar stéttir
og félög hafa útbúið heimili fyr-
ir sína starfsmenn og meðlimi.
T. d. verslunarstéttin, K. F. U.
K. og K. F. U. M. o. fl. K. F.
U. K. í Danmörku hefir mörg
slik sumarheimili. Þau hafa
leigt eða fengið að láni fyrir
lítið gjald, einhverja byggingu,
sein lítið þurfti að nota yfir
sumartímann. Sett þar á fót ó-
brotið heimili, með rúmum
hverju upp af öðru, eins og í
skipum, og löngu borði til að
borða við. Eldstó og allra nauð-
synlegustu áhöldum. Þangað
fóru SVo stúlkur í sumarfríi
sinu, fengu húsnæði og mat fyr-
ir mjög lágt gjald. Lögðu sér
sjálfar til lök, koddaver og
handklæði. Létu ekki þvo neitt
á þessum heimilum, fórti með
alt heiin með sér og önnuðust
sjálfar. — Þær næstu tóku
plássið og komu með sitt með
sér. Mest voru það verslunar-
og skrifstofustúlkur, sem sóttu
þessi heimili, einnig eitthvað af
háskólanum. Þau voru mjög
frjálsleg. Hver mátti vera eins
og honum þóknaðist, sofa eða
leika sér á milli máltíða. Þar
fylgdi útipláss, sem notað var
til ýmsra leika s. s. tennis o. fl.
Ráðskona var þar og 1 stúlka.
Mikil aðsókn var að þessum
heimilum. Tóku stúlkur sum-
arfrí sitt, eftir þeirri röð, sem
þær gátu komist þar að. Ferð-
aðist forstöðukona K. F. U. K.
á milli heimilanna, þegar skifti
um stúlkur, sem mest var um
helgar, en skrifstofa fél. ann-
aðist umsóknir og innritun og
gjöld, sem öll voru greidd fyr-
ir fram.
Reykjavíkur-búar sækja svo
marga lifsreynslu til annara
þjóða, það er heldur ekkert á
móti þvi, ef hún er eftirbreytn-
isverð og hentug fyrir okkur.
Skyldi þetta ekki vera þess
vert að athuga það. Ef til vill
er ekki minstur vandinn að
verja fríum sínum vel, hvort
sem þau eru stutt eða löng. Við
höfum skyldur við okkur sjálf,
við likama okkar og sá!, sem
eru samtengdir partar manns-
ins. Hve oft erum við ekki or-
sök i vanlíðan okkar og van-
liðan annara, því eftirdæmið
verkar út frá sér. Ekkert er
eins holt fyrir sál og líkama
mannsins, eins og rólegt, ein-
falt líf í samræmi við náttúr-
una. Á þeim grundvelli eru
mörg þessara sumarheimila
bygð og þar af leiðandi vinna
þau svo mikið gagn. Hver sem
nýtur þeirra ltemur endurnærð-
ur frá borði náttúrunnar að
störfum sínum. Hinn stutti
tími hefur orðið honum sann-
kölluð hvild, fyrir sál og lík-
ama. Hér hefir myndast ofur-
lítill risir að svona heimili,
þar sem er unglingaheimili K.
F. U. K. drengja í Kaldárseli
fyrir ofan Hafnarfjörð. Þangað
fara þeir í sumarfríi sínu, fá
þar nauðsynjar sinar fyrir lágt
gjald. Einnig hafa skdtar
(drengir) bygt sér smáskála