Samtíðin - 01.06.1934, Blaðsíða 30

SAMTÍÐIN
á að vinna leikandi og létt, eins
og- frægasti íþróttakennari Svía,
Hjortberg, sagði eitt sinn við
„drengina sína“. Þetta márkmið
nrrst aðeins með góðum undir-
búningi keppenda.
Sem dæmi upp á sam-
viskusemi hins sanna íþrótta-
manns í þessu efni, meistai-ans,
sem ekki lætur sér nægja hlut-
ina hálfgerða, skal ég tilfæra orð
spretthlauparans Paddock’s um
sjálfan sig, eftir að hann hætti
að keppa á leikmótum: „Ég á
ennþá fullkomlega þann flýti,
sem ég eignaðist með áralangri
þjálfun og erfiðum kappleikum og
ég er á allan hátt heill heilsu.
Til dæmis um flýti minn nú, skal
ég geta þess, að ég hljóp nýlega
50 yards (ca. 45 metra) á réttum
5 sek. Heimsmetið er 5,1 sek. Ég
hefi einu sinni áður náð þessum
tíma, fyrir 10 ánim, og þá, eins
og nú, ekki á opinberu leikmóti,
svo tíminn fæst ekki viðurkend-
ur sem met. En ef ég ætti að
keppa á 100 yards, myndi ég
þurfa nokkurra mánaða undirbún.
ing, áður en ég teldi mig fullfær-
an til að keppa á þeirri vega-
lengd“.
Þannig ættu sem flestir íþrótta.
menn að hugsa.
Margir menn hafa horn í síðu
íþróttanna og telja gildi þeirra
fyrir mannlífið lítið. Þó fer þessi
andúð hvarvetna minkandi nú,
I við nánari kynni manna af þeim.
Það er einkum tvent í sambandi
við íþróttimar, sem margir eiga
erfitt með að fella sig við og
skilja. Það eru orðin: Kappleikur
og met — og það sem í þeim felst.
Margir hafa þá skoðun, að íþrótt-
irnar eigi ekki að hafa annað
markmið en að bæta heilsu manna
og auka’ líkamlega hreysti þeirra.
Þetta er í sjálfu sér gott og bless-
að, — en þá er aðeins tekið til-
lit til hollustuáhrifa hreyfingar-
innar einnar, og ef tekið er fult til.
lit til hins aðilans, ungmennisins,
sem gefur hreyfingunni líf og
form og gerir hana að íþrótt, er
það ekki nægilegt. íþróttin er
meira en hreyfingin ein og gildi
hennar byggist einmitt að miklu
le.vti á kappleiknum og- því, að
I unglingurinn leggur sig meira
fram við að ná þroska í íþrótt
sinni en ella. Aðalatriðið er það.
að kappleikurinn skapar áhuga,
sem leiðir til margháttaðrar starf.
semi í hugsana- og athafnalífi
unglingsins og kennir honum að
beita huganum að því áð ná
settu marki. Kappleikurinn vek-
ur hjá honum hugsanir, sem
leiða til sjálfsmats og' virð-
ingar á hæfileikum hans og' göll-
um, með tilliti til þroskaskilyrða
hans í íþróttinni. Fullkomnunar-
þráin er vakin og tekin til starfa
og ekkert afl er vænlegra til sjálfs.
þroskunar unglingsins en hún.
Framli.
26