Brautin - 14.06.1929, Blaðsíða 2

2
BRAUTIN
SissonsBrothers
Málningavörur.
í heildsölu:
Botnfarfi á tré- og járnsldp
Blýhvíta,
Olíufarli allsk,,
JPurlief ni,
Dnft, margsk.,
Mennia,
Trélím,
Presseninga-
faríi,
Hall’s Distemper (Vatnsfarfi).
Nafnið Sissons er trygging fyrir bestu farfavörum.
Kr. Ó. Skagfjörð, Reykjavík, Sími 647.
T^estufaríl,
Zinkhvíta,
Terpentína,
Pernisolía,
GI j ákvo ða,
Kítti,
Húsafarfi,
Sú barátta, sem hér er verið
að hefja, er enginn barnaleikur.
Hér ekki verið að tala um
kaffigildi eða nýtísku kjóla, um
púður og hársnyrtingu, um hé-
góma og tildur.
Hér er verið að hefja sið-
göfgisbaráttu, sem alt ísl. kven-
fólk, sem fullum þroska hefir
náð, verður að taka þátt f og
fylkja sér um við hliðina á karl-
mönnunum.
Hér er baráttan um það, að
reyna að þroska siðferðiskraft
ísl. þjóðarinnar svo hún verði
öllum öðrum þjóðum betri,-öll-
um þjóðum mannúðarmeiri, öll-
um þjóðum göfugri.
Þetta eru hin miUu timamót
i lífi þjóðarinnar, að nún erfarin
að koma auga á það mark, sem
öll stjórnmálastarfsemi hennar
á fyrst og fremst að keppa að.
Öld siðgöfgis og mannúðar er
að hefjast með þjóð vorri. Hún
er að byrja að skilja það að
hún verður að sameina alla
krafta sfna um það, sem er að-
alatriðið, að reyna að verða
betri þjóð.
Og merkllegast er, það ern
hfnar veiku og fyrirlitnu,
það ern ísl. konnrnar, sera
fyrstar þora að Jjá styik sinn
til stjórnmálabaráttn nm það
takmark, sem mest er nm vert,
að gera þjóðlna siðferðislega
8jálf«tæða. Pað er, að losa hana
nndan þelrri áþján, sem ha ttn-
legnst er og voðalegust: áþján
siðieysisins.
Ljósmæðramálið-
Hverja maður umgengst í dag-
lega lífinu, hefir afarmikið að
segja.
Maður vill gjarnan vera með
fólki, sem maður trúir að sé
ærlegt og gott fólk, og getur
treyst í hvívetna.
En svo mikil nanðsyn, sem
þetta er hverjum einstakling
daglega, þá er hún þó enn meiri
í mikilsvarðandi tilfellum, t. d.
í þungum veikindum.
Hræðileg má sú hugsun vera
fyrir mann, sem þarfnast upp-
skurðar, að geta ekki fyllilega
treyst lækni þeim, sem skurð-
inn á að gera.
Það hlýtur að vera erfitt að
leggjast á skurðarborðið með
slíka hugsun.
Pað vita líka allir að mikil
er virðing og innilegt þakk-
læti, hins sjúka manns, og að-
standenda hans, til læknisins,
að vel unnu starfi í slíkum til-
fellum, og fáum finst þeir geti
að fullu goldið slíkt starf með
peningum.
Petta skilja allir, að minsta
kosti allir, sem þurft hafa lækn-
is við fyrir sig eða sina.
En hitt skilja sýnilega ekki
allir, hversu göfugt og mikið
starf ljósmæður landsins hafa
með höndum, og hversu óend-
anlega miklls virði það er, að
það sé leyst vel og samvisku-
samlega af hendi. Konurnar
skilja það og fjölda margir karl-
menn.
Konurnar sem þurfa Ijós-
mæðranna við, vita hve mikil
þörf það er, að þær séu góðar,
skynsamar, samúðarfullar, fórn-
andi, þolinmóðar og öruggar.
Það er svo óendanlega mikils
virði, að því trúir ef til vill
enginn, sem ekki hefir kynst því
af persónulegri reynslu. Kon-
nrnar og flestir eiginmenn skilja
það. En margir af þingmönn-
um íslands, skilja það ekki.
f*eir sýna það greinilega með
smásálarskap sínum í launa-
hækkunarmáli Ijósmæðra á þingi.
Þeir hafa þrefað um það á
þÍDgum og felt það i öll skiftin.
Peir hafa felt það, af þvf þeir
skildu ekki hversu mikið ríður
á að í Jjósmæðrastöðurnar velj-
ist nýtar og góðar konur.
Þeir hafa felt það með sama
skilningsleysinu og viðurkenn-
ingarleysinu, sem veiið heiir á
störfum kvenna frá alda öðli.
Þessir menn, sitja enn þá í svart-
asta myrkri skilnings- og sam-
úðarleysis. Þeir skilja ekki kvein-
stafi hinna þjáðu, þeir kunna
ekki að meta til launa líknar-
og hjúkrunarhendurnar, sem
leitast við að létta hinum sjúku
þjáningarnar.
