Samtíðin - 01.03.1951, Blaðsíða 25

SAMTÍÐIN
21
En í sömu svipan varð ég gripinn
viðbjóði, og það kom yfir mig æði.
Mér er ekki fyllilega ljóst, hvað ég
hef ætlað að gera við stöngina, en
þegar ég sá, að Collier kynni að
komast að landi og hjarga þannig
lífi sínu, sá ég allt rautt í myrkrinu.
Þegar öllu var á botninn hvolft, virt-
ist hin djöfullega hamingja hans
ætla að reynast lionum haldgóð nú
eins og endranær. Ég ákvað, að svo
skyldi ekki verða. Ég lield, að ég hafi
farið til hans með þeim ásetningi að
bjarga honum, en þegar ég sá, að
honum mundi af eigin rammleik
takast að bjarga sér úr ógöngunum,
snérust öll þau góðu áform, sem fyrir
mér kunna að hafa vakað, upp í
algert heiftaræði. Var maðurinn
gæddur yfirnáttúrulega mikilli ham-
ingju? Hver maður annar mundi
hafa drukknað eins og liundur, eins
og hann átti raunar fyllilega skilið.
Þarna hafði hann ætlað sér að skreið-
ast inn, drukkinn eins og svín. Til-
hugsunin um Maríu greip mig. Átti
hún, sem var svo góð og göfug, að
bindast þessum fyllirafti, sem var að
busla þarna í lauginni ? Allt var betra
en að slíkt næði fram að ganga!
Tunglsgeisli féll gegnum trjágrein-
arnar á upplyft andlit Colliers, og
hann leit framan í mig, þar sem ég
stóð með útrétta stöngina. 1 sama
vetfangi lét ég stöngina falla. Þungi
endinn með króknum kom á vinstra
gagnaugað á honum. Höfuð hans
. hneig aftur á bak, og hann hvarf.
Það var það síðasta, sem ég sá
af Filippusi Collier.“
Hann kveðst ekki muna, hvernig
hann komst til herbergja sinna. Þeg-
Húsgagnaverzlun
Kristjáns Siggeirssonar
Laugaveg 13, Reykjavík.
Vönduð húsgögn
prýða heimilið
Einungis 1. flokks efni og vinna
notuð til framleiðslunnar.
Alltaf eitthvað nýtt!
íslenzkur
silfur-
borðbúnaður
er
alltaf gulls í
GLÐL/UJGLR MAGIVLSSOIV
GULLSMIÐUR
Laugavegi 11 Sími 5272.