Eyjablaðið - 20.03.1927, Blaðsíða 1

Blekkingar íhaldsins.
w
»er er hver að haki
a
í gær komu þeir fram ógrímuklæddir, Kolka læknir og Jóhann
þingmaður. Œtla þeir sjer að blekkja kjósendur þessa bæjar með æs-
ingagambri og útúrsnúningum.
Slagorð þeirra urn hungurvofur og staðlaust ílialdsgrobb er ekki
^ert að eltast við, heldur þykir rjett að bregða upp íyrir mönnurn
þeirra eigin afrekum í þessu bæjarfjelagi og minnast svo á hvernig
Islandsbankavaldið hefir farið með Isafjarðarkaupstað og á hvaða leið
þessi alræmdu öfl, íhaldið og auðvaldið, er að draga alþýðu manna á
eftir sjer i djúp örbirgðar og ófarsæidar.
Fyrir nokkrunr árum síðan kom hingað tll bæjarins Kolka lækn
Hafði hann áður lítilsháttar praktiserað subnr á Nesjum í óþökk hjer-
aðsiæknis og í leyfisieysi. Yarð hann að hröklast þaðan við litinn orð-
stýr. Kom því næst til Vestmannaeyja. Tók íhaldið honum tveim
höndum og setti inn í bæjarstjórn og veitti honum 4000 króna styrk
úr bæjarsjóði. Þegar því var náð tók hann sig hjeðan upp og fór til
Ameríku og skeytti ekki meir um bæjarstjórnina en setti mann í sinn
stað sem praktiserandi lækni. Þegar heim kom heimtaði hann sæti
sitt í bæjarstjórn aftur. Krafði bæjarstjórn um lækningastyrkinn og
hótaði malsókn. Ljetu íhaldsmenn í bæjarstjórninni þá stras að vilja
hans og borguðu honum fjeð. Öllum er kunnugt um samvinnu Kolka
við aðra lækna sem hjer hafa starfað, og þarf ekki að iýsa því, aó
fæstir munu með honum hafa geta starfað.
Um starf Jóhanns þingmanns í bæjarstjórninni, er það að segja,
að hann sækir sjaldan fundi en þegar hann gerir það, er það venju-
lega til þess að flnna að við hina íhaldsmennina i bæjarstjórninni.
Þegar að krafan um nokkrar þúsundir fyrir lóðarrjettindin undir bæj-
arbryggjuna voru til umræðu, var Jóhann það hygginn að koma aldr-
ei á fund. Eins og kunnugt er fór svo um þá kröfu, að fyrir andstöðu
jafnaðarmanna í bæjarstjórn var þ .í afstýrt að Gunnar Ólafsson & Co.
kræktu þar í þúsundir króna fyrir lóðarrjettindi sem þeiv þóttust eiga
tilkall til, en voru þeim vitanlega einskisvirði.
I kosningasnepli Jóhanns reynir hann að snúa út úr orðum
Eyjablaðsins, að það sjeu útvegsbændurnir sem blaðið.haíi ámælt' í stað
þess að blaðið vítti framkomu bankans gagnvart útvegsmonnum með
þvi að baukinn kúgaði þá til fjelagsskaþar, sem gerði þá óforráða menn
sem ekki fengu að ráða hjúavali sínu. Fer þingmaðurinn þarna með
vísvitandi falsanir og verður eigi bumbult af.
Nú standa kosningar fyrir dyrum. Jóhann hefir komið því til leið-
ar að framvegis verður lcosið á þriggja ára fresti og verða nú Eyja-
skeggjar að búa við þá fulltrúa sem nú verða kosnir í samfleitt 6 ár.
Einnig hefir íhaldsflokkurinn komið þanuig ár sinni fyrir borð, að al-
menningur fær ekki lengur að ráða kosningu niðurjöfnunarnefndar, því
að framvegis kýs bæjarstjórn niðurjöfnunarnefndina. fetta eru íhalds-
ráðstafanir.
