Eyjablaðið - 10.10.1926, Side 1

10, október 1926
„Eyjablaðií11 Símnefni: „Eyjablaðið“
Póstliólf 113. 'Útgefaiidi Verkamanna-
fjelagið „Drífandi" VoBtmannaeyjum.
Ritstjórn: ísleifur HÖgnason, Haukur
Björnson og Jón Rafnson. Komur út
livern suimudagsmorgun. Argangurinn
kostar 6 krónur innanbæjar 7 krónur
Málgagn alþýöu
í Vestmannaeyjum
I. árgangur Nr. 5
út um land. Auglýsingaverð 1 króna
sentimeter oindálka. Smáauglýsíngar
5 aura orðið. Auglýsingum sje skilað í
prentsmiðjuna. Afgreiðsla blaðsins er í
prontsmiðju öuðjónsbræðra Heimagötu
22 simi 163 Prentað í prentsmiðju
— Guðjónsbræðra Vestmannaeyjum —
G u I a I i ð i ð!
Baráttaaðferðir kaupinanna.
Stcrltari samtök alþýðunnar nauðsynleg!
A’-um saman hafa stóratvmnu-
rekendur þessa bæjar reynt til að
fá útvegsbændur í fjelagsskap við
sig gegn verkamönnum, stjettar-
bræðrum bændanna. Altaf hafa
þessar tllraunir þeirra farið út um
þúfur. Siðferðis og rjettlætistilfinn-
ingar bændanna hafa hingað til
orðið þyngri á metaskálunum, en
amjaður og peningahringl stór-
atvinnurek. Síðast í sumar hjeldu
þeir fund um þessi efni, en bænd-
ur urðu þeim eins og áður, örðugur
ljár í þúfu, þegar til þess kom að
þrýsta niður lágum launum verka-
manna. Þeir ályktuðusvobændurnir
„Fyrst verður að lækka launin við
þá, sem hæst eru launaÖir. Við
þekkjum kjör verkamannanna, þau
mega ekki verri vera, og kjör
sjáifra okkar geta ekkí batnað á
þeirra kostnað". Aminstur fundur
fór út um þúfur. Kaupfnenn ljetu
kjósa sig i bjargráðanefndina og
slitu fundi þegar einn merkur bóndi
vildi fá orðið til þess að láta skoð
un sína í ijósi.
• Nú hefir þeirn hugkvæmst ann-
að ráð. I siglingum sínum hafa
þeir kynt sjer verkalýðshreifinguna
erlendis. Þar koma þeir auga á
„ gulu “ verkamannafjelögin. Fjelög-
um þessuro stjórna auðsveipustu
skósveinar auðmannanna. Þeir
gynna snauða og verklausa menn
í fjelögin með loforðum um atvinnu
ef þeir vilja vinna fyrir lægri laun
en aðrir verkamenn, sem þora að
standa upprjattir og þora að halda
fram kröfum sínum um kaup, sem
getur framfleitt fjöldskyldum þeirra
Þessi „gulu“ fjelög hafa jafnan
þegar til verkfalla hefir komið
látið ota sjer til að vega aftan að
hinum kröfumeiri og sönnu verka-
mannnfjelögum og þeir menn
sem láta hafa sig til slíks
athæfis, eru svo illa þokkaðir og
fyrirlitnir jafnvel af sjálfum hút-
bændunum, að þeir mega hvergi
láta sjá sig án þess að eiga
von á fyrirlitningu og hatri.
Pessa aðferð hafa þeir nú tek-
ið upp stórkaupmennirnir hjer í
Eyjum. Peir hafa rekið þá pakk-
húsmenn sína og auðmjúka þjóna
Friðrik Þorsteinsson og Tómas
Guðjónsson til þess óhappaverks,
að safna saman nokkrum útvegs-
bændum, formönnum og verka-
mönnum. Þeir hafa lofað þeim
vinnu. Þeir hafa með hótunum
neytt nokkra menn (7 að tölu) til
þess að yfirgefa sitt eigið gamla
fjelag, verkamannafjelagið „Drífandi
Pakkhúsmönnnm sínum hafa þeir
skipað að setja þá menn á svart-
an lista sem ekki vilja beygja
sig.
