Samtíðin - 01.10.1934, Blaðsíða 18

S/aMTÍÐIN
Föla, fálega V e n u s !
Ferð þú að roðna og kjökra,
flýrð þú ferlíkið loðna
felmtruð, svo óp þitt hvín?------
Hér á að vera öldulengdin.
Achtung! Berlín.
Kliðmj úkur konurómur
kofann fyllir með söngvum.
Ástin mín, ert það þú?--------
Lengi þú hafðir mín leitað,
loksins mig fanstu uppi á heiðum,
strýkur mér hóglega um hárið
hendi. Du bist die Ruh.
Dynkir og þramm við dyrnar.
Draumljúfum söng í fangið
bylstroka hreytist hörð.
Gægist í ljósbjarmann loðinn
Lappinn Pétur að utan,
fær sér við kuldanum kaffi,
kjagar að sinni hjörð.
Hálfkæft berst hark að utan:
IIvalevjarþoi7)ið á ferli.
Þúsund hreinfóta þramm.
Kröpp eru hirðingjakjörin.
Konurnar losa um brjóstin
bjálfann og sitja bognar
brýnandi hreininn fram.
París, af fögnuði full!
Flögrandi danslög, sem glitra,
hlátur, limir og löngun,
liljuhvít brjóst, sem titra,
sveipuð í gagnsætt gull!
Rekkjubúar sig ræskja,
róta af sér þvölum voðum.
Enn byrjar eykt!
16
Gneypir á gólfið þeir stíga,
gleypa í sig matinn og þegja.
Tónarnir glampa og gnesta.
Glóðum er feykt!
Tiens! Úr algleymingsiðu
æpt af blóðrauðum vörum
votum af freyðandi víni!
Vaggandi, dúnlétt spor-------—
Það er sem á öldum berist
eins og hljómamir sjálfir
líkamans lótusangan
ljúf og seiðþung til vor!
Hleypt er með harðfylgi yfir
höfuðið peysu og stakki.
Kerljós er kveikt.
Úfin og óþvegin kjagar
axlabreið sveit um dyrnar
út á sína eykt.
Braut skal um auðnir byggja,
brjóta kargann til hlýðni
við landsins lýð.
Líf skal í grjótauðn gróa.
Gluggar heimila skína
við húmi og hríð-----------
Skafstrokan dynur í dymar.
Draumblíðir fiðluhljómar,
kvenna sólbros og silki
sogast í fjúksins dans.
Brunnu ekki augu úr bygðum?
Bak við heiðar og dali-------—
Flokkurinn fönnina kafar.
Fýkur í sporin hans.
Magnús Ásgeirsson
% Þýddi.