Eyjablaðið - 06.02.1927, Page 1
6. jícbcúbr 1927
Úlgi'.fuiKli „ VevkiiniammrjoIairiA I)rif*
aiuli Voatmaiinaey.iniu. K if.Hk.jóri og
ábyrgðarmaðuv Villi.i. S. Vilh.iálinssou
Til viðtals (laglega Vostmaiuiabrant ii
Blaðið koirun' út livftrn suanudagsinorg-
un. Ivostar kr. J.50 um ársfjórðnngiim
Málgagn aiþýðu
1 V estmannaey jum
I. ór^anqur -- 'JIbl 21.
innanbæjar. 7 króiiur árgangurinn út
umland Auglýsiiígaverð I króna sonti-
mcterinn ciudálka. Smáauglýsiagar tíu
aura orðið 50 aura stofngjald. Sími,
rrenlsmið.iati I fiÖ. Box 113. - Prent-
smið.ja Eyjáblaðsius —
yprvo/andi!
Iliuldið liervæðir Kr. Linnet!!!
Byli ingin hlægilegn mftgnuð, til þess að hræða kjósenduv til fylgis
við aftuihaldih
Síðnst.liðinn snnnudag boðaði
Kv. Linnet hu-'jnvfógoti alln þá kjós
eiiduv i hænnni á fund moð sje'',
sern uokkur von vnv til að vildu
fylgja hinum slæran málstað íhalds-
ins, sem hvað eftiv annað hefir
vevið dvegiim frnm hjer í blaðinu.
Var mjög kænlega beitt fyrjr fólk-
ið. Bæjnrfógetinn, sem er gamall
samvinnumaður, hafði fengið nýja
sanritf^iingu við það að dómsvald
boigaranna yfirleitt, hafði venð
gagniýnt hjer í blaðitiu. Fundar-
boðið var ofur kristilegt. Samtök
skyldi mynda til þess að vinria á
móti byUingamönnum hjer í Vest-
matmaeyjum og að uiúbótum á
giundyelli ríkjandi skipulags.
lýsti Jón Hinriksson fjelaginu sem
ópólítísku málfunda.fjelagi,s*em ræddi
| raálefni bæjáifjelagsins. Var eigi
að heyia að hann óttaðist högg
stokkinn. Ólafur læknir j.árusson
var óvenju leiðinlegur. Vildi hann
lofa öllum flókkum, jafnt bolsum
sern öðnitn að kotnu fratn með
skoðanir sínar á bæjarmálefnum
og stjórnmálum og leyfa þeim mál-
frelsi i fjelagi þessu. Espuðust þeir
þá meir Kolka, Linnet og Jóhann
og vildu fá að vera 1 friði með
1 laumnálin við kjósendur sína.
fíriendur ritstjóri og ábyrgðar-
■ maðui' frá Landamótum þagði.
Fuudurinn.
fíyjablaðið getur i aðaldráttum
sagt le.sendum sinunr gang fundar-
ins, því inuigii af þeini setn boð-
aðir voru fengu strax óbeit á æs-
ingaræðum þeinn PálsKolka, Linn-
jets bæjmfógeta *og J 'hanris þing-
jmanns og hafa gefið Ebl. fúslega
juppiýsingar.
Byrjaöi Linnot með æsingum.
Kvað byltinguna yfjrvofandi og
'ófrægði fíyjablaðið. Var strax auð-
heyrt, að enginYi var þar lil and-
svara frá jafnaðai mömium. Malaði
hann með dökkum lituru hættu
þá sem yfir bui gurunum vofði af
jbyltingu (blóðugn?) og harmaði
mjög vaxandi fylgi jafnaðarstefn-
-umiai' í þessum bæ. Ank lians töl
uðu þeii Páll Koikn, Jón Hinriks-
son og Joharin Jósefsson. Var Kolka
að mun æstaii en TJmiet og gerði
sig mjög hlægilegan, meðal annars
með því að bouda fundarmönnum
á að ofseirit væri að nsa upp gegn
byltingai mönnunum þegrr bolurinn
lægi eftir iiöfuðlaus!!! (Læknis-
fræðiieg arhugun). Aítur á xnóti
Fjelagið stofnað.
Eftir uokkurt þras var gengib
til atkvæða tím hvort fjelagið skyldi
stofna. Eins og vitanlegt er, fylgir
fjöldi af meinlausu ogheiðvirðufólki
auðmöntiurn þessa bæjar i ihalds-
pólitik þeiiraaf ótta við fjarhags
legt vald þeirra og ótta við að
verða stimplaðir „vauðii * af kaup-
mannalýðnum. Notuðu þeir her-
foringjarnir sjer þentian ósæmilega
skapbiest niðjahinna konungbomu
(Foiai Islcndinga), lásu upp nöfn
allra furulaimanna og kíötðust að
menn segðu amiaðhvoi t já eða
þegðu. Neyddu þeir þannig allan
þoi ra fundarmanna, sem ekki var
búinn að forða sjer út, til þess að
taka þátt í fjelagsstofiiuninni. Var
þvi næ&t kosin stjórn. Kosningu
hlutu þeir ; Sigurður Hióbjartsson,
Óskar Bjarnasen, Kolka læknir o.
fl. fíigi var stungið upp a einum
; áhugasamasta af ungurn íhalds
rnönnum bæjarins Helga Bonedikts-
syni og er hann þó einu af aðal
hvatamörumin íjelagsstofnuuarinn-
ar.
