Samtíðin - 01.11.1950, Blaðsíða 12

8
SAMTÍÐIN
er heldur ekki hugsað né talað _af
hálfum hug. Ég hef einu sinni vegna
þessa tímarits átt tal við athafna-
mann í London, sem var sagður það
voldugur, að hann gat stöðvað ferða-
mannastrauminn þaðan til Frakk-
lands, ef honum hauð svo við að
horfa. Og í annað sinn ræddi ég við
bókaútgefendur í New York, sem
gáfu út bækur í milljónum eintaka
á ári og kváðust skipta veröldinni í
tvö sölusvið. Svo umsvifamiklir sem
þessir menn voru, verð ég að játa,
að mér fannst meira til um islenzka
athafnamanninn á Selfossi þennan
morgun, þegar hann var að stjórna
sínum heimi, sem mér virðist nú vera
hýsna víðáttumikill, því að auk hér-
lendra viðtala var bæði talað við skip
á hafi úti og við útlönd.
„Mig vantar línuspil á vélbát,“
símar Egill til skipstjóra á togara,
sem er á leið til Englands. Þegar
skipstjórinn segir, að það muni víst
ekki fást i Fleetwood, segir Egill, að
þá verði hann bara að láta smíða það
í Vestmannaeyjum. Svo er því máli
lokið. Þá sjaldan síminn og ég gefum
grið, koma deildarstjórar kaupfélags-
ins og annað fólk inn í skrifstofuna
til þess að ráðgast um eitthvað.
Verkstjóri kemur inn og við hann
er rætt af eldmóði um húsabyggingar
í Þorlákshöfn, en sá staður virðist
eiga geysimikil ítök í forstjóranum
þessa stundina. Morgunblöðin úr
Reykjavík eru lögð inn um svipað
leyti og ýmsir Reykvíkingar fá þau.
En það er enginn tími til að líta
á svo mikið sem fyrirsagnir þeirra.
„Ertu orðinn heilsugóður í öllu
þessu annríki? Hefurðu nýlega geng-
ið upp á Ingólfsfjall?" verður mér
að orði:
„Ingólfsfjall, blessaður vertu,
minnstu ekki á það. Hvort ég hef.
I vetur, sem leið, gekk ég alla leið
upp á hátind Eyjafjallajökuls — á
skíðum,“ segir Egill og hlær við.
Verzlun Egils í Sigtúnum
„Hvenær fluttist þú hingað að Sel-
fossi og hófst hér verzlun?“
„Ég keypti húsið Sigtún hér á Sel-
fossi af tengdaföður mínum, Daníel
Daníelssyni, í októberbyrjun 1918,
en hann hafði þá rekið þar verzlun
og greiðasölu um eins árs skeið.
Húsið liafði verið reist árið 1907 af
Kristjáni Ólafssyni trésmið, nú
bónda í Rár í Hraungerðishreppi. En
Kristján var höfuðsmiður og stund-
aði hér smíðar og greiðasölu. Um
hann sjötugan var ort ríma, og er
hann kallaður þar:
„Selfoss byggðar framafús
fyrsti landnámsmaður.“
Ég opnaði verzlun mína laugar-
daginn 12. okt. 1918 í björtu og góðu
veðri, en daginn eftir var hér alls
ekki lesbjart, vegna öskufalls úr
Kötlugjá, sem þá var tekin að gjósa
af miklum móði. Þá var hér ekki
önnur byggð en bærinn á Selfossi,
gisti- og veitingahúsið Tryggvaskáli
og Sigtún."
„Rakstu mikla verzlun til að byrja
með?“
„Nei, fyrst í stað var verzlun mín
fremur lítil. En árið 1924 hóf ég
innflutningsverzlun með vöruskip-
um til Eyrarbakka og ullartöku í all-
stóriim slíl. Ur því óx verzlunin hröð-