Eyjablaðið - 21.11.1926, Blaðsíða 1

Eyjablaðið - 21.11.1926, Blaðsíða 1
\ 21. nóvember 1926 „Byjablaðið“ Símnofni: „Eyjablaðið11 Talsími 160. Pósthólf 113. Utgefandi Yerkamannafjelagið „Drífandi11 Vcst- mannaeyjum. Ritstjórn: ísleifur Högna- son, Haukur BjörnsBon og Jón Bafns- ion. Kemur út hvern sumnudagsmorgun Kostar kr. 1.50 um ársfjórðunginn 7 • v Málgagn alpýöu I Yestmannaeyjum I. árgangur ~ Tbl. 10 lu’ónur. út um land. A.nglýsingaverð 1 króna sentiineterinn eindálka. Smá- auglýsingar tíu aura orðið 50 aura stofngjald. Afgreiðsla blaðsins er i Heima^ötu 20 (Carlsbergi) Sími 160 Prentao í prentsmiðju Guðjónsbræðra — — Yés'tmannaeyjum — — Jriður sje með yður“ (Aðsent). í blöðuin auðvaldsins sjer dag- lega dóma um jafnaðarmenn. Dómarnir eru altaf á eina lund. Hól um þá sem linir eru í bar- áttunni. Gegnsýrðir af borgaraleg- um hugsunarhætti. Fram úr hófl hægfara. Auðvaldið þekkir vel sitt heima- fólk. Pað bindur gulan skrúðlagð lepp- menskunnar í hnakkadramb fylgi- flska sinna. Pessi baráttuaðferð heflr geflð uppskeru tífalda í kornhlöður borg- aranna. Pó fylgifiskarnir hafl komist til valda, hefir ekkert verið aðhafst til að skerða vald yflrstjettarinnar. Framvegis eins og áður, hafa þeir setið yfir krásinni, glaðir yfir herfanginu og ánægðir. A með&n hafa undirstjettirnar litið upp til fulitrúa sinna, krafist rjettarbóta á kjörum sínum, Heimtað atvinnu. Heimtað brauð. „Man spiser forst", sagði danski foringinn og þannig hugsa fylgi- flskar hans. Verkalýðurinn hefir beðið og voaað. Hann hefir trúað því, að alt ynnist á friðsamlegan og rólegan hátt. Pað er hið sama, að ætla sjer að skerða eignarrjett og vald yfir- stjettarinnar, eingöngu með góðu, og að koma brosandi með útrjett- um höndum, gegn grimmu ljóni. Pyngjan er alt sem auðborgar- inn á. Pað er gamla sagan. Alt hans starf gengur út á það, að tryggja eignarrjett sinn yfir þenni. Auðvaldið hefir notað ofbeldi til að komast yfir valdið og pyngjuna. Hvað á verkalýðurinn að gera? Fyrsti uppreistnarmaður á landi þessu hjet Dufþakur. Hann var einu sinni frjáls mað- ur í landi sínu írlandi. Þangað kom grimmur víkingur úr austurvegi. Hjörleifur hjet hann. Hann fór með ófriði gegn lands- lýð og rændi fólki. Dufþakur varð þræll. Fleiri urðu einnig þrælar Hjör- leifs. Hjörleifur stóðst ekki samkepn- ina við aðra stóvbokka í landi sínu. Hann fluttist því til Islands. Þrælarnir reru skipinu í höfn. Hjörleifur kúgaði þrælana, hann skipaði þeim til vinnu á akri sfnnrn. Dufþakur þoldi illa þrældóminn. Sumir menn eru þannig gerðir, að þeir geta ekki borið fjötra, án þess að spretti blóð undan nöglum þeirra, við hugsunina um þrældóminn. Dufþakur var gáfaðastur og djarfastur þeirra þrælanna. Einn dag bundust þeirsamtökum. Hófu upp fána frelsisins, ífyrsta skifti á Islandi og fóru að Hjör- leifi. Peir tóku báta, reru í burt og settust að þar sem nú stöndum vjer, í Vestmannaeyjum. Peir voru Vestmenn þrælarnir. Hefði Dufþaki og þeim fjelögum orðið ágengt, með góðsemi einni? Ekki álíta kommunistar það. Svo fer með verkalýðshreifing- una. Góðsemin dugar ekki nema við lítil börn. Hún dugar ekki við harðsvíraða íhaldsjaxla, og slynga spekulanta. Dufþaki