Eyjablaðið - 31.10.1926, Page 1
31. október 1926
„Eyjablaðið11 Síranefni: „Eyjablaðið“
Talsími 160. Pósthólf 113. Útgefandi
Verkamannafjelagið „Drífandi11 Vest-
mannaeyjum. B,itstjórn: ísleifur Högna-
son, Haukur Björnsson og Jón Rafns-
son. Kemur út hvern suunudagsmorgun
Eostar kr. 1.50 um ársfjórðunginn 7
Málgagn alþýðu
I ¥estmannacyjum
I. árgangur ~ Tbl. 7
krónur. út um land. Ariglýsingaverð
1 króna sentiraeterinn eindálka. Smá-
auglýsingar tíu aura orðið 50 aura
stofngjald. Afgreiðsla blaðsins er á
Heimagötu 20 (Carlsbergi) Sími 160
Prentað í prentsmiðju Guðjónsbræðra
— — Vestmannaeyjum — —
BRETLAND
I.
Stjettabaráttan heflr aldrei í
sögu Bretlands verið jaín hörð og
nú. Stjett móti stjett, vinnan gegn
auðnum.
Breska auðvaldið hefir gleymt
öllum hræsnisvopnum sínum, um
mannkærleika, um velferð þjóð-
anna. Breska auðvaldið berst ekki
lengur með trúarbragðablekkingum
gegn verkalýðnum — það lýsir
yfir því opinberlega að hungur
og örbirgð fjölskyidu námuverka-
mannsins skuli beygja hann undir
kúgunarsvipu sína.
Stjettabaráttan hefir náð há-
marki sínu. Og í síðustu andar-
slitrunum grípur hinn dauðvona
líkami auðvaldsskipulagsins til ör-
þrifaráða.
A sambandsþingi Ihaldsflokksins
enska (Conservative Association)
kemst forseti hans, Lord Hunsdon
þannig að orði (Daily Herald 24.
júní:) „Forsætisráðherrann heflr
sagt okkur að vera ekki hefni-
gjarnir og illviljaðir; það væru ekki
breskir eiginleikar.
En Jar som námurerkamonn-
Irnlr eru óvlnir okkar, cigum
við eklti að fœða ]>á Við styrkt-
um heldur ekki Þjóðverjana og
mjer er lífsins ómögulegt að sjá,
hví við ættum að fæða námuverka-
mennina. En þetta gjörum við
með fátækrastyrkinum. Við gefum
konum og börnum námuverka
manna og þarmeð þeim sjálfum að
borða.“
Þessi vægðarlausu orð forseta
Ihaldsflokksins sýna stjettahatr-
ið — sýna það að hjer er um líf
eða dauða auðvaldsskipulagsins að
ræða.
Það er því tími til kominn að
menn kynni sjer ástand breska
heimsveldiains, fylgist vel með
hinum miklu viðburðum lem eru
að gerast fyrir augum okkar og
sem geta haft svo örlagarikar af-
leiðingar fyrir allan heimin.
II.
Iíreppa breska atvinnulifslns.
Upp úr byltingunni ensku á
miðri 17. öld og eftir daga Crom-
wells má segja að haflst hafl tíma-
bil stóriðnaðarins og dagar hins
kapitalistiaka þjóðskipulags í Eng-
landi.
Þá var það í samanburði við
nú, ekki nema litið land, sem taldi
um hálfa aðra miljón fjölskyldur.
Begar heimsstyrjöldin hófst 1914
var Bretland heimsvelbi. Takmörk
þess náðu yfir fimta hluta alls
mannkynsins.
En jafnframt höfðu risið upp
keppinautarnir um heimsyflrráðin.
Ríki, sem vegna þróun iðnaðarins
höfðu nauðsyn á nýlendum sem
gætu fært þeim hráefni, sem gætu
orðið markaösstaðir fyrir afurðir
þeirra.
Andstæðurnar urðu meiri og
meiri þar til þær leiddu út í
heimsstyrjöldina — samkepnisstyrj-
öld milli ríkjanna.
