Samtíðin - 01.07.1944, Blaðsíða 11
SAMTÍÐIN
7
rekinn úr skólanum fyrir að rita
bækling, sem líklega myndi ekki
hneyksla marga nú á dögum.
Það getur ekki hjá þvi farið, að
meiri alvörublær hvilir yfir öllu
stúdentalífi nú en á friðartímum. Þótt
matur og drykkur séu af skornari
skammti nú en áður, má fullvrða, að
sú andlega fæða, sem er stúdentum
í té látin, sé í engu lakari en áður.
Allir stúdentar verða að fara i
stríðið eftir eins árs nám, nema
læknastúdentar og aðrir, sem nema
tekniskar námsgreinar. Það er mikill
misskilningur, að háskólar þessir séu
aðeins fyrir fáa útvalda, og í litlu líf-
rænu samband við þjóðina.
Þetta kann að hafa verið svo fyrir
100 árum. En nú stunda nám í Oxford
og Cambridge stúdentar af öllum
stéttum. Um 50% af stúdentum lifa
af styrkjum, sem þeim eru veittir
fyrir dugnað og framfarir i náminu.
Allir geta því orðið aðnjótandi hinnar
beztu fræðslu, sem völ er á, ef þeir
hafa nægilegar gáfur og áhuga. Fyrir
stríð var það algengt fyrirbrigði, að
ríkismanna synir fóru til Oxford
meira til að skemmta sér og fá þann
stimpil, sem nám við slikan skóla
veitir, lieldur en til þess að ná prófi.
En óhætt mun að fullyrða, að sú
manntegund er nú útdauð, því að í
Oxford er nú unnið ósleitilega á öll-
um sviðum, og hin aukna ábyrgðar-
tilfinning, sem einkennir brezku
þjóðina á þessum tímum, gjörir líka
mjög vart við sig í háskólanum í Ox-
ford.
Báðir þessir háskólabæir eru í mjög
fögi’u umhverfi. Cambridge mun vera
öllu heppilegri staður til náms, þvi
að þar er færra, sem glepur, heldur
en i Oxford, sem á seinni árum er að
fá á sig stórborgarbrag.
Stúdentabyggingarnar eru flestar
mjög gamlar, frá 14. og 15. öld, og eru
allar forkunnar fagrar frá byggingar-
legu sjónarmiði og setja svip sinn á
bæina, en það mun þó ekki vera aðal-
ástæðan til þess, að bæir þessir verða
öllum þeim, sem þar búa, ógleyman-
legir. í rauninni er erfitt að segja, í
hverju töfrar þeirra eru fólgnir.
Gömul hús frá 13. öld, örmjóar göt-
ur, kirkjur og kapellur í öllum bygg-
ingarstílum, bókabúðir og ævagaml-
ar ölstofur, súlnagöng og gotneskir
turnar, er gnæfa við himin og siðast
en ekki sízt áin, garðarnir og trén.
Allt þetta til samans skapar það and-
rúmsloft, sem maður skynjar ekki
þegar við fyrstu kynningu, en verður
mönnum því kærara sem dvölin er
lengri.
Kennari (við nýjan lærisvein): —
Hvað heitir þú, drengur minn?
Drengurinn: — Jón Sveinsson.
Kennarinn: — Þú átt alltaf að
segja herra, þegar þú ávarpar kenn-
ara þinn.
Drengurinn: — Ég heiti herra
Jón Sveinsson.
LEITIÐ UPPLÝSINGA
UM VÁTRYGGINGAR HJÁ:
Nordisk Brandforsikring A/S
Aðalumboð á íslandi Vesturgötu 7.
Reykjavík. Sími 3569. Póstbólf 1013.