Brautin - 15.11.1928, Side 4

4
BRAUTIN
Ó, fösur er vor fósturjörð. | Manég
grænar grundir.
Man ég grænar grundr. | Dagur er
liðinn.
Fanna skautar faldi háum. | Vorið
er komið.
Draumalandið. | HAsin.
Eidaamla ísalold. | Ó, fögur er vor
fósturjörð.
Systkinin | Kirkjuhvoll.
a) Áfiam, b) Kirkjuhvoll. | Heimir.
Lofsöngur(Beelhoven). | Ó, guð vors
lands.
Paradisararían úr »Die Afrikaner-
in«. | Stretta úr »Trúb •dúrnum«.
Mattinata (Leoncavallo). | For yoa
aione.
Serenala (Toselli). | Sol paa Havet
Turnaria úr »Tosca«.
(de Curtis).
Danagramur (Sveinbjörnsson). |
Sverrir konungur.
Blóma-aria úr »Carmen«. | Verð-
launasöngurinn úi »Meistersingei«,
Graulsöngurinn úr »Lohengrin«.
Af himnum ofan boðskap ber. j
Signuð skín réttlætis sólin.
Eiimr E. Markan,
baiyton.
Sverrir konuagur. j Betlikerlingin.
Erla. | Miðsumar.
Heimlr. | Leiðsla.
Ásareiðin. | Rósin.
Brúnaljós pín bliðu. | Huldumái.
Slgne Liljekvist,
sópran.
Bí, bí og blaka. | Sofnar lóa (sungin
af DAru Sigurðsson).
a) Vögguljóð (Bi, bi og blaka), b)
Vikivakalag (GAða veislu gera skal).
| a) Una við spunarokkinn, b)
Bíum, bium bamba.
NAtt. I a) Solðu unga ástin min, b)
Fifilbrekka, gtóin grund. | Ljúfur
ómur. ] a) Yfir kaldan eyðisand, b)
Aaroldja. Svarta rosor. | Mademois-
elle Rococco.
Dóra Signrðsson,
sópran.
Ein sit ég úti á steini. | Ðu bist
wie eine Biume.
...
Linoleum, f jölbreytt úrval.
Látúnsbryddingar
Taurullur
Tauvindur
Gasvélar
Gasslöngur
Kranaslöngur
L Ei:ariSon & M.
___________________j
Vetur (Hvar eru fuglar). 1 Drauma-
landið..
Sofnar lóa. | Bi, bi og blaka (sung-
tð af tiú Liljekvist).
Sreinbj Sreinbjörnsson,
pianósóió
feina sólóplatan. sem til er spiluð af
Sveinbirni pröf Sveinbjornsyni.
íslen^k rhapsodia. | a) Idyl, b) Viki-
vaki.
Orkeslur.
Islensk rhapsódía. Ó, guð vors Iands.
íslcnskar rimur og þjóðlög, kveðin af
Bík iði Jóii'Hyiii.
Grænlandsvisur. | Lagnætti (isl.
rimnalag).
a) Poari bjó oss prönga skó, b)
Ilt er mér i augunum. | a) Sofðu
unga ástin min, b) Austan kald-
inn á oss blés.
Ungur var ég og ungir. | í Hliðar-
endakoti.
Litla skáld á grænni grein. | Fyrsti
mai.
Rammi slagur. | a) Ofan gefur snjó
á snjó, b) Rangá fanst mér þykkju-
þung.
Geymið lÍHtann,
sent gegn póslkröfn.
Hljóðfærahúsið.
MALTOL
Dajerskt Ö1
PILSNER
Best. Ódýrast.
INNLENT
0
Ölgerðin Egill Skallagrímsson.
f/ ;........ . i
Vandlátar húsmœður
nota eingöngu
heimsins besta
suðusúkkulaði.
Fæst í öllum verslunum! >
Völdin.
Völdin eru, sem stendur, f
höndum þeirra manna, er aka
seglum eftir vindi, miklu frem-
ur en hitt, að byegja á prinsíp-
um og meginreglum siðgæði-ins
— í höndutn þeirra manna,
meira að segja, sem bafa st og
æ hugsjónir að oiðtaki, en eru
innantómir Og alvorulausir. Af
þessu leiðir það, að öll hug-
sjónamál komast i óáiit og falla
mattlaus niður. En, þegar ollu
er á botnin bvolft, eru það hug-
sjónirnar, sem hreilt fá þau fjöll,
er á annau hatt verður ekki
um þokað.
