Eyjablaðið - 19.02.1927, Síða 2

EY.TAtiLAÐIÐ
Ts! minnis*
•fíæjit rfógel.iiskr;fstofan er’opin alla
virKa liatc-i fi a ki. 1-3. e. m. Og
ftá ð1/^— <5 2/2 e. ni.
Bæj iislj'iiaskiifstofan alla virka
dága frá kl. 12 e. m. og frá
kl. 5—7 e. m.
Bæj.irgjaldkerini) við á sama tíma.
Poslhusið fra kl. 10—12 f. m og
1 — tí e. m.
Bókasafnið:
XJik i : Sutinud. Irá kl. 9V2—HV2
f. m. Miðvd. fiá kl. 5—7 e. m.
Fösludaga fra kl. 7—8^/2 e. m.
Lestrastofa s.ifusiiis .er opin:
Mánu'daga íia kl. 7—10 e. m.
MiðvikudágH íra kJ. 0V2—10 e. m.
Fóstudaga fra .kl. tí1/^—10 e. m.
Viðtalstuui hjei aðsiæknis: Virka
daga fia kl. 1—3 og 6—7 e. m.
Sunnud iga 11—12 f. m.
Pall V. G. Kolka vuka daga frá
kl. 12V2 -2 og 7—8 e. h.
Sunnud iga 3—4 e. h.
Leifur Sigfdsson tannlæknir frá kl.
10—ll’/2 f. m. 0 ' 1V2—S1/^ e.m.
aila virká daga.
Útbú íslniidsbahka: Alla virka
daga frá kl. 1-1 — 12 f. m. og 1—3
e. m.
bróðir Suns, LukoDun, drepinn.
Sun tókst að flýja til útlanda. En
ekki heldur hjer lætur hann stað
ar numið. Vinnur haun að bylting
arhugsjón sinni allst.aðar þar sem
kinverjar hfa og mei hann þar
íjölda mörgum mentamönnum á
sitt band sem urðu honum að
miklu liði siðar meir.
Pegar uppreisnin gegn Mand
sdu keisarastjórninni hófst árið
1911 flýtti SunYatSen sjer heim
og var að loknum sigri kosinn
fyrsti forseti lýðveldisins Kína.
Hánn var stofnandi KuoMin Tang
flokksins.
Sun Yat Sen var það fullljóst að
ve. kaiýðurinn í Kína gæti aldrei
losnað fyllilega tundan ánauð er
lendra auðvaldsríkja nema með
aðstoð verkalýðs annara landa.
Vaun hann að því að koma á sem
náiiustu sambandi milli Kuo Min
Tang flokksins og Sovjet-Rússlands
er honum og tókst. Eftir 40 ára
sleitulausa baráttn í þágu frelsis.
og-.rj«ttlætis jest. Sun YatSen
þ. 11. fttbr. 1925.
(Frh.)
Haukur Björnsson.
Eftir kosningarnar.
Einkenni liverra kosninga er það,
að rót kemst á bæjarlífið. Á kosn
ingadaginn er ekki talað um ann
að en stjórnmái þjóðar eða bæjar
fjelags. Menn eru jafnt úti sem
inni deilandi um fiamhjóðendur
flokkanna og vill það þá oft koina
fyiir að anuarhvor aðili gengur of
langt í æsingum eg illdeilum á
hirin.
f sögu Vestmatvnaeyjabæjar hafa
slíkir dagar sem 25. og 26. jan-
úífr sjaldan komið. Bærinn var á
öðrum endanum ef svo mætti að
01 ði komast. I hvprju húsi og á
hveiju göluhorni voru tveir stríð-
andi flokkar —- jafnaðarmenn og
íhaldsmenn. Jafnaðarmaðurinn stóð
þar klæddu í vinnuúlpu en íhalds-
maðurinn svörtum frakka.
Ihaldsmennirnir, kaupmanna
skari þessa bæjar, var „meö líflð í
lúkunum" Peim fanst valdið vera
að ganga I úr greipum sínum yflr
í hendiu hins vinnandi lýðs. Mað
urinn fyrir innan búðaiborðið fór
út til að smala.
I-safjörður — hungurvofa — bylt
ingar -- æsingar. — blóðsúthell
ingar — og þar fram eftir götun
um. Þeiita voru orðin sem hljóm
uðu úr munnum íhaldssmalanna
Peir reyndu að snúa hngum fólks
ins fiá aðalmálunum, sem eru
Islandsbankavaldið hjer í Eyjum
og skattaálögur íhaldsins á alþýð
una. Þeim tókst þetta líka nokk
uð eftir óskum. Meiri hluta kjós-
enda fengu þeir. 623 atkvæði trúa
Páli Kolka fyiir málefnum bæjar-
fjelagsins. En 437 gera það ekki.
437 kjiisendur fyrir ofan 25 ára
aldur hafa þegar fylkt sjer undir
merki nýja timans. 437 vinnandi
menn og konur yfir 25 ára aldri
fordæma íhaldsvaldið og sjá að
stórhætta er á ferðum þar sem
Islandsbankavaldið byijar að grafa
um sig. Það ei góður hópur. Aldr-
ei hafa jafnmargir kosið og nú.
1082 mætíu við kjórborðið af 1411
sem á kjðrskrá voru. Víð jafnað-
armenn megum vera vel ánægðir
því hægt og hægt vex fylgi ekkar,
þrátt fy.rir öll meðu) íhaldsins. 1922
fengu andstæðingar ílialdsins 250
atkvæði, þar á meðal voru margir
borgarar af fírna taginu. I fyrra
fengu jafnaðarmenn 350 og nú
auka þeir fylgi sitt um 86 atkv.
