Brautin - 28.06.1929, Side 2

2
_
BRAUTIN
CSOOOOOOOO
BRAUTIN
kemur út & föstudögum. —
MAnaCargjald fyrir fasta á-
skrifendur er 60 aura; einstðk
blöð kosta 15 aura.
AFGREIÐSLA blaCsins er á
Laugaveg 20 A. — Sími 571.
Opin kl. 5—7 daglega.
lam-strMir
seljast nú meö
miklum afslætti.
Torsli £9111 Jscobsen
ta
Siðgöfgisstefnan.
KvæÖi sent »Brautinni« í tilefni af ársafmælinu.
Flyttu mál, sem var gleymt,
fyndu gull, sem er geymt,
undir gerfi. pess fátœka og smáa.
Ef að grœða vilt mein
gildir einingin ein.
Sjá í ilmblómi kœrleik þess háa.
Ljáðu guðdómnum hönd,
þar, sem líf byggir lönd
til að líkna pví vermda og unna,
veittu elsku þess sál,
gef pví gleðinnar mál,
líkt og geisla hin heilaga sunna.
M. G.
nllrar andlegrar rotnunar og
xpillingar með þjóðinni.
Þetta er hin nýja stefna,
siðgöfgisstefnan. Það er
erfitt að lýsa henni í fáum
orðum svo almenningur
skilji, en í líkingum mætti
orða það svo, að hún á að
sameina alt það guðdóm-
lega í fari þjóðarinnar og
gera það að ráðandi virki-
leika.
Þó hér sé átt við íslensku
þjóðina fyrst og fremst, því vér
getum alls ekki náð til annara
þjóða vegna smæðar vorrar og
vanmáttar, þá á auðvitað stefn-
an erindi jafnt til allra þjóða,
því öllum þjóðum er siðgöfgis-
barátta nauðsynleg. En hitt er
víst, að hjá oss er baráttan bein
þjóðarnauðsyn. Vér erum svo
litlir, mótstöðuaflið svo veikl,
erlendar siðleysisstefnur svo
ásæknar, að oss veitir ekki af
því að beina sérstakega kröft-
uin vorum að því að verða sið-
ferðislega sjálfstæð þjóð. —
Siðleysi þjóðarinnar hef-
ir einu sinni orðið henni
að falli. Það má ekki koma
fyrir aftur.
Þeir sem halda að alt sé kom-
ið undir efnalegu sjálfstæði
þjóðarinnar reikna ekki alveg
rétt.
Það var ekki af efna-
skorti, að fsland misti
frelsi sitt og varð að ganga
erlendum konungi á vald.
Það var ekki að efna-
skorti, sem hið mikla og
volduga rómverska rfki
leið undir lok. — Það var
af siðferðisskorti þjóð-
anna.
Og þó eru enn til menn, sem
halda að alt sé undir því kom-
ið að vér verðum auðug þjóð,
að helst allir verði ríkir. Hví-
lik dæmalaus fásinna. Það gæti
svo farið að það væri ef til vill
hin mesta bölvun fyrir þjóðina
að verða rík, eða svo hefir það
að minsta kosti reynst sumum
öðrum þjóðum. En ef svo er,
því eigum vér þá að leggja alla
stjórnmálakrafta vora inn á
það eitt, að gera þjóðina ríka.
Láta hana þræla sem mest. Afla
sem mest og sóa sem mest.
Hvað erum vér betri eða meiri
menn á eftir. Vér sjáum það
ekki. En hitt sjáum vér, að
freistingarnar til sællífis og
nautna, tildurs og prjáls verða
ennþá ákafari og auðveldara
að láta eftir þeim. Og þá er
opnað upp á gátt fyrir siðleys-
isstefnunum og öllu því illa og
skaðlega, sem þær kunna að
hafa í för íneð sér.
Þetta er það sem kon-
urnar íslensku hafa séð og
þó þær skilji nauðsyn þess
að efnaleg afkoma þjóðar-
innar sé sæmileg, þá telja
þær hitt jafnvel enn meira
um vert að siðferðiskraft-
ur þjóðarinnar sé sem
sterkastur.
Þessvegna gera þær siðgöfg-
isstefnuna að aðaltakmarki í
stjórnmálalífi þjóðarinnar og
vilja beina öllu því mesta, sem
vér eigum af hugsun, viti og
dugnaði að baráttunni fyrir
siðgöfgis- og mannúðarmálum
þjóðarinnar.
Fgrir þetta má hiklaust telja
ársafmæli Brautarinnar með
merkustu viðburðum í stjórn-
málasögu þjóðarinnar.
