Brautin - 13.09.1928, Blaðsíða 4

4
BRAUTIN
oooffioocooaooooooaoostoaoa
Hyggin húsmóðir ger-
ir innkaup sín þar
sem vöruverðið er hest
og gæðin mest
sem er í
versl. „Berlín“
Bergstaðarst. 18. Sími 1790.
Sent heim.
000000000000000000000000
væri dauft og þegjandalegt og
kynni lítt að halda uppi sam-
ræðum í samkvæmum og sagði
um það eftirfarandi sögu: Jeg
var boðinn í stórt samkvæmi
hér í Reykjavík. Hver gestur
hafði sína »borðdömu«. Jeg
þekti ekki konu þá, sem var
sessunautur minn. En vildi
kynna mig henni strax og hóf
því samræður. En alt kom fyrir
ekki, hún svaraði aldrei nema
já eða nei og var hvorki hægt
að sjá hvort henni líkaði ver
eða betur. Fór ég að hugsa sem
svo, að hún myndi ekki stíga í
vitið þessi sessunautur minn
og ég yrði víst að gefast upp
og sitja þögull það sem eftir
væri af borðhaldstímanum. En
þá dettur mér í hug að byrja
að segja frá fyrirburðasögu
nokkurri sem ég hafði heyrt
nýlega og mér þótti merkileg.
Þá breyttist sessunautur minn
snögglega og var sem leiftur
kæmi í augu hennar. Hún fór
að segja mér sjálf frá ýmsum
sögum og atburðum, sem hún
þekti og komst þá bæði vel og
skipulega að orði. Rættist þannig
betur úr en áhorfðist í fyrstu.
Kona sú, sem hér ræðir um,
er talin ein af gáfuðustu og
best gefnu konum vorum.
Einn af kanpmönnnm bæjar-
ins komst nýlega svo að orði,
þar sem járnbrautarmálið bar
á góma: »Járnbrautin kemst
áreiðanlega á, því þið konurnar
komið öllu fram, sem þið ætlið
ykkur og byrjið á«.
í Tímannm 8. þ. m. boðar
dómsmálaráðherra til fundar i
Alþingishúsinu þann 22. þ. m.
og á þar að ræða eingöngu um
járnbrautarmálið.
Kirkjnvígsla í Hrísey fór ný-
lega fram með mikilli viðhöfn.
Vígsluna framkvæmdi prófastur
Stefán Kristinsson og var mikill
mannfjöldi viðstaddur. Konur
áttu frumkvæði að kirkjubygg-
ingunni og hófust handa um
samskot til hennar.
Lesendur Brautarirnar æltu
að veita sérstaka athygli aug-
lýsingu frá Thorvaldsensbasarn-
um í blaðinu í dag. Thorvald-
sensbasarinn er elsta og reynd-
asta verslun hér á landi með
heimilisiðnað, þar að auki vinna
Thorvaldsensfélags-konur, fyrir
basarinn endurgjaldslaust en
allur ágóði af sölunni látinn
renna til góðjörðastarfsemi.
oy/o ov/o pv/o o\'/o pv/o ov/o
> d L ^ ^ db -'N d L d íá dL-' N J L
p£ £*i r^:
0;h00;h,0!07)'0|0;ivQ!0/h0 O/hQ
Gullsmíðavinnustofan
á Laugaveg 12
hefir altaf fyrirlyggjandi silfur
á upphluti. Verðið hvergi
lægra, vinnan fyrsta flokks
einnig smíðaðir steinhringar
og trúlofunrahringar. Sendir
mót póstkröfu um alt land.
iææassæffiisisæísiæiæ
Nýkomið:
Mikið úrval af frönskum
Ilmvötnum, Creme og Púðri.
Einnig Oatinevörur og Vinolia
rakkreme í túpum, mjög ódýrt.
Helene Kummer.
Hárgreiðslustofa.
Aðalstræti 6. Sími 1750
Akraness-
kartöflur.
Valdar Akraness kartöflur 11,00
krónur pokinn, væntanlegar í
næstu viku, geriðj pantanir strax.
Hagkvæmustu innkaupin verða
ávalt hjá okkur. Sérstök kostakjör
í öllum stærri kaupum.
