Samtíðin - 01.11.1943, Síða 20

18
SAMTlÐIN
ATTILIO GATTI:
Risaríkið í Afríku
AÐ ERU ekki nenia 40 ár síðan
fyi-sta hvíta manninum, land-
könnuðinum von Goetzen greifa,
tókst að brjótast inn í hið fjöllum
girta Rwanda, land Watussi kyn-
stofnsins í Mið-Afríku. Um aldaraðir
hefur þessi furðulegi kynstofn lifað
lífinu einn og óáreittur af fulltrúum
hinnar svonefndu siðmenningar.
Við komu von Goetzens til þessa
einangraða ríkis liófust umráð Þjóð-
verja yfir því. En þegar eftir heims-
styrjöldina 1914—18 var ég settur
yfir nær 3 milj. Bahutu-manna, sam-
lcvæmt boði Þjóðabandalagsins. Kon-
ungur Watussi-manna var þó eftir
sem áður stjórnandi landsins og þjóð-
arinnar, er telur 80 þús. Watussi-
manna, sem einungis eru furstar,
fylkisstjórar, aðalsmenn og höfð-
ingjar. En einnig ræður konungur
yfir nær 3 miljónum Bahutu-manna,
sein eru friðsöm akuryrkjuþjóð af
venjulegu svertingjakyni og geysi-
fjölmennum Bahva-kynflokki, sem
enginn kann tölu á. Eru þessir Batwa-
menn dvergar, 4% fet á hæð, og hafa
Watussi-menn gert þá að þrælum sín-
um.
Hvaðan Watussi-menn eru kynjað-
ir og hvenær þeir settust að í Rwanda
er mönnum hulin ráðgáta, en senni-
legt þykir, að þeir séu afkomendur
Forn-Egypta, er lifðu merkilegu
menningarlífi á hökkum Nílar, og
eigi þeir ætt isina að rekja til auð-
ugra nautgripaeigenda, er endur fyr-
ir löngu yfirgáfu ríki Faraóanna og
tóku með sér nokkurn hluta hjarða
sinna. Halda menn, að þeir hafi far-
ið frá Egyptalandi annað hvort til
þess að forðast hungur eða ofsóknir
eða til þess að leita nýrra grasauð-
ugri beitilanda en þeir höfðu átt við
að búa. Þykir sennilegt, að þeir hafi
haldið suður á bóginn í sífelldum
krákustígum til þess að forðast liina
herskáu frumbyggja héraðanna, en
loks hafi þeir komið til Rwanda og
fest þar byggð, sakir þess hve frum-
byggjar landsins voru gæfir og land-
ið fagurt og gróðursælt, en loftslag
heilnæmt. Enginn veit, hvenær land-
nám þessara manna í Rwanda átti
sér stað, en af líkum má ráða, að
það hafi orðið nálægt fæðingu Krists.
Mér er sem ég sjái framan í
Bahutu-mennina, friðsama og lítil-
siglda, er þeir litu upp einn góðan
veðurdag fyrir mörgum hundruðum
ára og sáu hina óboðnu gesti þyrpast
inn í liið fjöllum girta land þeirra.
Þessir aðkomumenn voru ótrúlega
hávaxnir, 7—8 fet á hæð, og kunnu
ekki að hræðast. Gegn slikum mönn-
um var ekki til neins að rísa með
ofbeldi. Þeir báru af íbúum Rwanda
lands eins og gull af eiri, bæði að
vallarsýn, kröftum og andlegu at-
gervi. Bahutu-menn tólcu því það
ráð, að gerast þeim í hvívetna auð-
sveipir þjónar og trúa því, að þessir
glæsilegu aðkomumenn væru synir
guðanna.