Samtíðin - 01.10.1934, Blaðsíða 30

/
SAMTÍÐIN .......... '...........
henni. — Ég var sá bjáni, hérna
um daginn, að narta í þetta hrá-
meti, sem mest er verið að hæla.
Alt í einu laut hann að Arne, og
sagði honum í hálfum hljóðum
frá verkun hrámetisins, og svo
mikið heyrði ég, að það var ekki
beinlínis lystugt umi-æðuefni. Ég
skifti mér ekkert af þeim. í huga
mér rúmaðist aðeins ein hugsun:
— Hver var ókunni maðurinn,
sem kallaði sig Petter Bjöm?
Mér fanst réttast, að lofa hjón-
unum að njóta frænda síns í
næði og kvaddi því og fór. Heima
var alt í ró og spekt. Mamma vav
sofandi í ruggustólnum með opna
bók í kjöltunni. Pabbi gekk um
gólf og staðnæmdist með vissu
millibili fyrir framan loftvogina,
hitamælinn, sem hékk á veggn-
um, og þann, sem var utan við
gluggann, þessa þrjá hluti, sem
voru honum til mestrar dægra-
styttingar, að sögu Grikkja og
fomaldarsögunni undanskildum.
Því fjarlægari sem atburðirnir
voru, þeim mun meiri athygli
vöktu þeir hjá pabba. Randi og
Friðrik sátu í legubekknum og
skoðuðu teikningu af tveggja her-
bergja íbúð. — Hún er yndisleg!
heyrði ég Randi segja. — Og
veistu hvað, á sumrin getum við
borðað morgunverðinn úti á svöl-
unum! Sólveig og Björg voru að
blaða í filmhefti. Einar stóð þar
hjá og kvaldist af afbrýðissemi,
þegar Björgu dvaldist sérstaklega
við einhvern leikarann. — Aga-
28
lega er hann Ramon Novarro
sætur! sagði Björg með heitri
tilfiningu. Einar gerði sér upp
hlátur. — Þið gleypið við öllu,
sem stendur i þessum bjánalegu
filmheftum. Þó að það stæði þar,
að filmstjörnuraar væru hreinlíf-
ar eins og nunnur, og Dante og
Pascal væru eftirlætishöfundar
vinnukonanna, þá mundi það
ganga í ykkur eins og rjóma-
terta. Björg reigði sig þóttalega.
— Heldurðu, að við vitum ekki,
að þetta er alt gert í auglýsinga-
skyni. Við lesum það einmitt til
þess að vita, hvað þeir geta
gengið langt í vitleysunni.
Það dró upp ófriðarbliku í loft-
inu. Við Sólveig reyndum að hafa
okkur út, áður en þau byrjuðu
gamla sálminn.
— Þér þykir ekkert vænt um
mig lengur.
— Þykir mér ekki?
— Nei, ekki agnarögn.
Framh.
Gyllenspett g r e i f i: Það
er merkilegt með bróðir minn,
hann er búinn að vera giftur í
þrjú ár, en hefir ennþá ekkevt
barn eignast.
S i x t e n a ð a 1 s m a ð u r: Það
er kannske arfgengt í ætt yðar
að eignast ekki börn.
G y 11 e n s p e 11 g r e i f i: Já,
mig minnir að ég hafi heyrt að
afi minn hafi dáið barnlaus.