Brautin - 21.06.1929, Qupperneq 1

Ritstjóri:
Marta Einarsdóttir.
Simi 571.
Brautin.
Útgefendur:
Nokkrar konur í Reykjavík.
Sími: 491.
1. árgangur.
Fösíudaginn 21. júní 1929.
50. tölublað.
Ðlaðavald kvenna.
Það er álit margra, að blöðin
hafi milcil áhrif.
Sumir hafa jafnvel kallað
þau eitt af stórveldum heims-
ins.
Allir þeir, sem koma vilja
fram málum sinum eða hafa
einhver áhrif, verða að reyna
að hafa blöðin á valdi sínu,
annars er málum þeirra oft að
litlu sint, jafnvel þó góð séu,
eða þá að það tekur svo lang-
an tíma og mikið erfiði að
vinna málunum gengi, að flest-
um mönnum er það um megn.
Með blöðunum er hægt að
koma skoðunum sínum til fjöld-
ands, vekja hugsun þúsunda, í
stóru löndunum jafnvel mil-
jóna, um sína eigin hugsun,
ræða hana og rannsaka, gleðj-
ast yfir henni eða hryggjast,
elslca hana eða hata.
Af öllum þeim, sem blöðin
lesa, er auðvitað fjöldi manna,
sem hafa lítinn áhuga á því
sem skrifað er, einkum ef um
alvarleg mál er að ræða. En
venjulega er þó einhver hópur
manna, sem lekur slík mál til
nákvæmlegrar íhugunar og vill
ljá þeim styrk sinn ef þeim líst
málin góð eða hindra framgang
þeirra, ef hann telur þau röng
eða til ils eins.
Þegar maður athugar þessi
miklu áhrif, sem blöðin hafa,
er það mjög áríðandi, að. blöð-
in séu sem best.
Enginn ætti að skrifa i blöð-
in annað en það, sem hann veit
réttast og sannast og þjóðinni
til einhvers gagns eða góðs.
Ritstjórarnir ættu að vera
hinir bestu menn þjóðarinnar,
sem í öllu starfi sínu létu ekki
stjórnast af öðru en rólegri
hugsun og löngun til að leita
sannleikans i öllu, jafnframt
skilningi á þvi að mikill vandi
og ábyrgð fylgir því starfi, sem
þeir hafa tekið að sér og afleið-
ingar af því að misbrúka það,
geta orðið mjög skaðlegar þjóð-
inni, ef til vill um langan tíma.
Hingað til hafa flest blöðin
verið í höndum karlmannanna.
Þeir haí'a gefið þau út, kost-
að þau og ráðið þeim að öllu
leyti.
Konur hafa lítið skift sér um
þetta og látið karlmennina nær
einráða um að beita áhrifum
sinum eftir eigin geðþótta.
Vegna þessa hefir gætt mjög
lítils áhrifa kvenna á stefnur
þær, sem upp hafa komið, eða
rutt hafa sér til rúms, og þó
sumar þeirra hafi jafnvel að á-
liti margra lcvenna, verið rang-
ar, hafa þær ekkert getað við
það ráðið, en orðið að sam-
þykkja alt með þögninni.
Ef þær hefðu mátt ráða blöð-
unum, hefði margt farið öðru
vísi en nú og mörg þau Ijótu
og illu verk, sem þau hafa átt
upptölc að eða vanrækt að
hindra, aldrei verið framin.
Ef þýskar og franskar mæð-
ur hefðu fengið að stjórna aðal-
málgögnum sinna landa fyrir
ófriðinn mikla hefðu þær reynt
af öllum mætti að lægja ófrið-
aröldurnar og bera sáttarorð
milli nágrannaþjóðanna.
Þær hefðu elskað svo mikið
syni sína, að þær hefðu jafnvel
viljað fórna sínu eigin lifi til
þess að Kainssvipurinn þyrfti
aldrei að koma fram á ennum
þeirra.
Svona mætti lengi telja.
Karlmennirnir fara sinu
fram, jafnvel þó vitanlega sé
rangt, en konurnar verða að
láta sér það lynda, þó þeim
sé það jafnvel þvert um geð, af
því ., þeir hafa blaðavaldið al-
veg i sinum höndum og þar
með öll völdin og öll áhrifin.
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
E3
□
□
E3
E3
□
□
E3
E3
E3
0
□
Afgreiðsla
Brautarinnar
er nú fyrst um sinn í verslun Kristínar Sigurðardóttir.
Laugaveg 20 A. — Sími 571.
Ef vanskil verða á blaðinu eru menn vinsamlega beðnir
að snúa sér þangað.
Þeir kaupendur blaðsins, sem enn hafa ekki tilkynt blað-
inu bústaðaskifti eru beðnir að gera það hið allra fyrsta.
