Samtíðin - 01.04.1951, Blaðsíða 12

8
SAMTÍÐiN
vestrænna öndvegsþjóða, land sitt
fyrir gestum úr hópi menntamanna
frá öllum löndum. Þess má geta, að
Þórhallur Þorgilsson bókavörður
tekur þátt í þessu námskeiði af Is-
lendinga hálfu, en hann hefur, sem
kunnugt er, lagt stund á rómönsk
mál og bókmenntir. ,
Spánn — land ævintýra og' iðjusemi
Það kann að vera djarft að orði
kveðið að nefna iðjusemi i sambandi
við Spánverja. Svo oft hefur maður
lesið þá fjarstæðukenndu fullyrð-
ingu, að þeir séu latir og duglausir
og fresti lausn sérhvers aðkallandi
verkefnis eins lengi og unnt er. 1
þessu sambandi hefur einhver sér-
vitringurinn eða öfugmælahöfundur-
inn fundið upp einkunnarorðið:
manana, og hefur það síðan oftlega
verið notað um framtak eða réttara
sagt framtaksleysi spönsku Jjjóðar-
innar. Sannleikurinn er hins vegar
sá, að hér er um fullkomið öfug-
mæli að ræða, enda vinna Spánverjar
með mikilli atorku að atvinnuveg-
um sínum, og hafa á því sviði orðið
miklar framfarir hjá þeim á síðari
tímum, m.a. í áveitumálum og raf-
orkuframkvæmdum. Til frekari á-
réttingar má benda á þá staðreynd,
að einungis samheldin og atorkusöm
þjóð mundi hafa staðizt þá eldraun,
sem pólitísk einangrun síðari ára
hefur óhjákvæmilega hlotið að hafa
í l'ör með sér.“
Magnús Víglundsson segir að lok-
um: „Mér kemur í hug atvik, sem
bar fyrir mig í einni al’ stórborgum
Spánar fyrir röskum 17 árum. Ég
var að kaupa af rosknum og ráðsett-
um blaðasala eitt af þekktustu dag-
blöðum landsins, og fræddi liann mig
þá á því, að einmitt á þessu sama
götuhorni hefði fyrir nokkrum árum
staðið lítill drengur og selt blöð. Þessi
drengur væri nú orðinn mikils met-
inn ráðherra í ríkisstjórn landsins
og jafnframt aðal ráðamaður blaðs-
ins, sem ég hafði verið að kaupa. -—
Spánn er land þess ævintýris, sem
á sér stað, þar sem einstaklingsfram-
takið l'ær tiltölulega óhindrað að
njóta sín á sviði atvinnumálanna.“
unnar
Stríðsnótt
Á augu jarðar
andar nóttin svefni
eins og rauðum vindum.
Hlaðin draumum
næturskip vor
sigla á sjafnarstraumum,
á silfurvötnum mánans.
Fyrir stafni
er veruleikinn,
draumsins dimma höfn.
Ó, dúfa jarðnesks friðar,
blunda rótt,
því eldur stríðsins
brýzt til borgar þinnar,
að bústað þínum
vítissprengja flýgur,
þar hvítvængjaður
engill einfeldninnar
um álfahallir
drauma sinna stígur
í svefnsins borg
um bláa stjörnunótt.
Kaupum alla gamla málma
MÁLMIÐJAN H.F.
Þverholti 15. Sími 7779.