Samtíðin - 01.06.1944, Blaðsíða 29

SAMTlÐIN
25
missa fiskinn eða hvað? Stattu klár
með ifæruna.“
Ég óð í land, hringsnérist í kring-
um sjálfan mig, en fann enga ífæru.
Ef satt skal segja, þá hafði ég ekki
nokkra hugmynd um, hvernig ífæra
lítur út.
„Hún er í bílnum,“ öskraði veiði-
maðurinn. „Það er langa slcaftið með
króknum.“
Ég hljóp upp að bílnum og náði í
langa skaftið með króknum. Ég var
dálitið upp með mér, því að nú vissi
ég þó, hvernig ífæra leit út. Þegar ég
kom niður að ánni aftur, sat Tobbi
á hundaþúfu, kófsveittur og eins og
barnaræningi í framan. Það var ein-
liver óhugur í mér, svo að ég nálgað-
ist hann afar gætilega og spurði mjög
vingjgarnlega:
„Fór liann af?“
„Fór liann af ?!!! Hún er ógleym-
anleg, fyrirlitningin, sem fólst í þess-
ari stuttu setningu. „Hvernig var
hægt að húast við öðru. Ég hef aldrei
þekkt annað eins fífl og þig.“
„Nú,“ varð mér að segja.
„Nú! Finnurðu það ekki sjálfur?“
Svo rauk hann upp eins og norðan-
skafbylur. „Hvern andskotann meint-
irðu með því að ösla út í ána og taka
i mig? Bara til þess að stvggja fisk-
inn og setja mig út af laginu.“
Síðustu orð hans komu flatt upp
á mig, því að ég hafði alltaf staðið
í þeirri meinignu, að Tobbi væri lag-
laus. Ég var svo hryggur, að það lá
við, að ég óskaði þessi heitt og inni-
lega, að ég væri kominn austur i
Þykkvabæ til hennar Karólinu. Svona
var sálarástand mitt ömurlegt. Svo
stóð Tobbi á fætur, og það gladdi mig
RArT>CKIAVeRZl.llN A VINMSTOFA
LAVOAVBO 46 aIMI M6t
önnumst húsa- og skiparaflagn-
ir, setjum upp vindrafstöðvar
fyrir sveitabæi og útvegum allt
efni til þeirra.
Sjáum um teikningar af stærri
og smærri rafveitum.
Lúðvík Guðmundsson
Raftækjaverzlun og vinnustofa
Laugaveg 46. Sími 5858.
Lifur og lýsi’
a 1 1 a r
t e g u n d i r,
k a u p u m
v i S
h æ s t a
v e r ö i.
H.F. LÝSI
Símnefni: Lýsi, Reykjavik.
Simar: 3634, 1845.