Nýjir kaupendur fá blaðið ókeypis frá áramótum.
Allar konur eru vinsamlega beðnar að útbreiða blaðið,
sem mest.
Verð Brautarinnar er að eins 0,50 um mánuðinn
□
E3
□
□
□
□
□
□
E3
□
□
□
E3
□
□
□
E3
□
□
□
□
E3
E3
Hér á landi hefir þetta verið
eins. Til skamms tíma hafa
islenskar lconur jafnvel ekkert
blað átt, sem reyndi að flytja
skoðanir þeirra og skapa þeim
áhrif á framgang þeirra mála,
sem þeim þykir mest um vert,
þjóðinni til gagns og gengis.
Brautin er fyrsta blaðið, sem
islenskar konur hafa stofnað, til
þess að koma fram áhugamál-
um sínum og skapa sér áhrif
hjá íslensku þjóðinni.
Hún er aðeins fyrsta tilraun-
in. — Hún er brautryðjandinn,
sem vill vekja konurnar til
liugsunar og framkvæmda.
Hún vill hjálpa til að gera
þær svo áhrifamiklar, að þeim
sé fært að koma þeim hugsun-
um og þeim áhugamálum fram,
sem þeim þykir mest um vert
og liindrað framgang þeirra
verka, sem þær telja sér og
þjóðinni til skaða.
Brautin er aðeins fyrsti vís-
irinn. — Fleiri blöð þurfa kon-
ur að eignast og fá vald yfir.
Með blaðaeign sinni eiga þær
að geta fengið það vald, sem
jafnvel sjálfir karlmennirnir
verða að virða og meta mikils.
Þetta kostar bæði fé og erfiði.
En konur mega ekki halda að
karlmennirnir væru að halda
úti öllum þessum aragrúa af
blöðurn, ef þeir teldu sig ekki
hafa eitthvert verulegt gagn að
því.
Þó konur þvi verði að leggja
nokkuð að sér í fyrstu, þá mun
það erfiði borga sig síðar, því
þær verða við það þroskaðri
konur, valdaríkari um hin góðu
mál og vilji þeirra siður einsk-
ismetinn, ef rangindi á að
fremja og misrjetti.
Enginn maður getur neinu
góðu til vegar komið í þessum
heimi, nema hann leggi þar á
hug sinn allan.
Ef konurnar vilja framgang
þess góða, verða þær að leggja
fast að sér. Spara hvergi krafta
sina. En vinna af alhug með
það eitt fyrir augum, að alt
starf þeirra verði þeim og þjóð
þeirra til þroska og framtara.
Blaðavaldið er eitt af stór-
veldum heimsins.
Konurnar ern farnar að sjá,
að þær fá aldrei neinu ráðið,
nema þær hafi þetta vald að
einhverju leyti í sinum hönd-
um.
Karlmennirnir hafa stundum
misnotað þetta vald mjög mik-
ið til að koma fram hinum
verstu málum og skaðlegustu.
Þeir hafa jafnveí æsi hvé'T>
annan upp til hinna íerlegustuv
hryðjuverka, og það einmitt oft
vegna þess, að þeir voru alveg
einráðir um blaðakostinn. En
konur blaðalausar komu eng-
um mótbárum við. Þær urðu
að halda að sér höndum og haf-
ast ekkert að, þó þær væru þess
fullvissar að rangt væri stefnt
lijá karlinönnunum og óvitur-
lega.
íslenskar konur eru svo marg-
ar, að þær eiga að geta haldið
út fleiri góðum og áhrifamikl-
um blöðum. Þær eru svo sið-
ferðislega þroskaðar, að þær
myndu reyna að beita blaða-
valdi sínu sem mest til góðs í
öllum málurn.
Nú hafa konurnar fengið hið
besta verkefni að berjast fyrir,
þar sem er hin fegursta stjórn-
málastefna, sem enn hefir kom-
ið fram með þjóðinni, siðgöfg-
isstefnan, og þá er hitt verk-
efnið líka hið nauðsynlegasta,
að auka efnalegt sjálfstæði
kvenna jafnframt þvi sem and-
legt sjálfstæði þeirra er þrosk-
að í öllum greium.
Blaðavald kvenna er mikil
nauðsyn. Og það er íslenskum
konum til mestu vansæmdar, ef
þær láta karlmennina einráða
um áhrif á þjóðmálalif alt,
þar sem auðséð er, að þau á-
hrif eru stundum miður holl
fyrir allan andlegan þroska og
framfarir þjóðarinnar.
Konurnar þurfa að styrkja
blaðavald sitt sem mest, en
framar öllu öðru gerast braut-