Samtíðin - 01.11.1950, Blaðsíða 7
SAMTÍÐIN
Nóvember 1950_Nr. 167__17. árg., 9. neiti
SAMTIÐIN kemur mánaðarlega, nema í janúar og ágúst. Árgjaldið er 25 kr. og greið-
ist tyrirfram. Áskriít getur byrjað iivenjjr sem er. Ursogn er buntlin við aramót.
Ritstjóri og útgeíandi: Sigurður Skúiason inagister, smú 2526, póstiiolí 75. Áskriilar-
gjöidmn veitt móttaka i verziuninni Bækur & nttong úf., AusturstræLi 1 og Bokabuð
Austurbæjar, Laugaveg 34. — Prenluð i P'eiagsprentsmiðjunni iif.
SJDNVARP ER STDRKDSTLEG TÆKNINÝJUNG
Jj|ÉR FKR á eftir útdráttur úr grein eftir
Eric Boden, sem nýlega birtist í írska
vikublaðinu Sunday Independent
og fjallar um sjónvarpið í Bandaríkjun-
um:
Langmerkasta atriði í sambandi við
útvarpsstarfsemi Bandaríkjanna í dag er
sjónvarpið, sem ryður sér þar svo ört til
rúms, að það yfirskyggir allt annað. Innan
fimm ára verður sjónvarpsviðtæki komið
inn á annað hvert heimili vestan hafs, og
þá mun hvert tæki ekki kosta meira en
sem svarar 20 sterlingspundum, en nú
kostar það um 100 sterlingspund.
Sýningarflötur meðal-sjónvarpsviðtækis
mun verða ámóta stór og fjórði hluti
venjulegrar dagblaðssíðu. Sumum kann
að virðast hann lítill, en þess er að gæta,
að hann er tiltölulega alls ekki minni en
sýningartafla í kvikmyndahúsi, vegna
þess hve hann er nálægt áhorfandanum.
Segja má, að nú sé orðið unnt að sjón-
varpa í eðlilegum litum, og er búizt við,
að sú nýjung muni ryðja sér til rúms
vestan hafs á þessum áratug. En af tækni-
legum ástæðum má þykja sennilegt, að
Bretar verði þar talsvert á undan Banda-
ríkjamönnum. Hvað sem því líður, er eng-
inn vafi á því, að sjónvarpssmíði án eðli-
legra lita verður innan 3—4 ára orðin ein
af 10 stærstu iðngreinum Bandaríkjanna.
Og árið 1955 er talið sennilegt, að árleg
fjárvelta í sambandi við amerískt sjón-
varp nemi orðið þrefalt meira fjármagni
en varið er nú árlega til Marshallaðstoð-
arinnar svonefndu.
Það er óhjákvæmilegt, að sjónvarpið
ryðji sér til rúms í Bandaríkjunum, en
núverandi útvarpsstarfsemi hraki þar að
sama skapi. Hún náði hámarki sínu árið
1948, en síðan hefur henni hrakað jafnt og
þétt. Þó þykir ólíklegt, að útvarpsstarf-
semi leggist algerlega niður vestan hafs
og þoki þannig fyrir sjónvarpinu. Veldur
þar nokkru um, að örðugt, eða jafnvel ó-
kleift, mun reynast að sjónvarpa til heim-
ila í flestum landbúnaðarhéruðum Banda-
ríkjanna.
Sjónvarpið er risavaxin tækninýjung,
sem breiðist óðfluga út. Það er „framtíð-
arglugginn út að heiminum“, sem milljón-
ir manna munu á komandi tímum sitja
við. Orðugt mun reynast fyrir þá, sem
aldrei hafa kynnzt sjónvarpi, að gera sér
í hugarlund, hvílíkt skemmti-, fræðslu- og
menningartæki heimilin öðlast við til-
komu þess. Menn spyrja: Hvers getum
við vænzt af sjónvarpinu? Svarið verður
á þessa leið: Alls, sem útvarp, leiksvið og
kvikmyndasýningar veita ykkur nú. Og
bjartsýnir menn trúa því, að sjónvarpið
muni, er tímar líða, verða hið öflugasta
tæki, sem hugsazt getur, í friðarsókn
mannkynsins. Þeir trúa því, að með því
hafi vísindin loks uppgötvað gagnráðstöf-
un gegn þeim hörmungum og því tjóni, er
hlýzt af vopnum og vígvélum nútímans.
*
J ÞESSU hefti „Samtíðarinnar“ hefst
mjög athyglisvert samtal við Egil Gr.
Thorarensen forstjóra á Selfossi um hina
miklu byggð, sem á skömmum tíma hefur
myndazt við Olfusárbrú og ýmis merkustu
framfaramál Sunnlendinga. Þetta viðtal
mun vera eitt hið lengsta, sem skrifað hef-
ur verið á íslenzku, enda er þar komið
víða við. Er áætlað, að það birtist sem
framhaldsgrein í 4 heftum.