Samtíðin - 01.04.1943, Page 16

Samtíðin - 01.04.1943, Page 16
12 SAMTlÐIN endanna barst bak við tjöldin, ys fullur eftirvæntingar. Mér varð litið á böfundana, og við mér blasti öm- urleg sjón. Þeir stóðu þarna saman- hnappaðir, öskugráir í framan og minntu á dauðadæmda afbrota- menn. Þrátt fvrir örvæntingu mína, gat ég ekki varizt brosi, svo ólíkir voru þeir þvi, sem þeir voru vanir að vera á æfingunum. Leikurinii hófst. Það var liinn vinsæli leikari, Friðfinnur Guðjónsson, sem fyrstur hafði orðið. Hann stóð fremst fram á hafnarbakkanum og var að liala upp konjaks-kút, því að þetta var á bannárunum. Kaðallinn, sem kút- urinn var bundinn í, slitnaði, og kút- urinn vall ofan í doríuna. Friðfinn- ur borfði á kaðalspotlann i brot úr mínútu, og svo sagði bann: „Kaup- irðu góðan hlut, þá mundu, livar þú fékkst bann.“ Ógurlegt óbljóð heyrðist. Iðnó skalf og nötraði. Mér datt jarðskjálfti í hug. Ég áttaði mig ekki strax á því, hvað um væri að vera. Svo rann upp fyrir mér ljós. Þelta voru áhorfendurnir. Þeir voru að skemmta sér, voru að láta ánægju sína i ljós. Isinn var brotinn. Tím- inn leið — heil eiiifð. Svo féll mark- orðið okkar Tryggva. Við áttum að fara inn í ljönagröfina. Tryggvi sló á öxlina á mér og sagði: „Verlu óhræddur, þú stendur þig.“ Svo fór Jiann inn. Ég seildist eftir honum og kippti lionum út aftur. Ég stam- aði: „Ég — ég get þetta ekki.“ Tryggvi svaraði: „Svona, enga vit- leysu, drengur. Þér líður miklu bet- ur, þegar þú ert kominn inn.“ Og við fórum inn. Hálsinn á mér Jierpt- ist saman, og það var engu lilcara en að hann væri í skrúfstykki frá Fossberg. Mér fannst, að það hlyti að vera ómögulegt, að ég kæmi upp nokkuru orði. Svo líom það ein- kennilega fyrir: áhorfendurnir ldöppuðu, þegar við komum inn. Mér leið strax ofurlítið skár. Svc stamaði ég út úr mér fyrstu seln- ingunni, og kökkurinn fór úr liáls- inum. Kvöldið leið — slysalaust. Maður féklc sér einn lítinn að aflok- inni leiksýningunni. Einn og einn — svona til að bressa sálina. Næsta morgun vaknaði ég þræltimbraður, en samt leið mér ágætlega. Mér varð iiugsað til áhorfendanna, og þá fann ég, að í raun og veru þótti mér afar vænt um þá — og það liefur mér alltaf þótt siðan. Guð blessi óarga- dýrin! Gunna: — Stína segir, að ég máli mig! Dóra: — Vertu ekki að setja það fgrir þig, sem hún Stína segir. Ef hún hefði eins slæma húð og þú, mundi hún áreiðanlega mála sig líka. Hún: — Ég geri ráð fgrir, að þér vitið, að hann pahhi er alþingis- maður? Hann: —- Ónei, ekki vissi ég það nú. En ég elska gður miklu meira en svo, að slíkt hafi nokkur ill á- hrif á mig. LEITIÐ UPPLÝSINGA UM VÁTRYGG- INGAR HJÁ: Nordisk Brandforsikring A/S Aðalumboð á íslandi Vesturgötu 7. Reykja- vík. Sími 3569. — Pósthólf 1013.

x

Samtíðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Samtíðin
https://timarit.is/publication/647

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.