var rænt úr sínu eigin föðurlandi. Verkalýðurinn er rændur á sínu eigin heimili. | Þeir vita vel af öllu þessu borgar- | arnir. Peir vita að fyrst þegar undir- stjettin, hefir fengið svo mikinn hug að hún þorir að brjóta fjötrana. Pá fyrst er þeim hætta búin. Borgararnir gera líka sínar varnar- ráðstafanir. ,Friður sje með yður". Pað er kvöldbæn auðvaldsins. Og kvöldbænin er falleg. Hún heflr logagylt — horn. „Friður sje með yður“ segja þeir í stólunum. En magakúptur ístrubelgurinn stendur á bak við, og nuddar lófana af ánægju. Um leið og hann kveður þjón- inn lætur hann, hann fá von um feit- ara brauð. „Friður sje með yður* hrópar „Gjallarhornið* yfir hásetana þar sem þeir standa með bólgnar hend- ur dauðþreyttir og sifjaðir á togur- unum hans Óla Thors. Sjálfur situr hann og aðrir stjett- arbræður hans heima, vinna tvo t ima á dag og greiða engan skatt til hins opinbera. „Friður sje með yður“ kallar jarðeigandinn til leiguliðans um leið og hann hirðir síðustu smjör- skökuna og síðasta ullarlagðinn úr hendi hans, sem hefir bognað utan- um orfið. „Friður sje með yður“ muldrar ráðherrann við verkamanninn, sem gengur hokinn fram hjá honum á hafuarbakkanum meðfullan sement- sekk á herðunum. „Friður sje með yður“ segja þing- mennirnir, og auka skatta á herð- ar alþýðu. „Friður sje með yður“ segja þeir og minka barnafræðaluna og skerða kosningarjettinn. „Friður sje með yður“ segja þeir brosandiog neitaað „helga“ hvíldar- daginn. „Friður sje með yður" hrópa þeir og reyna að stofna ríkislög- reglu. t Og síðast kemur ofur góðlátlega með veiklulegum rómi „Friður sje með yður“. Kjósið okkur. Við ætlum ekkert að gera bara ofur- lítið, það eru rolumennin, þessir sem kalla sig hægfara. Frelsisher*- menn og Framsóknarpokar. Altaf stendur auðvaldið rólegt með sigurvissuna undir augnalok- unum, spennandi greypar ogsyngj- andi: Amen, hallelúja og hósianna. En undirstjettin hristir fjötrana. Legst á stoðir auðvaldsskipulagsins eins og Samson forðum, og skilur að sigur hennar liggur aðeins yfir gröf hins ríkjandi skipulags. S. J. Frjettir. pýskaland: Kosningar til Saxneska „Lands- dagsins" eru nýafstaðnar. Hefir öll- um borgaraflokkunum farið mjög aftur frá síðustu kosningum, en kommunistar einir gengið með sig- ur af hólmi, og er nú næst særsti flokkurinn í þingiuu. Atkvæða- magn kommunistanna hefir auk- ist um 75000 — sjötíu og fimm þúsund atkvæði frá því árið 1932 en atkvæðamagn Sosíal Demokrata (hægfara)minkað um þrjú hundruð þúsund at.kvæði; frá síðustu kosn- ingum. En samt er sá flokkur enn sterkastur i þinginu. Bretland: Kosningar til sveita- og bæjar- stjórna í Englandi og Wales fóru þannig 1. þ. m. að verkamenn hlutu 732 fulltvúa, íhaldið 405 frjúls- lyndii 250 og utanflokka (villingar) 205. SvíJJÓð: Þar eru kosningar til bæjarstjórna nýafstaðnar, hafa Sósial-Demokrat- ar aukið fylgi sitt töluvert. En í því sambandi er vert að athuga að á ýmsum stöðum gengu þeir og kommunistar sameinaðir gegn íhaldinu. Messað kl. 5. \

x

Eyjablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eyjablaðið
https://timarit.is/publication/646

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.