Þeir íslendingar, sem síðar
fæðast og líta yfir þær stefn-
ur, sem nú eru á dagskrá þjóð-
arinnar, munu eftir nákvæma
athugun komast að raun um
það, að sú stefna, senr Braut-
in hefir fyrst allra blaða þor-
að að hefja og fylgja fram,
eftir því, sem hún hefir getað,
er eina rétta stefnan, sem enn
þekkist og sú stefna, sem þjóð-
inn mun inest blessun af hljót-
ast, ef hún fæst til að fylgja
henni með ráðnum hug og
svikalaust.
íslenskar konur munu hljóta
sæmd fyrir að hafa fyrstar allra
flutt hana og tekið hana á
stefnuskrá sína í sínu fyrsta
stjórnmálablaði, það verður alt
af talið mikils virði, því það
er mikið til í því sem máltækið
segir: hálfnað er verk, þá hafið
er. —
Ársafmæli Brautarinnar er
fæðingarár fyrstu fegurstu og
frumlegustu stjórnmálastefnu,
sem vér höfum enn eignast.
Slík ár verða ætíð talin
gæfuár í sögu íslensku
þjóðarinnar.
Ekkert stjórnmálablað mun
hafa hafið göngu sina með jafn-
mörgum íyrirbænuin og góðum
óskum íslenskra kvenna eins og
Brautin.
Konurnar vissu að þær voru
að leggja út á nýjar og óþekt-
ar leiðir. Þær voru fátækar og
lítils megnugar.
Margar þeirra áttu ekki ann-
að að leggja til blaðsins en sín •
ar heitustu og innilegustu fyrir-
bænir um að þetla starf kvenn-
anna mætti verða þjóðinni til
góðs. Það eru sumir, sem hafa
enga trú á fyrirbænum og á
líta þær gagnslausar með öllu,
jafnvel hlægilegar. Vér vitum
ekki hvað rétt er í þessu, en
hitt teljum vér alls ekki ósenni-
legt, að góður hugur manna
geti haft einhver áhrif, líkt og
hönd móðurinnar getur haft
fróandi áhrif á barnið hennar,
þegar það kvelst af þungri hita-
sótl og vanlíðanin ætlar að
verða því ofurmegn. Manni finst
þetta, að strjúka um enni barns-
ins sé gagnslítil hreyfing og þó
er eins og barnið finni sérstaka
fróun þegar mamma þess gerir
þetta með allri þeirri varúð og

o
o
o
o
-'•'*SHBUnN-CR033'(5C^
^Qin Med&i
Húsmæður!
Kaupið »Gold Medal*
§ hveiti til bökunar. — ö
Fæst alstaðar. |
3BSBS00B0ES000Se000B0B0
DSÖOTfltaroroOTísöOTSaGtSSS
sooooacKJOoatsoootsooaaoooo
Blómkál,
Spisskál,
Tomatar,
Agurkur,
Ðananar,
Epli,
Appelsínur,
Perur,
Persille,
Rabarbari.
§
| Verslnnin KJÖT og FISKUR
o — Símar 828 og 1764. —■
00000000000000000
o
ooooooS
blíðu sem hún á til. Getui ekki
hugsast, að það sé eitthvað sál
rænt i þessu? Vissa er það eng-
in, en hugsast gæti það.
Svo er og um hinar góðu fyr-
irbænir til Brautarinnar.
Vér vitum það ekki, en ó-
sennilegt er það ekki, að þær
hafi aukið þeiin konum styrk
og kraft, sem fyrir verkinu
stóðu og trú á það, að þær væru
að vinna mikilsvert verk, og
yrðu að vinna það af samvisku-
semi.
Og vist er um það, að þær
hafa allar barist eins og hetj -
ur, án nokkurs endurgjalds.
Og árangur af starfi þeirra,
er meiri, en þær bjuggust við í
fyrstu.
Þær hafa haldið baráttunni
áfram sleitulaust i heilt ár,
þrátt l'yrir ýmislegt mótlæti og
þrengstu fjárhagsástæður.
Má hiklitið segja, að aldrei
hafi íslenskar konur stigið
öflugra spor til viðreisnar
þjóðinni og framfaramálum
hennar, en með útgáfu sins
fyrsta stjórnmálablaðs og
stuðningi þess við öl) helstu
stórmál, sem þjóðinni má til
farsældar verða.
Ungfrúin: Þér gætuð gerl
mér mikinn greiða, herra liðs-
foringi.
Liðsforinginn: Með ánæg ju
— og það er.
Ungfrúin: Gifst mér, svo að
vinstúlkur minar verði verulega
reiðar.