Samtíðin - 01.11.1934, Blaðsíða 23
LJÓÐMÆLI
QRlMS THOMSENS
HEILDARÚTGÁFA 1934
(EFTIR ARNÓR 8IQURJÓN3SON
Menn hafa oft beitt Grím Thom.
sen rangindum í dómum sínum.
Þó held ég, að það séu mestu
rangindin, þegar sagt er, að ljóð-
mæli hans séu ekki nema fyrir
fáa útvalda. Ég get sagt fyrir
mig', að ekkert íslenskt ljóðskáld
hefir verið mér hugþekkara en
Grímur, og það síðan ég var bam
að aldri. Ég hefi altaf getað til
hans leitað sem leiðsögumanns á
öllum stigum þroska míns. Ég
Iield að það sé einmitt af því, að
ég er að hætta vinnunni. Ég finn
að ég þarf að flýta mér heim.
-----Og þá fer stundum eins og
hryllingur um sál mína. Mér
finst ég sjái þá ekkert nema opn-
ar dyr.
ég er e k k i útvalinn. Ég hefi
aldrei til þess fundið, að Grímur
væri mér of skyldur, en oft til
hins, að hann væri mér ólíkur,
ætti þar bvrði gnóga, er ég á ekki
krepping fullan, en væri fátækur
af hinu, er ég væri of ríkur af.
Það hefi ég fyrir satt, að líkt
mundi fara hverjum venjulegum
♦
21