Peir skilja ekki að með svona
launakjörum, sem verið hafa og
eru á landi voru, getur varla
verið þess að vænta að dugandi
kona láti sér detta í hug að
□ema Ijósmóðurfræði og setjast
að í sveit, í erfiðum og strjál-
bygðum héruðum. Flestar geta
þær unnið mikið arðvænlegri
störf, en að slíta heilsu og kröft-
um á vökum og erfiðum ferða-
lögum, fyrir slik laun, og þau
sem þeim eru boðin.
Pað er lika áreiðaulega víst,
að í nokkrum tiifellum, hafa
ungar stúlkur fullar útferða-
löngunar, fundið upp á að læra
Ijósmjóðurfræði, til þess að fá
ferðapeninga til Reykjavíkur og
ódýra vetrarvist í bænum.
Heyrst hefir að sumar hafi
jafnvel aldrei gfengt Ijósmóður-
störfum og nokkrar ef til vill
hangið f siöðunni árlangt, með
litlum áhuga, og er ekki heldur
við öðru að búast, þegar áætl-
unin var öll önnur. Pessum
kjörum munu margar sveitir
landsins verða að sæta.
Þetta er eðlileg afleiðing af
þvi, að til einkis er að vinna.
Það er ekki nóg með að ljós-
mæður til sveita, eru sendar »út-
lærðar«, með mikið lélegri ment-
un til héraða sinna, beldur en
gerist hér í Reykjavík, innan-
um afla læknana, sem hægt er
að fá á augabragði til hjálpar
ef eitthvað út af ber, heldur
væri ekki nema eðlilegt að til
starfans veldust lika lélegri konur.
Pað lítur helst út fyrir að líf
kvenna til sveita, séu ekki dýrt
metin í augum þeirra þing-
manna, sem unnið hafa gegn
þvf, að sveitahéruðin yrðu að-
njótandi dugandi og óeigin-
gjarnra ljósmæðra.
Pví engum dettur í hug, að
þingmennirnir hafi ekki tekið
alt með í reikninginn, til dæmis
vandkvæðin, sem eru víða í af-
skektum sveitum að ná í lækni
að vetrarlagi, og að aldrei er
eins nauðsynlegt, að ljósmóðirin
sé kjarkgóð, dugleg og úrræða-
góð og þá.
í*ess vegna hljóta þeir að meta
líf sveitakvennanna ódýrara en
hinna. Og allar ísl. konur ættu
að taka upp þykkjuna fyrir ljós-
mæðrastéttina, því það mál er
sameiginlegt mál fyrir allar konur.
Mtar tmiir
af vel verkuðu
Dilkakjöti
verða seldar næstu daga
með lækkuðu verði.
Sláturfélag
Suöurlands.
Sími 249.
Þær ættu allar, sem ein að
krefjast þess á hverjum einasta
þingmálafnndi, sem haldnir
verða af þingmðnnum hvers
einasta héraðs á landinu, að
þeir greiði götu þessa máls á
□æsta þingi. En verði einhverjir
afturhaldseggir — enn á ný til
að greiða atkvæði gegn þessu
máli, þá á sá hinn sami ekki
að eiga afturkvæmt á þing, því
getum vér konur ráðið, því við
ráðum meiri hluta atkvæða. Við
eigum tafarlaust að fylkja
okkur um öll áhugamál okkar
og sýna karlmönnunum, aö
dugnaður hinna fornu víkinga
býr enn með okkur konum, þó
hann þekkist ekki lengur með
mörgum af karlmönnum þeim,
sem skipa fulltrúasæti þjóðar-
innar á þingi.
Z.
-------f
Fréttir.
Ragfnar E. Kvaran og
siðgufgisstefnan. í lesbók
siðasta Morgunblaðs ritar hr.
Ragnar Kvaran grein, sem hann
kallar »tsland og önnur lönd«.
í greininni segir hann frá því,
að merknr amerískur verkfræð-
ingur Mr. Earl Hanson hafi lát-
ið svo um mælt í boði, sem
þjóðræknisfélagið hélt, að nú
væri með öllu ákveðið að taka
upp fastar flugferðir til Evrópu
frá Ameríku og væri enginn
vafi á þvi lengur, hver leið yrði
valin. Sérfræðingum beri saman
nm, að leiðin um Grænland og
ísland yrði afdráttarlaust sú
öruggasta og hentugasta, sem
hægt væri að fara. Væru verk-
fræðingar sannfærðir um að
fastar vikulegar ferðir um ís-
land væru fyrir dyrum, ef þær
ekki hæfust á þessu ári, þá
drægist það ekki lengur en til
næsta árs.
I greininni bendir hr. Ragnar
Kvaran réttilega á, hve mikla
þýðingu þetta geti haft fyrir ís-
land. Hann bendir og á hætt-
una, sem af því geti stafað fyr-
ir isl. þjóðina að komastísam-
band við auðmagn stórþjóð-
anna og Iýsir þvi hve ill áhrif