Brautin - 21.06.1929, Blaðsíða 2

f
BRAUTIN
ryðjendur að því að flytja aldr-
ei annað en það, sem rétt er
og satt.
Því þroskaðra sem blaðavald
kvenna vorra er, þvi meiru góðu
geta þær komið til leiðar, og því
virðingarverðari verða þær í
augum hinna bestu manna
þjóðarinnar á öllum tímum.
Fátæku mæðurnar og börnin þeirra.
Nú er sumarið komið. Fólkið,
sem innibyrgt hefir dvalið, þrá-
ir að komast út.
Bærinn hefir fátt að bjóða
þeim, sem fullur er útferðalöng-
unar. Hann hefir umhverfi
grýtt og gróðux-laust, því grænu
fletirnir, sem nærri eru, eru
eign eða leigulönd einstakra
manna.
En það eru sveitirnar, sem
lokka fólkið til sín.
Bæjarbúar finna hversu gott
það er að teiga yndislega sveita-
loftið, heilnæma og hressandi,
og hve óumræðilega frjálst það
er og ánægjulegt að mega baða
sig i sólskininu á grænni jörð-
unni.
Og það fara allir, íem ástæð-
urnar leyfa, burt úr bænum í
sumardvalir og lengri eða
skemri skexntiferðir.
En það eru fjölda margir,
seoa ekki hafa ástæður til
siíkra hluta.
i'að kostar tíma og peninga.
Fátækasta fólkið hefir engar
ástæður til þess. Konurnar eiga
einar að annast heimili sin og
stundum stóran hóp barna;
þær mega engri stundu eyða til
einkis, þær verða að vinna allan
daginn og stundum nóttina með
til að anna verkunum.
Þeim veitist líka nægilega erf-
itt að klæða barnahópinn sinn,
þó þær ekki eyði peningum til
skemtiferða fyrir sjálfa sig. En
þær geta þráð það með sjálfum
sér, engu siður en hinar, að
kasta burtu áhyggjunum og
njóta einhvers góðs i lifinu eins
og efnaðra fólkið; þvi fátæka
fólkið á smskonar tilfinningar
og hitt.
Og börnin þessara fátæku for-
eldra liða fyrir þessa vöntun
peninga. Þau verða að alast upp
á óhreinum rykugum götum,
því Reykjavikurbær hefir enn
ekki séð sér fært að bæta úr
þeirri brýnu nauðsyn, sem er á
að börnin geti leikið sér cg velt,
án þess að mikil hætta sé á, að
þau stórspilli heilsu sinni á ryki
og óþverra.
Það er eins og komið sé við
hjartað i hinum lciðandi mönn-
um, ef minst er á að taka þá
grænu bletti, sem best liggja
fjrrir barnaleikvelli, til notkun-
ar, hvort heldur, sem þeir eru
bæjar eða rikis eign.
Það er ekki nóg að vesalings
fátæku mæðurnar verða að fara
alls góðs á mis, heldur eiga
börnin þeirra að fara þáð líka.
EPmt
Svona á þessi stétt manna að
lifa lífinu áfram, kynslóð eftir
kynslóð, í fátækt og vesaldómi
og aldrei að fá að kynnast sól-
skinshliðum lífsins.
Hún á að alast upp í verstu
húsakynnunum, hafa óhreinar
götur fyiúr leikvelli, þroska svo
í næði ljótan munnsöfnuð, ó-
knytti og siðspillingu margs-
konar.
Enginn má vera að hugsa
um það, engu fé má fórna til
þess að þetta verði á annan hátt.
Til alli’a annara hluta eru nóg-
ir peningai’, til allra hugsan-
legra þarfa stjórnenda, en ekk-
ert má gera fyrh’ fátækxi mæð-
urnar og fátæku börnin.
Og því meiri peninga, sem
hinir leiðandi menn hafa yfir
að ráða, því hirðulausari og
hugsunarlausari verða þeir urn
þá, sem ininna hafa.
Enginn vill fórna neinu til
þeirra fjárfi’amlaga, sem þó
hljóta að margborga sig á kom-
andi timum, í líkamlega og and-
lega hraustri og viljasterkri
þjóð.
Allir vita að skattar og skyld-
ur manna eru stórar og að á
þær er ekki hægt að bæta. En
það er áreiðanlega hægt að tak-
marka ýmsan fjáraustur, sem
nú á sér stað, til einstakra
nxanna, sem stjórnendur þurfa
að tryggja til fylgdar við sig.
Komið hafa fram raddir, sem
vilja hafa leikvelli barnanna
utan við bæinn. Það er sjálf-
sagt nokkuð vanhugsuð tillaga.
