Samtíðin - 01.09.1944, Blaðsíða 30

26
SAMTÍÐIN
annaðhvort til andskotans
eða þá í sjóinn.
Páll yrkir ekki uni stórkostleg nátt-
úrufvrirbrigði, tröllaukna fossa og
straumþung fljót. Hann yrkir um
litla fossinn, sem liraðar sér ofan i
fjöruna á fund aldnanna:
Þær kölluðu á land og spurðu fossinn:
„Hvað heitir þú?“ — „Ég heiti foss.“
„Hvað vildir þú? — „Að fá inér koss.“
„Koss!“ sögðu þær og kipptust við,
það kom strax fjöruborð á sæinn.
En þegar litið leið á daginn,
höfðu ölduriiar engan frið.
Fjörugt lagið og fögur hljóðin, •
fossinn hvitur og ástarljóðin
og þessi koss, sem hann kyssti þær,
kom þeim til þess að læðast nær.
Páll gerði mikið að því, sem ljóðskáld
leggja annars ekki i vana sinn, en
það er að yrkja um konuna sína. 011
ástarljóð lians fjalla um liana. Hann
kvænist Ragnhildi að visu ekki fyrr
eu hann cr kominn á sexlugsaldur, en
í ástarljóðum lians er engu að síður
liili og einlægni. í því sambandi
sakna ég mjög tveggja vísna í þessari
útgáfu, sem Páll orti, er þau hjón
misstu son sinn, Björn Skúlason. Mér
finnst vísurnar hregða upp ógleym-
anlegri mynd af liinum lífsglaða Páli
Ölafssyni:
Vélaverkstæði
Sig. Sveinbjörnssonar
Skúlatún 6
Reykjavlk
Sími 5753.
F ramkvæmir:
Vélaviðgerðir
Vélasmíði
Uppsetningar á vélum
og verksmiðjum.
Gerum við og gerum upp
bátamótora.
Smíðum enn fremur:
Síldarflökunarvélar
Iskvarnir
Rörsteypumót
Holsteinavélar
og raf-gufukatla.
NINON^"™
Samkvæmis-
og
Kvöldkjólar.
Eftirmiðdagskjólar.
Peysur og pils.
Vatteraðir silkisloppar
og
Svefnjakkar.
Mig langar ekki nú í neitt,
nema kannske þetta eilt
á visin bein mín veik og þreytt
verði græna teppið breitt.
Ofan jarðar á ég þó,
er það ekki meira en nóg,
móður Bjössa míns, er dó,
niína unun, von og fró.
Mikið lita-úrval.
Sent gegn póstkröfu
um allt land. —
Bankastrœti 7.