Samtíðin - 01.11.1951, Blaðsíða 13

SAMTlÐlN
'J
Þess verður ef til vill skammt að
bíða, að nafn Þórunnar Jóhannsdótt-
ur varpi miklum ljóma á Island og
íslenzka þjóðmenningu. Bandaríkja-
menn kölluðu Svíþjóð fyrir nokkrum
árum oft land Grétu Garbo. Það vildi
til sl. vor, að Islendingar voru stadd-
ir á veitingastað í London. Málfar
þeirra leiddi til þess, að aðrir gest-
ir, sem þarna voru, spurðu, hvaðan
þeir væru. Er landarnir sögðu til sín,
birti yfir svip útlendinganna, og þeir
svöruðu: „Jæja, svo þið eruð þá frá
landi undrabarnsins, hennar Þórunn-
ar litlu Jóhannsdóttur.“
S. Sk.
+ Það er sagt: +
að kærkominn sé sá gestur, sem get-
ur látið húsbændunum liða eins
vel og þeir væru heima hjá sér.
♦
að heilinn sé líffæri, sem lætur okk-
ur halda, að við séum miklu gáf-
aðri en raun er á.
♦
að erfðir séu ágallar, sem barnið
þitt hefur frá öðrum en þér.
• ♦
að kona kvíði framtíðinni, áður en
hún giftist, en karlmaður eftir að
hann kvænist.
♦
að enginn viti, hve mannsrödd getur
breytzt gífurlega, fyrr en hann
hefur beyrt konu hætta að
skamma mann sinn og anza í
símann.
Kynnið „Samtíðina" vinum yðar. —
3. grein
Kjörorð frægra manna
V MAURICE MAETERLINC.K, frægi
belgiski nóbelsverðlaunahöfundur-
inn, velur sér þessi orð eftir CER-
VANTES: „Vegnrinn er ávallt betri
én veitingastaðurinn.“
Greinargerð:
ÞESSI ORÐ hins mikla spænska
rithöfundar, Cervantesar, tákna á-
kveðið lífsviðhorf. Á yneri árum lagði
ég oft hart að mér til aoná einhverju
takmarki, ljúka verki. „Þegar þessu
er lokið“, var ég vanur að segja,
„mun ég finna fullnægingu og endur-
gjald.“
En seinna komst ég að raun um,
að sérhver framkvæmd er, fyrir sitt
leyti eins og veitingastaður, aðeins á-
fangi meðfram veginum. Höfuðgæði
lífsins eru fólgin í ferðalaginu sjálfu,
i því að við kappkostum og þráum að
halda ferðinni áfram. Nú finn ég,
að ég get litið með ánægju um öxl
yl'ir áttatíu og fjögur æviár, og það,
sem skiptir mig enn þá meira máli,
er, að ég get enn vonglaður og eftir-
væntingarfullur horft fram á veginn.
Mér hefur lærzt að líta á sérhvern
veitingastað meðfram veginum frá
sjónarmiði ferðamannsins -— ekki
sem lokatakmark, heldur sem við-
komustað, sem unnt sé að leggja upp
frá með nýjum og betri árangri.
Kaupum alla gamla málma
MÁLMIÐJAN H.F.
Þverholti 15. Sími ‘7779.