Eyjablaðið - 12.06.1927, Síða 3
EYJABLAÐTÐ
passa upp á.allar smá^yndii sem
þar eru di'ysftar.
Að lokum vil jag aðeius segja
þetta. Þó að bæjarstjórinn sje ekki
okkar maður, verkamannanna, og
æskilegra væri að hann veitti okk
ur og okkar rjetta málstað betra
fylgi, þá verðum við að gæta að
því, að hann er maður sem jeg
held að vilji gera rjett og hirði
minna um álit, almennings, og
þegar að við smákarlarnir eigum
að velja um eitt af tvennu slæmu
þá vil jeg leggja til að við veljum
það sem er minna slæmt og höld
um Kristni áfram heldur en að
lofa kaupinönnunum að sulla öllu
saman í eitt g!as til þess að hafa
upp á vasann.
Guðbrandur.
Athugasemd.
I tilefui af greinini „Hitt og
þetta úr Eyjum" með undirskrift
inni sjómaður sem út kom í 38.
og 39 tbl. Eyiablaðsins þ.á. leyfi
jeg mjer að biðja blað fyrir eftir-
farandi athugasemdir.
Margt var vel og rjet.t sagt í
þessari grein, en sumstaðar kenn-
ir' öfgva og ókunnugleika sem jeg
vil leyfa mjer að lriðrjetta eftir
bestu vitund, vegna þeirra lesenda
sem ókunnir eru hjer i Eyjum.
Yona jeg að höfundur misvirði
það ekki.
Að óþarflega mikið fje fari til
starfsmanna bæjarmálanna getjeg
vel fallist á, en hitt, finst mjer ó-
hugsandi, að leggja niður bæjar
stjóraembættið og velta öllu á
herðar bæjarfógeta.
Jafnaðarstefnan heldur því fram
að stöifin eigi að dreifast, en
ekki að hlaðastá einstaklingshend.
ur, meir en hver einstaklingur
fær afkastað sjálfur. Jag held að
þeir sem kjörnir eru til starfa
eigi að starfa sjálflt og spara sem
mest snúninga kring um sig og allan
auka kostnað.
Það virðíst byrla á öfugum
enda eða riðið á garðinn, þav sem
hanu er lár, að lækka eins og
mögulegt er tímakaup fátækra
verkamanna, sem strita allan
daginn fyrir lágu kaupi og eiga
að framfleyta þungum heimiium
en láta óbreytt standa okurlaun
verkfræðinga, sem koma hjer ár-
lega og eru hjer mánuðum saman
apaiibúnir um allar götur, þegar
vei kalýðurinn stritar og slilirr
fötuiu í erflðisvihiiu.
Rj«ttilega er minst á billiaid 1111
að hann muni veia. óhollui-sain-
koinustaðm íyrir unglinga og er
mjer kunnugt um að mörgum
hugsandi mönnum hjer í bæ hefir
verið það umhugsunarefni, hvern-
ig hægt væri að venja bom og
unglinga af, að standa þar inni.
Hitt finst mjer til of mikils mælst
að æilast t,il þess að prestuiinn
geti ráðið við það, þó að drengir
standi inni á billiard heila og
hálfa daga, ekki síst þegar þess
er gætt að hann heflr mörgum
beinum embættisstörfum að gegna
og er auk þess búsettur langt
fyjir utann bæinn. Finst mjer
nær að beina því til bæjarstjórnar
að semja *g fá staðfestingu á
reglugerð, sem bannaði unglingum
fyrir neðan ákveðið aldurstakmark
að sækja billiard. Svo er það log
reglunnar að sjá um að slíkum á
kvæðum sje hlítt.
Ekki ætti heldur illa við að
minna foreldra á að gæta barna
sinna og vera þeim fyrirmynd
i framkomu og hegðun.
Þar lem það er gefið í skyn í
ámyntri grein að presturinn skifti
sjer litið af unglingum hjer í bæ
vil jeg upplýsa þá er ekki vita að
hjer er fjelag (K.F.U.M.), sem ein-
mitt presturinn er formaður fyrir
og veit jeg ekki betur en hann
haldi saman yngrideildarfundi þar
til að íræða unglinga um það sem
betur má vera, flest sunnudags-
kvöld. (Einskonar „auka messa"
Allir drengir frá 13—17 ára
eru velkomnír á fundi þessa. Hitt
er annað mál aö þeir fundir eru
oft illa sóttir og getur verið að
drengir hafi meira gaman af að
sækja billiard en foreldrar ættu
að geta haft einhver áhrif á það
ef viljinn væri góður.
Jeg hygg að foreldrar eigi ein
hverja sök á því hvernig ungling
arnir hjer eru, því að það er al
kunna að uppeldið hefir hin mestu
áhrif á mótun unglinga til góðs
eða ills.