Nú er þörf þeirra manna, sem
gæddir væru siðga ðiskrafti
Gladstones og þeim bætileika
hans að geta séð í gegnum og
út yíir hið margflókna mannlíf
og komið auga á hinn ósvikna
andans neista, sem bér einsog
annarsstaðar, lifa enn í djúpinu,
í hogum og björtum alþjóðar.
Á þessum tímum er, framar öllu
öðru, þörf þess, að heitið sé
með alefli á siðgæðistillinningu
og siðgvðisþrótt æðii sem læg i.
Prentsmiöjan Gutenberg.
78
glaðværð hennar í návist hans. Þetta kom flatl'upp á hann,
og honum féll það svo vel í geð, að hann á svipstundu hjó
sig til varnar. I skyndingu virti hann fyrir sér hið töfrandi
fríða andlit með fallegu spékoppunum, hvítu tennurnar, er
skein í á milli blómlegra, brosandi varanna, hinar skæru
bláu brúnastjörnur undir löngum augnahárunum, hið gull-
gula, silkimjúka hár undir hvítri húfunni, en leit brátt í alt
aðra átl. Og ekki gat hana grunað, að það var gremjan yfir
hans eigin hrifningu, er gerði það að verkum, að rödd hans
varð enn kuldalegra, en nokkru sinni fyr, er hann svaraði:
— Þá hefir það verið alveg ósjálfrátt, eg var aðeins að
hugsa um starfið.
Þetta kuldalega svar kom henni til að roðna, svo sem hefði
hún sagt eitthvað ólilbærilegt, og aftur greip hana, eins og
nokkrum sinnuin áður, ónotatilfinning.
Hann tók eftir því, að svar lians hafði koinið óþægilega
við hana, og varð að hafa sig allan við, að fara ekki að bæta
úr þeim óþæginduni með nokkrum vingjarnlegum orðum.
Hann stóð á fætur í skyndi og gekk út úr salnum til þess
að ljúka sjúkravitjunum sínum, og hún fór á eftir.
Nokkrum sinnum gaf hann henni auga í laumi, tii þess
að athuga, hve nærri hún hefði tekið sér kaldyrði hans, en
hún lét sem hún tæki ekki eftir augnatilliti hans, og á því
sá hann, að hún gat líka haft vald yfir svipbrygðum sínum.
Lengst dvaldi Vilhelm hjá Nikulási litla, fimtán ára göml-
um dreng, er hafði þjáðst af fótameini, og var orðinn eftir-
lætisgoð allra sakir þolinmæði sinnar og glöðu lundar. En
einkum var hann uppáhald Vilhelnts, þvi að á honum, fyrst-
79
uní allra, sýndi hinn nýi aðstoðarlæknir snild sína. Fótar-
meinið hafði verið. svo alvarlegt, að prófessorinn hafði talið
ráðlegast, að taka af drengnuin allan fótinn, en Vilhelm hafði
beðið um, að það yrði ekki gert. Eftir það hafði hann Iagt
sig allan frain um, að bjarga þessum gátaða pilti frá fóta-
missi. Þrautseigja Vilhelms og dugnaður hafði loks borið
hærri hlut; pillurinn félck að halda fætinum, og prófessorinn
hafði í einrúmi óskað aðstoðarlækni sínum iil haminjgu, og
viðurkent í heyranda hljóði, að honum væri að þakka, hve
vel hefði tekist.
Hvernig gengur það, systir Vera? Eruð þér leið yfir
þessu hérna í kvöld, spurði Lási litli, þegar doktorinn var
farinn, og Vera komin aftur inn í herbergið að rúmi hans.
Hví skyldi eg vera leið yfir því? spurði hún og brosti
við honum.
— Systir Vera er altaf svo glöð 1 bragði, þess vegna tekur
maður eftir hverri hinni minstu breytingu.
— Eg get stundum, alveg eins og aðrir, haft eitthvert á-
hyggjuefni, svaraði hún léttilega.
Glettnin skein út úr augum drengsins.
Varið þér yður á honum doktor Gripenstam, systir góð!
Hvað skyldi hann geta gert mér til miska?
Hann var eitthvað svo töfrandi i kvöld.
Hvað kemur útlit hans inér við?
Ja, varið þér yður bara, systir.
— Nú ertu að bulla, Lási litli. Mér falla ekki svona lagað-
ar bendingar, svaraði hún vingjarnlega, en jafnframt með
yndislegum virðuleik, sem hafði sín áhrif á drenginn.