Að vísu lrafa meÖlimir, margir
hverjir í góðri trú, gengið í þetta
gula kaupmannafjelag. I verka-
mannafjelaginu „Drífandi" eiga
þessir verkamenn heima eins og
allir aðrir verkamenn, sem heita
vilja drengir góðir og unna frelsi
sínu og sinna. A fund þann er
verkamannafjelagið „Drífandi" hjelt
síðastliðinn mánudag, var stjórn
gula fjelagsins boðið. A þeim fundi
mætti hún ekki. Frjest hefir að
kaupmenn fyrir milligöngu
pakkhúsmanua sinna, hafi
bannáð stjórninni að mæta á fund-
inum.
Hjer gefst ekki rúm til þess að
segja ítarlegafrá allýðufl.fundinum
sem verkamannafjelagið „Drífandi"
hjelt. A fundinum gengu 15 nýjir
meðlimir í fjelagið. Úr öllum
áttum heyrast raddirnar að
nýir fjelagar bæt.ist við í haust
svo tugum skiftir. Aldrei fyr, ekki
einu sinni á verkfallsfundunum í
vetur hafa verkamenn og útvegs
bændur sem á fundinum Yoru sýnt
jafn geiglausan og sterkan sam-
takavilja. Aldrei hafa verkamenn
skilið betur hættuna, sem þeim
■tafar af hinum lævísu brögðum
atvinnurekendanna. Feir verka-
menn munu á sínnm tíma sýna
kaupmönnum að það er dýrt spaug
að svíkja gerða samninga, þeir
.munu á sínum tíma sanna það,
enn betur, en í síðustu kaupdeilu,
að þeir vilja vera frjálsir menn en
ekki ánauðugir þrælar.
Og að lokum til bændanna:
Fið stjettarbræður! Eflið samtök
ykkar gegn kaupmönnum! Knýið
fram skipulag á fisksöluna, ríkis-
einkasölu. Krefjist af trúnaðar-
mönnum ykkar hvort sem þeir
eru í kaupfjelagsstjórn, íshússtjórn
eða smiðjustjórn, að þeir vinni að
bættum hag ykkar á rjettan hátt.
i En látið aldrei þá skömm af
ykkur spyrjast að þið gerist skó-
sveinar auðmanna til þess að berja
á snauðum verkalýð.
Rauður verkamaður.
.Verkatnannafjelag
Vestmannaeyja*
Fyrir tilhlutun nokkurra „al-
þýðuvina" hjer í bæ, var nýlega
stofnað fjelag sem kallar sig
Verkamannafjelag Vestmannaeyja.
Ef fjelagi þessu væri rjett valið
nafn; mætti ætla að verkamönnum
þessa bæjar geti stafað eitthvað
gott af stofnun þess.
Skal hjer drepið á ýmislegt fjel.
agi þessu viðvíkjandi sem draga
má rjettar áliktanir af.
Stofnfundur þess var haldínn þriðju.
dagskvöldið 28. s. 1. mánaðar með
nærri eingöngu útgerðarmönnum,
verslunarþjónum, en ðrfftum
verkamönnum (erfiðismönnum).
Stefnuskrá var samþykt og kosin
stjóru.
Skipa hana þessir menn:
Valdimar Bjarnason. útgerðarm.
Runólfur Runólfsson. útgerðarm
Eiríkur Jónsson. útgerðarm
Guðni Sigurðsson. verkam
Valdimar Gíslason verkam
Er það nokkuð óvenjulegt að
verkamannafjelag sje stofnað með
nær eingöngu útgerðarmönnum
og verslunarþjónum. Að vísu hafa
smáútgerðaraenn sýnt verkamönn-
unum hina mestu samúð og
drengílegan stuðnig í baráttunni
gegn kúgun stórkaupmannanna.
Hljóta verkamenn því ennþá að
skoða smábændur sem sömu
drengina og áður.
I þessum bæ er verkamannafje-
lag, er samanstendur af öllum
þorra þeirra manna sem framfleyta
lífi sínu og sinna átímavinnu. Og
þess vegna er það hinn rjetti aðili
að semja við um tímavinnukaup
Verkamannafjelagið ,Drífandi‘ hefir
strrfað í 8 ár og átt allan heiðj
urinn afað halda uppi kaupi verka.