Versl. Guðm. Jóhannssonar,
Baldursgötu 39. Sími 1313.
Húsmæður athugið bestu
kaup á matvörum hreinlætis-
vörum búsáhöldum allskonar
gerið þið í
UNDIRRITUÐ selur gott
fæði, einnig miðdags-
mat og einstakar máltíðir.
Miðdagsmatur sendur heim
ef óskað er.
Bergstaðastíg 8.
Hún: Hvað sagði pabbi þegar
þú baðst um mig.
Hann: Ég heyrði ekki hvað
hann hrópaði, en þú getur séð
upphrópunarmerkin á andlitinu
á mér.
PrentsmiÖjan Gutenherg.
versl. Sím. Jónssonar.
Laugaveg 33 Sími 221.
42
ur, sein hann hal'ði djúpa hrukku milli svartra augnabrún-
anna, undir lágu enni. Nefið var grátt, andlitslagið tigulegt,
likaminn allur stæltur.
Vilhelm þekti þenna mann, og þegar hann.bar svona ó-
vænt fyrir augu honum, var sem stríður rafstraumur færi
gegnum hann. Þetta var Anton Gissler, framkvæmdarstjóri.
Hann þekti líka Vilhelm þegar i stað; en hverjar sem nú
tilfinningar hans voru við þessa óvæntu samfundi, gat hann
ekki gert sér fyllilega grein þeirra. Hann stóð kyr nokkrar
sekúndur við dyrnar, Iagði síðan frá sér stafinn í herbergis-
hornið, og gekk f.ram á gólfið.
Vilhelm Gripenstam! mælti hann, og bar hreimurinn í
röddinni aðeins lítilsháttar vott um, að honum kæmu sam-
fundirnir óvænt.
Hvernig gengur það? Hvernig líður móður yðar og
systrum?
Vilhelm stóð upp liægt og seinlega. Svipur hans bar eng-
an vott þess, að hann þekti hann, yfirbragð hans var þótta-
fult, fasið óvingjarnlegt. Hann hélt pennanum í hægri hendi.
Hann virtist ekki sjá hendina, er Gissler rétti fram.
—Með hverju get eg verið yður til greiða? spurði hann
fálega.
— Getur það verið, að þú þekkir mig ekki aftur?
Gissler varð eldrauður í framan af reiði, og augun leiftr-
uðu.
Það kætti Vilhelm ósegjanlega að sjá þetta.
—• Viljið þér tala við húsbónda minn? Hvern á eg að
nefna til?
Gissler bölvaði.
— Eg segi til mín sjálfur, svaraði hann í styttingi, gekk
inn í innra herbergið og lokaði hurðinni á eftir sér.
Vilhelm brosti við, en það hros var ekki fallcgt. Hann setl-
ist niður við skrifborðið aftur. Fyrir augu hans lagðist eins
og dimmrauð þoka, og hann þurfti á öllu sínu viljaþreki
að halda til þess að sýnast rólegur ásýndum.
Ómögulegt var honum þó að festa hugann við starfið, en
er Gissler kom eftir góða stund út aftur, og gekk gegnum
herbergið með Scotl, sat Vilhelm álútur yfir skjölum sín-
um, niðursokkinn í reikninga sína, að því er virtist, og þótt-
ist ekki taka eftir því, að þeir gengju fram hjá.
Við útidyrnar skildu þeir, og Scott sneri við á leið inn í
herbergi sitt, en nam staðai' á miðri leið.
Vilhelm varð þess var, að honum vofu gefnar gælur og
leit upp.
— Gripenstam, mælti húsbóndi hans i myndugum róm,
hverjar sem helsl persónulegar ástæður, er þér kunnið að
hafa til þess, að amast við einhverjum manni, krefst eg
þess, að þér sýnið honum kurteisi, þegar sá maður á erindi
á mínar skrifstofur.
Vilhelm hafði staðið upp, þegar er húsbóndi lians ávarp-
aði hann, og stóð nú niðurlútur undir átölunum. Tveir
rauðir hlettir í mögrum kinnunum var liið eina, sem henti
á geðshræringuna, er inni fyrir bjó.
— Á hvern hátt gerðist eg brollegur gegn herranum áðan?
— Það vitið þér vel. Eg sal í legubekknum inni í her-