Um útgerðiua á Isafirði er það að segja, að alt sem þessir upp-
stiltu íhaldsgasprarar hjer’eru að þvæla um, að þaðsj e jafnaðarmönunm
að kenna að bátarnir gangi ekki, eiu uppspunnin ósannindi. Það er
Isiandsbanki sem á nú orðið flesta bátana þar IJeir sem skift hafa við
bankann eru ekki betur í stakk búnir en það, að þeír hafa orðið að
slepjja öllum flotanum í hans hendur. Og hvað skeður ? Bankinn ger
r ekki bátana út af ótta við að reksturinn beri sig ekki. Hvað er að
►erast hjer ? Er það ekki Islaudsbanka forsjónin sem er að taka hjer
Erarn fyrir hendurnar á sjómönnum og útvegsmönnum vorum. Eru það
2kki kaupsvíðingarnir i bankanum sem hafa fælt marga dugandi menn
frá vjeibátaflotanum og afleiðingin verður, minni afli og verri afkomá.
látarnir lenda smátt og smátt í klóm auðmannanna og þegar þeim
>ykir áhætta að gera þá út og gróbinn er ekki viss, stöðva þeir at
’innureksturinn og leggjast á peningana.
Út.vegsbændur og verkamenn hafa verið aðvaraðir, I dag eíga þeir
S skera úr. hvort að það eru þeir sjálfir eða Islandsbankavaldið sem
ráða stjórn bæjarins framvegís.
Pegar mér barst í hendur kosningablað íhaldsins, vakti það undr-
un mína að ein aðalgiein þessa blaðs var áfi amhaldandi rógburðnr um
okkur Isleif.
Kynlegast þótti mér þó að sjá nafn bróður míns sem höfund
þeinai greinar. Sárt þætt.i mjer ef satt væri, að bróðir minn sje upp-
liafsmaður að gróusögum þessum. Mun jeg fram í síðustu lög vart
geta trúað öðru en að hann þar sje að gangast við annara afkvæmi.
I upphafi greinaiinnar læt.ur bvóðir minn t Ijósi að hann sje
manna kuonugastur nm heimiiisástæður mínai, finst mjer að hann
ef vil1 hefði getað farið betri veg gagnvart mjer en að iáta fá sjer
þau úrræðavopn íhaldsins 1 liönd og að beita þeim gegti samtökum
verkamanna.
Leiðinlegt þykir mjer að þurfa aftur að taka penna í hönd. Leið-
inlegt þykir mjer að þurfa að standa í opinberum deilum við Eirík
bróðir minn. En hver geiur láð mjer það þótt j9g eftir að hafa lesið
ofangreinda grein, geti ekki setið á mjer að leiðrjetta rangfærslur
þessar.
Ur hörðustu átt fanst mjer koma þar sem bróðir minn heldur
því fram jað ísleifur hafl ekki viljað láta naig fá úttekt i „Drífanda"
nema að hann (Eiríkur) gengi i ábyrgð fyrir mig.
Eftir minni bestu vitund var það Eiríkur bróðir minn sem bað
um lán lianda sjer i „Drífanda“ til þess að greiða mjer vertiðarkaup
mitt.
Um viðskifti Isleifs og bróður míns þar sem hann segisf hafa
fengið loforð um úttekt mjer til handa síðastliðið haust, get jeg 3agt
það, að þegar jeg kom til Isleifs fáum dögum seinna bauð hann mjer
af fyrra bragði úttekt, en þar eð jeg hafði ekki þörf fyrir það í svip-
inn hafnaði -jeg þvi boði, enda var jeg í alt öðrum eiindagjörðum þá.
Ýmsum öðrum dylgjutn í grein Eiríks bróður míns, mjólK, veð-
setning o. fl. o. fl. mun verð svarað síðar á viðeigandi háLt.
Yaíalaust er það af einlægri manrmðarkend sprottið að bróðii- minn
vill gera mönnum kunnugt að j.eg Iiafi leitað á náðir hins opinbera.
Dó heimili mitt sje IíLilfjörlegt og heimilisástæðar mínar erfiðar þá
finst mjer síst sitja á Eiríki að draga það fram í opinberar kosninga-
deilur með staðlausum rógburði.
Mjer er kunnugt um það að heimilisástæður mínar eru ekki nema
örlítið sýnishorn af hvernig ástæður fjöldu heiðarlegra verkamanua eru
hjer í bæ.
Sendi jeg að lokum Eiriki mína bróðuiTegu kveðju og læt staðar
nurnið.
Vatusdal 25. jan. 1927.
Tómas Jónsson.
Kosníngaskrifstofa
B-listans
i
(alþýðulistans)
er i Nýja Bíó, ka/fihúsinu.