Með alskonar blekkingum, með
lægnustu vopnum sínum, föðurlands-
• st, hatri til nágrannaþjóða, „fyrir
guð, keisara og föðurland" tókst
auðvaldi þessara landa að siga
verkamönnunum á vígvöll hinnar
blóðugu samkepnisstyrjaldar.
En smámsaman fór verkalýður1
inn að sjá í gegnum fingur við þá.
Stjettarmeðvitund hans óx. I
Rússlandi tóku hermennirnir vopn*
in og snjeru þeim að hinum reglu-
lega óvini sinum — auðvaldi þeirra
eigin lands.
í Rússlandi tókst verkalýðnum
að ná vðldunum í sínar hendur.
Bessi gífurlegi viðgangur verka'
lýðshreifingarinnar varð einnig stór
hnekkir hins kapitalistiska Bret-
lands.
Rar ofaná bættist svo frelsisstríð
nýlenduþjóðanna. Krafa þeirra um
að vera ekki lengur þrælar auðvalds-
ríkis heldur sjálfstæðar þjóðir.
Frh.
Fundur
var haldinn í Verkamfjel. Vestm.
eyja s.l. föstudagskvöld — Fundur-
inn var fremur fámennur því hæg-
fara —kaupmanna— jafnaðarmenn
eru latir að sækja fundi. Formaður-
inn Valdimar útgerðamaður talaði
um sjúkrasamlag og gat hann
ekki að njer gert, en að höggva
nefi sínu í ,Vkm.fjel. Drífanda',
í því sambandi sagði hann að þó
flestirí Verkamfjel. Vestm. væru vel
stæðir efnalega þá vær þó gott
fyrir hina, þá sera fátækir væru, að
hafa sjúkrasamlag. Hugsaði jeg þá
sem svo þar sem jeg sat, væri
ekki betra fyrir þessa fáu fátæku
að ganga í Drífanda og taka þátt
í hinum álitlega sjúkrasjóði þess
fjelags.
Tveir smalar Ihaldsins frásíðustu
kosningum gengu í fjelagið þeir
Guðmudnur I Viðey og Rorvaldur
Guðjónsson Þorvaidseyri. — Má
þvi segja, að hækkandi fari hagur
strympu, þ. e. kaupmannanna í
fjelaginu.
Fundurinn stóð yfir frá kl. tæpt
9 til 11
Meðlimur í V. V.
íessi gTein hjer að ofan sýnir
ljóslega að hinir sönnu verkamenn
í V. V. eru altaf að sjá Það Ijós-
ara og ljósara, hvert stefnir fyrir
því fjelagi — og álíta sjer skylt
að starfa með ,Drífanda‘ í baráttunni.
1 Ritstj.
Jafnaðarmannafjelag
Vestmannaeyja
Fundur annað kvöld kl. 8 —
á venjulegum stað.
________________Stjórnin.
Vjelasmiður
nýútlærður með 1. einkunn
óskar eftir atvinnu. — Nánari
upplýsingar gefnar á afgreiðslu
Eyjablaðsins sími 160
KIIUA.
Tek aó mjer að kenna Dönsku,
“Þýsku og Stærðfræði.
Einnig undirbúnings kenslu undiv
æðrj skóla.
Þórður Runólfsson
Þi'úðvangi.
Frjettir
„Smiður er jeg nefndur“
heitir ncðanmálssaga som Álþýðu-
blaðið er byrjað að flytja. Er hún um
Krist þegar kann keraur aftur til jarð-
arinnar og afstöðu hans til frelsisbaráttu
verkalýðsins. Sagan er oftir Upt.on
Singlair— Heimsfrægan ameriskan rit-
liöfund. og jafnaðarmann.
Athjgli
viljum viðvekjaá auglýsingu Bórðar
Jónssonar á Bergi, um nýjan útbúnað
sem tekur fyrir alla' áliœttu við að
lcggja línu— óg flýtir auk þess fyrir
laguingu lína að miklum mun. Er það
góðra gjalda vert, þegar menn innleiða
j þá nýlundu, sem hæði tekur fyrir
áliættu og sjjarar tima og tilkostnað.
í Búlgaríu
heflr vetið bannað að tala annað
en Búlgörsku á götum og strætum
ð'ms ríki hafa gert fyrirspurn um
hvað bann þetta eigi að þýða.