Það verður ekki gengið fram-
hjá því að íhaldið er að tapa hjer.
í fyrra kusu færri en nú. Þá fekk
íhaldið 565 atkvæði. Nú kjósa fleirri
eníhaldið bætir þó ekki við sig nema
58atkvæðum. Við þessar kosningar
kusu ínargir sem ekki hafa kosið
áður, vegna þess að þeir hafa lit.ið
hugsað um slíkt. Pett.a fólk hefir
íhaldið altaf átt. Þvi þeir sem
hugsalítið um opirrbermál kasta sjer
hugsanalaust í faðm þess sem er
gamla tímanum og aidarandanum
Nú vissi íhaldið að reið á að smala
öllu fjenu. 6 bílar voru settir á stað
Pipandi og pústandi hentust þeir
um göturnar. A sjóstígvjelum og
„) osabulluin “ óðu þeii elginn
Jóhanu Jósefsson -Gunnar gamli
o. fl 0. fl. straks um morguni 1.
Kotin voru rannsökuð frá gólfi til
mænis. Kalflgjaflr — mútur —
sykurgjaflr — hveitigjaflr, brauð-
gjaflr. Og 186 atkvæði fengu þeir
fram yflr — Munið það að á 186
atkvæðum hangir hf íhaldsins í
Vestmannaeyjum. f>áð er mjór
þiáður. — Hægt væii fyrir
arnisty.kan veikaniann að slita
þann þráð. íhaldsmenn og brodd-
borgail íslandsbanka-verkfæii og
kaupinenn! þið megið yara ykkur.
Þið hangið á 186 atkvæðum, Eftir
undanfarandi atkvæðamagní verða
jafnaðarmenn ekki mörg ár að ná
þessurn. Ykku'r hefir tekist í þetta
, skipti aðblása að vantiúaikolutium
og breiða svarta dulu rógburðar og
æsinga yflr verk ykkar. Undir
þvi er heill Eyjanna komið, að
alþýðan skilji A ]>essu ári, hvar
hundurinn liggur graflnn. Pað færi
betur að hún skyldi það og ijeti ekki
kaupmannavaldið kúga sig lengur.
f>ví nóg er það sem komið er.
Jafnaðarmenn eiu í öllutn bæjum
landsins orðnii í meirihluta, nema
Rvík. og Vestmannaeyjum. I Rvík.
er óteijandi aragrúi af embætis-
mönnum, útgerðarmönnum, heild-
sölu m, verslunai lýð,og spek ú lön tu m.
Eiukenni þossara mauna er það að
þeir þykjast eigi alþýðumenn veia,
bera sig mannalega. og kjósa með
„hofðingjunum" vegna þess að
þeii þykjast sjálfir veia höfðingjar! !
Hjer í Eyjum er nokkuð likt ástatt
Hjer er kaupmannakúgunin mjög
stork. Lánsverslunin semer gífurleg,
og þekkist, ekki annastaðar eins
mikil, gerii það að verkum að
fálækii alþýðumenn verða svo
buitdnii' kiuipmaiininum. Pað
þekkj ist. dæmi þess að kanpmenn
hafa get.að rekið fátæka verka
menn og bændureins og sanðií rjett.
þó það sje mikið faiið að ininka
Enn liemur eiga bj 1 fjólmatgir í
útgeið. Suinir af þeim möimurn
eru svo skammsýnir að halda að
hagsmunii þeirra faii sanian við
hagsmuni stói úlgerðannanna sem
skipa og kosta íhaldsflokkinn,
f>etta smá breytist. Ljósið sigrar
yflr myrkrinu. Nýjar hugsjónir
riðja sjer braut þrátt fyrir mót-
spirnu og ofsóknir aldarandans og
tregðunnar. Jafnaðarstefuan sigrar
— f>að þarf engiun að efast um
það.
„Þjer óskapist yfir því, að vjer
viljum afnema eignarrjettinn. En í
yðar þ óðfjelagi geta nxn tíundu
hlutar mannanna ekkert eignast, og
hinir hafa eignarrjett aðeins þess-
vegna, að fjöldinn hefir hann ekki.
Þjer ásak’ð oss þannig fyrir að
vilja afnenia eignarrjett sem er
því óhjákvœmilega skilyrði buvdinn
að yfirqnœfandi meirihluti þjóðfje
lagsins cigi ekki neitt.
I raun og veru ásakið þjer oss
aðeins fyrir það að vjer viljum
afnema yðar eignarrjett. En það
œtlum við nú samt að gera. Komniú-
nisminn sviftir enga rjettinum til
að eignast þjóðfjelagsafurðir, en
hann tekur a,f honum valdið til að
nota þœr til undirkúgunar verka■
lýðsius.
Konmúnistaávarpið
Marx og Engels.
Er samvinnan þáttur í baráttu
verkalýðsins fyrir bættum
kjörum ?
Þjóðskipulag það sem við höfum
nú við að búa (auðmagnsöldin eða
auðveldið) hófst í iok 18. aldar með
byijun vjelaiðnaðarins. Aðalundir-
staða þess er eignai rj dtur einst.ak*
1 nga yflr íramleiðslutækjunum og
verslun og neysluvöium, fijalssam-
kepni, í fáum orðum. Auðmagns-
öldin hefir kollvaipað öllum eða
allflttstum búskapataðferðum fyrri
tíma, þótt mislangui tími hafl í
það farið, og skapað srjettaskift-
ingu, annarsvegar stóratvinnurek-
Norskar
kartöflur
taka öllum innfluttum kartöflum
fram. Avalt fyrirliggjandi. Sendar
heim. Sími 116
Boston.