Samtíðin - 01.09.1943, Blaðsíða 27

SAMTIÐIN
23
— Hann lét hann stinga hausnum
inn i ofninn og í þeim stellingum lét
hann liann hrópa hundrað sinum:
— Herra flokksforingi, ég- tilkynni
allra mildilegast ....
Þarna húlcti liann á fjórum fótum,
ræfillinn sá arna, og við rassskelltum
hann, þangað til okkur logverkjaði i
fingurgómana.
Aftur þagnaði hann, af því að ný
hláturshviða varnaði honum máls.
Því næst snéiú hann sér að einum
félaga sinna og mælti: — Manstu efl-
ir þessu, Franzi?
Franzi kinkaði kolli.
Sá stórvaxni studdi höndinni á
ennið og mælti: —- En .... livað hét
hann nú aftur, þessi náungi .... ?
Franzi hugsaði sig um andartak
og mælti því næst: — Jú .... bíðum
við .... Kovacks .... Jón Kovacks.
Þetta var í siðasta sinn, sem nokk-
ur mannleg rödd nefndi nafn Jóns
Kovacks.
Þann 10. nóvemher 1899 var kona,
sem þjáðist af hjartasjúkdómi, flutt
úr tóhaksverksmiðju í O Búda til
St. Jóhannesarspítalans. Hún hlýtur
að liafa verið um það hil 45 ára
gömul. Hún var látin í' sjúkrastofu
nr. 3 á fvrstu hæð. Þar lá hún í rúm-
inu sínu, þögul og kvíðin. Hún vissi,
að hún niundi deyja.
Það var orðið dimmt í sjúkrastof-
unni. Hinir sjúklingarnir voru sofn-
aðir. Snark í lampakveik á bláleit-
um olíulampa var það eina, sem
rauf næturkyrrðina.
Hiri sjúka kona starði galopnum
augum á dauft ljósið og renndi hug-
anum yfir liðna ævi. Hún minntist
einnar sumarnætur uppi í sveit,
Geir Stetánsson
& Co. h.f.
Umboðs- og heildverzlun
Austurstræti 1
Reykjavík
Sími 1999.
Vefn a ðar vörur
Skófatnaður
Umbúðapappír
Kfcmisk^verksmiðja
„JUNO“
Framleiðir eftirtaldar
fyrsta flokks vörur:
Dekkhvítu
Zinkhvítu No. 1
Olíurifna málningu,
flesta liti,
Mattfarfa
i flestum litum
Gólflakk
Gæði „JUNO“-framIeiðslu eru
þegar búin að vinna hylli þeirra,
er notað hafa.
Söluumboð:
Gotfred Bernhöft & Co. h.f.
Sími 5912 — Kirkjuhvoli