Samtíðin - 01.10.1934, Blaðsíða 14

S AMTIÐIN
um hvernig útkoman hefði orðiö
í Kringlumýrinni hérna um árið,
ef ég hefði ekki verið l>ar verk-
stjóri. — Náttúrlega er ríkisnýt-
ing og þjóðrekstur það sem við
eigum að stefna að. En svona
fyrirtæki verður að s t o f n a af
mönnum, sem hafa eitthvert vit á
hlutunum. Það má líka selja rík-
inu námuna seinna, þegar alt er
komið í gang og hún er farin að
gefa háan arð.
En sjáðu nú til, Doddi. Það
getur ekki verið nauðsynlegt, að
ég skrifi þetta í nótt. Þú safnar
ekki saman 100 þúsund krónum í
10 króna hlutum fyrir morgun-
daginn, hvort sem er.
Tiu króna hlutum! Það verður
nú einhversstaðar meira lagt
fram en 10 krónur. Ætli ég verði
ekki að sletta í þetta 10 þúsund-
um. Jú, ég býst við því.
Nú, svo að skilja. Þig munar
þá ekki mikið um að borga þessa
næturvinnu ríflega. Þú lætur mig
nú hafa 50 krónur strax, og aðr-
ar 50 í fyrramálið. Þá reyni ég
að koma þessu saman.
Já, mikil ósköp. Ekki getui-
maður horft í það lítilræði. Ég
var nú satt að segja að hugsa
um 200 krónur. Eigum við ekki
að segja það? 200 krónur, út-
borgaðar þegar félagið er stofn-
að. Ég- get meira að segja geng-
ið inn á að borga þær í hlutabréf-
um, afsláttarlaust.
Vel er það boðið. En mér kæmi
samt minni upphæðin betur,
12
i borguð út strax. Eða — já, þú
hefir kannske ekki aurana á þér
— eða þá í fyrramálið. Þú sækir
uppkastið kl. 9 og lætur mig hafa
100 krónur. Þá erum við kvittir.
Mér finst að þú ættir ekki að
slá hendinni á móti 200 krónum,
og það í verðbréfum í svona fyr-
irtæki.
En ég kýs nú hitt, og það er
þinn hagur. Eitt hundrað krón-
ur eru smámunir fyrir mann,
sem getur lagt út 10 þúsund ...
Lagt út! Hver er að tala um
það? Skilurðu það ekki maður,
að ég fæ eitthvað fyrir að stofna
félagið, leggja á öll ráðin og
starta öllu saman. Tíu þúsund
er reyndar hlægilega lítil upp-
hæð. Einhver hefði nú tekið
dýpra í árinni. En það er ekki
minn hagur, sem ég ber fyrír
bi'jósti. Það er almenningsheill,
sem þarfnast hér skjótra fram-
kvæmda og öruggrar forustu.
Skilurðu það ekki?
Jú, ég skil það. En — svo við
sleppum nú þessu — þarf ekki
eitthvað að geta um framkvæmd-
ir í lögunum?
Jú, jú, hvað heldurðu. Fram-
kvæmdirnar eru auðvitað aðalat-
riðið. Það er ekki nóg að ráð-
gera. Það þarf líka að fram-
kvæma. Já, ætli ekki það!
Hvaða framkvæmdaatriði ætti
maður að leggja mesta áhersiu
J á?
Það er nú margt, vertu bless-
I aður. Ég er ekki viss um að ég