Pvi næst var kosið í uefndir.
Skörmnu siðar var fundi slitið.
jNiðurstaða.
Fjeliig þetta hefir enn þá engar
fjelagssamþyklir eða stefnuskrá,
aðra en þá að vitina gegn verka
lýðssamtökunurn og lejotogum
þeirra. Statfsemi verkamanna fyr-
ir bættum kjörum sínum a grund
velli stjettabarátt.unnai, er eina
leiðin til þess að sporna við úr-
kynjun þeini á þjóðfjejaginu, sem
skipnlag nuðvaldsins orsakar. Fað
er og marg yfirlýst, bæði hjer i
blaðinn og á opinbeium fundum
að jafn.iðarmenn telj i umsköpun
á framleiðslu og verslun í fullkom-
%
ltítia þjóðnýtt hoif, sje ófmmkvæm-
anleg fyr en byltingin eða breyr-
ingin er um garð gengin riti í ná-
gi annalöndunum.
Stnrfsemi hrqðfara jafnað.u-
manna bjer á landi h)ýt,ur því nð
vera un bótastaif á kjðruin verka-
lýðsins, þó að þeir niissi aldrei
sjónar á því, að fyr en framleiðslu-
,hætt.ii' auðvaldsins oru nnv-tf j'ptir
i fullkomua þjóðnýlingu undii stjóin
ve'kamaima, losnar verkalýJuiirin
ekkf úr helsi ófrelsis og öibirgðár
Þeiriar, sem hanu á nú við að
búa.
X
„Mínerva“.
5 ungir og efuílegir inciiii
l’íU’ast. Ofviðrift 22. jan. s.l.
Mánud.tgsino'gmii’Mi 22. jan. fór
m.b. Mi,.ei va í fiskiróður. ÁltLe.s.
Lyia að vera hjer sama dág, en
| með skipinu var von á vjel í bát-
inn og hugðist formaður að ná
i vjelinu un leið. Veður var all-
, hvast a austan um tnoigunin og
reri „Minerva" einskip.i. Herti á
veðrinu eft.ir því sein a daginn leið
og gerði ofsaioK með brimi sem
hjelst allan dagiiin og uæst.a dag.
Var sjór svo illur að menn hjeðan
úr Eyjnm sern voru um boið i
skipi höiu lá við Eyðið, sögðu
V "-----------L'J„B
Hþ'ilaan liefði jafn illt veður
konnö setn var um þiiðjudagsnótt-
ina. Fegar veðrinu slotaði voru
togaiar sendir til að leita bátsins.
Hefi.i enti ekkert lil bátsins spursf.
og má fullvíst telja., að hann hafi
fiuist í óveðrinu á mánudaginu.
Fo' iuaðm bitsins var Einar Jóns-
sou fiá Haagaiði, vjelamaður Gunn-
ai Eitinisson, Sandprýði, hásetar,
Sveiiir Jónsson, bróðir formaruis-
ins, Aðalsteinn Siguihansson frá,
Stoinum og Ragtiar Bjarnason úr
Reykjavik.
Alt voru þet.ta frískir sjómenn
og á besia aldri.
Framsókn
alþýdunnar.
Jafnaðarmenn sigra allsstaðar.
í»jððin er að rakna af
ílialdssrefnlminr.
I síðasta tbl. Eyjablaðsins var
s;i:,t, frá hinum glæsilega og óvænta
sigii jafnaðarmanna við bæjar-
stj ii uarkosiiingarnar á Akureyri.
En viðar að beiast, sigui frjettir af
jaf laðarmönmun.
A Isaflrði fóru fnini bæjarstjórn-
arkosningar hinn 22. í. m. Fengu
jatuaðarnienn 373 atkvæói og komu
að tveim fulltiúum, en ihaldið 271
og fjekk einn íhaldjsmann inn.
i ’essi kosning sýmr Ijóslega hvern
dóiii ísfii sk -alþýða leggur á gjörð-
ir bæjaistjórnar meii ihlutans þar
sem eru jafnaðanneim. Blaðri og
ósn'unindum íhaldsins -*hjer, um
ve: k þeirra, er ekki hægt að ljá
eyru. Fað er eins og aunað sem
soðið er saraan á Tangknum, og
þeir smjatta svo á íhaldssmalarnir.
fíinnig á Siglufirði unuu jafnað-
arnienn sigur. Kosningin var tvö-
föld, þantrig að'tvisvar var kosið
i annað skiffi um einn bæjaifull-
tiúa on hitt skiftið um tvo. Fóru
svo leikar, að jafraðarmenn kouvu
l