Samtíðin - 01.11.1944, Blaðsíða 11

SAMTlÐIN
7
samþykkt var í París 1855 á fyrsta
alþjóðafundi þeirra. Félagið í Rvík
var stofnað 1899. Stofnandi ])ess var
sr. Friðrik Friðriksson. Hann mark-
aði stefriuná og mótaði starfið. Hin
bjargfasta trú lians á son Guðs og
kærleikurinn til sálnanna eru ein-
kenni, sem hafa gert hann óglevm-
anlegan. Djörf prédikun, þróttmikl-
ir söngvar og glaðlegt viðmót laðaði
unga menn og drengi að sr. Friðrik
og félaginu.
Hvað þýða
éftirfarandi orð, sem eitt sinn voru
á livers manns vörum í vissum
landsfjórðungi hér á landi og mörg
hver voru landfleyg?
1. Arinskersla.
2. Að amla.
3. Boddi.
4. Dentur.
5. Gopi.
6. Geirnit.
7. Að gálmast.
8. Hverna.
9. Hór.
10. Að ylgra.
Skýringar á þessum orðuni finn-
ið þér á hls. 15.
Hundar í kirkjum
O VO ER TALID, að í þeim lönd-
um, þar sem ihúarnir lifa á
kvikfjárrækt, sé það víða siður, að
þeir liafi hunda sina með sér, er
þeir fara í kirkju. Gegnir þá sama
máli um prestana; þeir taka einnig
hunda sína með sér. í þessu sam-
handi er þess getið, að hinn ástsæli,
enski hiskup Benson (síðar erki-
hiskup i Kantarahorg) var ávallt
vanur að hafa lumd sinn með sér
í kirkju, og var se])pa ætlað að liggja
örskammt frá prédikunarstólnum.
Hundur þessi hét Vörður. Eitt sinn
mælti Benson hiskup hátt og snjallt
af stólnum þessi orð: „Treystum
drottni; hann sé vor vörður“ ■—$— •—
.Tafnskjótt og hundurinn hevrði
húshónda sinn segja: vörður, spratt
hann upp og labbaði til hans up])
í prédikunarstólinn. Var þá söfnuð-
inum að sjálfsögðu heldur en ekki
skemmt.
Skáldið Iioberl Louis Stevenson
var eiit sinn látinn í skammarkrók-
inn fyrir einhverja smávægilega
yfirsjón, er hann var sex ára gam-
all. Þegar barnfóstran kom til að
legsa hann úr prísundinni, hvíslaði
Stevenson litli: „Uss, uss, ekki að
ónáiða mig: ég er að segja sjálfum
mér sögu.“
Gerið Samtíðina að heimilisriti yðar og kynnið hana vinum yðar.
Þeir, sem nota
„\fAjJLo sápuna.
einu sinni, nota hana aftur.
Margur framast maðurinn,
mér er gramast aldurinn.
Boginn hamast burgeisinn
og brotalamasmiðurinn.