Eyjablaðið - 01.05.1927, Page 1

1 moí 1927
rttgefandi „Verkamannafjclagið Dríf-
andi Vestmannaeyjnm. Ábyrgðamiað-
ur Jón Rafnsaon. Blaðið kemur út
hycrn sunnudagsinorgun. — iíostar kr,
1.50 um ársfjórðunginn innanbæjar,
7 krónur árgangurinn útnra land —,
AVálga^n alpýðu
í Vestmannaeyjum
1. órQangur - T6l. 33.
A.uglýsingaverð 1 króna sentimcterinn
eindálka. Sni.áa-óglýsingar tíu aura orð-
ið. 5Ö aura stouigjald. Sími, Prent-
smiðjan 160. Box 113. — Prentsmiðja
Eyjablaðsins —
1. mai.
zfiir J&enin. —- cfiifað arió 1895.
pr tíiui tll þess kominu aft verkamenn mðlvl af sjer
þrteldómshlekklna.
Fjelagai ! Aðgætum grandgæfl-
l«ga hvar kjör við ejgum við að búa,
Og skilyrði þau sem við drögum
fram liflð við. Hvað er að sjá ?
Vjfi vinnum mikið, framleiðum
geysimikil auðæfi, gull og klæði,
silki og silfur, vifi gröfum okkur
í iður javðar og sækjum járnið
og kolin og við hættum okkur í
greipar ægis. öll auðlegð heimsins
er framleidd með vjnnuhöndum
okkar, í svita okkar og blóði eru
ÞáU unnin. Hver eru svo laun
þrælkunar okkar ? Ef rjetturinn
sjceöi, ættum við að búa í hollum
og gófium húsakynnum, vera í
hlýjum og góðum fötum, og ætt
um ekki að þuifa afi kveljast úr
suUi. Öllum okkar er þó vitanlegt,
að verkalann okkar hrökkva naum.
ast til þess að við drögum fram
ljfið, Drottnar okkar setja niður
lág launin og neyða okkur til þess
að vjnna eftjrvinnu. Þeir hóta #kk-
ur fjasektum, í einu orði, þeir kúga
okkúr á allan hugsanlegan hátt,
og sjeu þejr óánægðir með okkur
ei um vifi Játnir fara.
Margoft höfum við rekið okkur
á þa5i að þeir sem við höfum
snúið okkur til í vorndarskyni,
hafa feomið fram sem þjónar og
vinir drottna vorra. Okkur verka-
mönnum er haldið í myrkrinu og
okkur er varnað mentunar, að við
I eigi þurfum að vona, að geca bæt.t
kjör okkar. Okkur er haldið í
ófrelsi, við erum reknir frá verk-
um okkar, fangelsanir og svíviið
ingar í hvívetna er hlutskifti þeirra
sem reisa rönd við kúguninni og
okkur er varnað að berjast. Van-
þekking og ófrelsi eru meðulin,
sem auðmennirnir og hinir trúu
þjónar þeirra, ' yfirvöldin, nota til
þess að halda sínum illræmdu
völdum.
Hvaða ráð eigum við þá, til þess
að bæta kjör okkar, tU þess að
fá launin hækkuð, styttan vinnu-
tima, vernd gegn ofsóknunum og
tækifæri til þess að geta lesið skyn
samlega ritaðar bækur? A móti
okkur eru allir: Drottnarnir, sem
lifa því 'betra lífi, sem okkur liður
ver og þjónar þeirra, allir beir sem
hafa sömu hagsmuna og auðvald
ið að gæta, að halda okkur í ófrelsi
og vanþekkingu. Hvergl eigum við
hjálpar að vænta nema frá s á /-
atn okkur. Afl okkar felst í sam-
tökunum. Meðöl okksr eru aðeins
harðsnúin og kraftmikil mótspyrna
gegn drottnunum. Þeir hafa fyrir
löngu komist að hvar afl Qkkar er
fólgið og íeyna með (dlum ráðum,
að sundra okkuv og blekkja svo
að við eigi 'getum sjeð að við höf
um allir söinu áhugamálin að
verja, Þess vegna lækka þeir laun-
in, ekki allra jafnmikið í senn. held-
ur hjá einum og einum hóp i
ninu. Þeir gréiða víst á stykki eða
láta I akkoiðum og brosa i kamp-
inn þegar þeir sjá okkur rífast inn
byrðis um að fá að þræla fyrir þá.