Því fyrir utan það, að flutning-
ur á börnunum kvölds og
morgna, er bæði erfiður og
kostnaðarsamur, þá er ekki
hægt að hafa börnin allan dag-
inn matarlaus, eða láta þau
einungis hafa mjólk og brauð
til matar dag eftir dag. Sömu-
leiðis skiftir oft skjótt um veð-
ur og þá er ekki auðvelt að
koma börnunum heiin, ef þau
eru langt i burtu. Nei, með því
fyrirkomulagi á leikvölluin yrði
hreint og beint að hafa eins-
konar annað heimili fyrir
börnin í sambandi við leikvöll-
inn, þar sem þau fengju fæði
og húsaskjój í verri veðrum,
þá þyrfti og talsvert af starfs-
fólki til að annast þetta alt,
svo kosnaðurinn yrði svo mikill
að ekki væri unt að einstakir
foreldrar gætu kostað börnin
eða notað þessi fríðindi, nema
ef ókeypis væru.
Þetta er svo bersýnileg vit-
Nýkomið:
Silkinærfatnaður: Skyrtur 2,65, Buxur 2.95, Undir-
kjóla frá 3.25, Náttkjólar, silki og léreft, frá 4,25,
Kvensvuntur, fjölbreytt úrval,
Kvenkjólar frá 5.95,
Upphlutsskyrtuefni frá 2,70 í skyrtuna,
Sumarkjólaefni frá 1.80 meter,
Tvisttau, mjög mikið úrval, frá 95 aurum meter,
Morgunkjólatau frá 3.15 í kjólinn,
Hvít léreft frá 75 aurum meter,
Undirlakaléreft, þríbreitt, á 3,25 í lakið,
Gardínutau frá 1 kr. meter,
Golftreyjur frá 7,95,
Silkigolftreyjur 14.30,
Sokkar frá 60 aurum.
Munið ódýra dúninn og fiðrið. — Fiðurhelt léreft á
1.70 meter, blár og rauður yfirsængurdúkur og undir-
sængurdúkur, sérlega góður.
Versl. Kristínar Siguröardóttur,
Laugaveg 20 A. — Sími 571.
leysa, sem fram er komin, sýni-
lega fyrir þær ráðstafanir dóms-
málaráðherra, að hafa Arnar-
hólstúnið til eigin hagsmuna,
en ekki almennings. Þessi til-
laga, sem birt er í Tímanum, er
auðvitað til að skýla þessu ó-
sæinilega framferði ráðherrans,
og til þess að dreifa athygli
fjöldans frá þeirri hugmynd
um leikvelli barnanna inn í
bænum og flytja hana yfir í
skýjaborgir sem ekki verður
komist til.
Og þetta breytist ekki fyrri
en kvenfólkið tekur i taumana.
Það er svo bersýnilegt að
menn þeir, sem nú ráða lögum
og lofum í landinu, skilja ekki
hvers fjöldinn þarfnast, skilja
ekki nauðsynina til að bæta
kjör fátæka fólksins og litlu
saklausu barnanna.
Þessvegna þurfa konurnar að
sameina sig með einum huga og
einuni vilja, gégn öllu því sem
visar veginn niður til menning-
aríeysis og siðspillingar.
Með konunum þarf að koma
nýr kraftur, fullur skilnings og
samúðar.
Kraftur, stór og öflugur, til
viðreisnar þessari þjóð, sem er
uú á leið niður brattann, fyrir
hirðuleysi og hagsmunapólitík
einstakra inanna.
Þær þurfa fyrir fult og alt að
brjóta af sér pkið, sem hvílt
heíir á þeim frá óinunatíð.
Þær hafa gert það að nokkru
leyti, en nú er komið að loka-
þættinum.
Og til þess að leika hann til
enda, þarf vinnu, rnikla og ó-
eigingjarna og samstarf allra
góðra islenskra kvenna.
Konur, sameinum okkur, lát-
um allann stéttamun hverfa,
vinnum allar sameiginlega fyrir
litlu, frægu söguþjóðina.
Lítum til kvennanna, sem
fornsögurnar lýsa. — Sjáum
hvernig þær stóðu við hlið
manna sinna og bræðra, og
börðust með þeim, i því, sem
þær álitu rétt vera.
Við eigum að taka oss þær
til fyrirmyndar.
Tökum höndum saman allar,
af öllum flokkum og öllum
stéttum, og reynum að göfga og
bæta hugsunarháttinn, og hag
allra þeirra, sem lýða og þjást,
fyrir vansómum og hirðuleysi.
Fréttir.
Mikil verðálagning.
Eftir því sem „Brautin“ hef-
ir frétt, hefir Mjólkurfélag
Reykjavíkur keypt mjólk úr
Hraungerðishreppi fyrir austan
á 17 aura pottinn, en útsölu-
verð félagsins hér er sagt 44
aurar fyrir pottinn.
Hér er álagning mjólkurinn-
ar, að því er best verður séð,
fuíl mikil, að minsta kosti
væri það athugunarvert mál
fyrir bæjarfulltrúa vora, hvort
þeir geti ekki fundið ráð til þess
að veita fátæka fólkinu kost á
nýmjólkurkaupum að austan
við vægara verði, en Mjólkur-
félagið getur boðið.

f
J