Auðvitað játa jeg það að um
hverfið hjerna er slæmt og mörg
utanað komandi áhrif ná fljótt
tökum á börnum hjer. En góðir
foreldrar reyna ávalt að halda
börnunum að heimilinu og vernda
þau fyrir skaðlegum áhrifum götu
lífsins. Venja þau á hlýðni og
reglusemi
í þessu sambandi má geta
þess að haldin er barnaguðsþjón-
usta i kirkjunni annanhvern
sunnudag. kl. 10 að morgni, fyrir
Styðjið Landsspítalasj óðinn!
með því að gefa í hann til minn.
ingar um látna vini og vandamenn.
Minningarspjöld Landsspítalasjóðsins fást hjá
Sigríði Bjarnasen, Dagsbrún.
I
I
I
\
öll börn, er koma vilja frá 7- -14
ára aldri.
Hvað viðkemur st.ukunum þá
er það rjett, að líf þeirra heflr
mikið aukist, einmitt á síðasta
ári. Hjer í Eyjum sem annarstað
ar.
En þó að stúkur, eða rjettara
sagt stúkumeðlimir drekki í fje
lagi kaífibolla einusinni í mánuði
get jeg ekki hugsað að það
hneiksli nokkurnsanngjarnan mann
sem lifir i norðurálfu á 20. öld
og vil jeg að lokum beina því til
höfundar að hann gerist meðlim
ur í stúku hið allra fyrsta.
Sig. Guðmundsson.
Athugasemd Eyjablaðsins.
Til þess að fyrirbyggja misskiln
ing lesendanna, vill Eyjablaðið taka
það fram, að það vill á engan hátt
geta orð höfundar að sínum orð-
um.
Kvistindómur og jafnaðarstefna
er sitt hvað. Eins og kristindóm-
urinn er kendur nú á dögum, er
hann meðal í höndum valdhafanna
til þess að svæfa verkalýðinn og
beina huga hans frá hinu verald-
lega. Verkalýðurinn á að umbera
alt og alla. Þó að orðgnótt, tungu
mýkt og fagurgali klerkanna láti
vel í eyrum, þá sjer hver heilbrigt
hugsandi maður, hvað langt er frá
því að kristindómurinn sje fram-
kvæmdur á nokkru sviði lífsins,
nema í Ijelegum eftirlíkingum, og
er því í raun rjettri ekkert annað
en deyflngarlyf fyrir þá sem líða
undir þrælkun hins rangláta stjórn
arfyrirkomulags. — Þvi er hver
sannur jafnaðarmaður sannfærður
um það, að barnaguðsþjónustur og
K. F.U M.-samkomur eru skaðlegri
unglingum en nokkurntíma billiard
inn þótt ekki sje hann neitt menn
ingarmeðal.
Jafnaðarstefnan heimtar aftur á
móti af verkalýðnum, að hann eigi
ekki að umbera kúgunina heldur
rísa gegn henni með öllum þeim
krafti sem houum er geflnn. Með
, k - —--------------
dllþtjðu6laðið
Reykjavík
Dagblað
Ylkublaft
i
Stærsta blað íslenska verka-
lýðsins.
Dagblaðsútgáfan kostar kr. 18
á ári. Vikuútgáfan kr. 8 ár-
gangurinn.
Hentugast fyrir menn utan
Reykjavíkur að kaupa viku-
útgáfuna.
því vinnur hann betur að sáluhjálp
sinni og hrjáðra meðbræðra sinna,
en þótt hann lægi á bænasamkom
ura og í biblíulestrum æfina til
enda.
Þess vegna er Jóhanni Jósefs-
syni. og öllu íhaldshyskinu svo ant
um að varðveita og viðhalda guðs
kristni í landinu, að hún er að-
eins til fyrir armingjana.
Sjúkrasamlagið.
Um miðjan síðastliðinn mánuft
var auglýst að samlagið tæki til
starfa, og var búist vift að þá yrði
mikil aðsókn eftir undirtektunum
í vetur að dæma. Nokkuð á þriðja
hundrað manna höfðu þá skrifað
sig á lista og heitið stuðningi sín
um. En þegar á reynir er aðsókn
in svo lítil að ekkert viðlit er að
byrja með það sem komið er. —
Næstu viku verður tekið á móti
umsóknum, og byrjað ei þær verða
nógu margar, en annars verður
því frestað fram til haustsins. —
Allmargir hafa lofað að gerast
hlutlausir fjelagar, en til þess
kemur ekki fyr en hinir hluttæku
eru aftrir nógu margir.
Páll Bjarnason,
i '