Sem be*mr f« r eru „sunnudag-
arnir ekki endalausii “ og þolin-
mæðin þiVtur að lokum. Avið sem
leið sýndu vevkamennirnir dvottn-
um sínurn, að manndómurinn hef-
ir rutt þolinmæði þrælsins úr vegi
og verkamaðurinn sættir sig ekki
við fiekju og ósvífni hinna ágjörnu
auðvaldsdvottna. A ýmsum stöð-
um hafa gosið upp yerkföll: í
Javaslaw, Tejkow, Yilna, Minsk,
Kieí, Moskva og fleiti stöðum.
Flest verkföllin hafa vevkamenn
unnið. — Þnu verkföll, sem
ekki haía bovið þann ávanguv er
irevkci(nnenn ætluðust til, eru lika
ávinningur. I raun ogveru veiða
auðmennirnir yfir sig hvæddir, þau
skaJa þá að miklum mun og
neyða þá, af ótta við ný verkföll,
að bæta kjör verkamanna.
Verkstjórarnir eru líka farnir að
skána. Þeir eru farnir að sjá bjálk-
apa í augum húsbænda sinna.
Venjulega eru þeir staiblinflir þang*
að til verkamenn hafa gert vevk*
fall. Kaupdeiluvnav og baváttan
við auðyaldið hefir sýnt þeim að
við eigum manndóm til að bera,
erúm ekkiþegjandi pjslavvættimoluv
en evum ajtaf reiðubúnir að vavpa
okkur út í baváttuna.
Svo sem kunnugt er, hafa verka-
mpnn í verksmiðjurn gert baráttu
sambapd sín á milli, með Því
augnamiði að frelsa verkalýðinn
úr klóm hinna samvjskulausu vsrk-
kaupenda. Samband þetta gefur út
flugrit, sem orsakar taugaóstyrk
i og bjartabilanir auðmanna og þjópa
! Þeivra. Það eru ekfei flugvitin sem
i þeim stafar stuggur af, heldur
Gamla Bió # #
1
*
#
#
*
Bóíarnir.
*
*
#
* #
Kvikmynd í 8 þáttum eftir ^
hinni frægu skaldsögu Rex ^
g Baech. Myndin er afskep ^
^ 'lega spennandi og leikin af
^ þessum frægu leikurum: ^
Milton Sills £
* Anna Q Nellsson #
^ Barbara Bedford $
* Allir muna eftir hinum ág»ta *
^ leik Barbara Badford úr
^ .Stormsvölunni.*
* #
I# ######## #1
möguleikar okkar til samtaka og
hið mikla afl sem þau mynda gegn
þeim.
Við verkamenn í St. PjetuiBborg
og meðlimir sambandsins, skorum
á alla sem hagsmuna hafa að gæta
með okkur, að ganga inn í sam-
tökin, til þess að efla og flýta fyr-
ir hinu mikla verki, sem felst í
baráttunni um áhugamál verka-
manna. Það er líka mál til komið
að v'ð, rússneskir verkamenn, mölv
um af okkur hlekkina, sem vald-
hafarnir hafa lagt okkur í, til þess
að halda okkur í ánauðinni, það er
kominn tími til þess að við sam-
einumst bræðrum okkar, verka-
mönnum annara landa, svo að við ^
göngum allir undir hið sameigin-
lega merki sem á er letrað: Verka-
menn í öllum löndum, sameinistl
I Frakklandi, Englandi, Þýska-
landi og öðrum löndura, þar sem
verkamenn hafa bundist öflugum
fjelagsböndum og áunnið sjer mik-
il rjettindi, er undirbúningur haflnn
fyrir hinn almenna hátíðadag verka-
manna — 1. mai.
Þeir yflrgefa óþriflegar verksmiðj-
nrnar og riðjast fram í föstum fylk--
ingum undir blaktandi fánum og
hljóðfseraslætti, gegnúm aðalstræti