Alþýðublaðið - 17.08.1923, Blaðsíða 3
&£.s»*&uBLA0!tf
s
Odýrastar vörnr.
Strau8yk?ir 0.65 aura a/s kg*
Molasykar 0,70 —---------
Kandís, rauð. 0,75 —-----
Hvelti, bezta 0,30 —-----
Jarðepli 0,20 —----------
17 kr. poklnn.
Persil 45 anra pakkinn.
Notíö tsekiíææið.
Terzlnnin Hermes.
Njálsgötu 26. Sími 872.
Til að gera þá óskaðlega. —
Það heppnc-st því sð eins til
langframa, að þeir verði betri
menn. Verði hins vegar hið
gagnstæða upp á teningnum, er
einmitt hætta á því, að fanginn
verði hættulegri en nokkru sinni
áður, þegar hann er sioppinn i'jr
dýflissunni.
0ðrunr til viðvöruhnar. — Ef
þau áhrií eru í ?aun og veru
anrað en ímyrdun ein, gætir
þeirra haría litið. í rcargsr aidir
Kon u rl
Mtmlð eítir að biðfa
um Smára smförlíkið.
Ðæmið sjálfar uiu gæðiu.
hefir mönuum verið hrúgað í
fangelsi, og þó er siður en svo
r ð glæpirnir séu í þann veginn
að hverfa. Álit margra sögu-
fróðra mætismanna er, að ströng-
ustu hegningarlögin hafi ekki
s'zt verið brotin. (Sbr. Stóra-
dóm). — — —
Hvað er þá til ráða? Ef það
er rétt, að fangelsin séu að jafn-
aði hegningarliús að eins, en ekki
betrunarliús, að undanskildum
fá inum, svo sem Sing-Sing-fanga-
VerkamaðuHnn, blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. í’lytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. Geriet áskrif-
endur á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
Hjálparstöð hjúkrunarfélags-
ins >Liknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. u—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. -
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga . . .,— 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 e. --
húsinu í Now-Yotk-ríki, sem uudir
stjórn Osburns er betrunarhús í
oiðsins réttu merkingu, — þá ætti
hverjum heiðarlegum manni að
g eta skilist, að nauðsyn er á að
breyta tii. Og fyrfr því að hlut-
tallið sé einmitt þannig, eru að
minsta lcosti miklar líkur. (Frh.)
Ouðm. B. ólafsson
úr Grindavík.
Fátækt er enginn glæpur,
holdur þjáning.
Eidgar Kiea Burrougbs: Dýr Tarzans,
Um sama leyti og suudiungin hélt. innieið sína
í búðir skipsbi'ofcsmannanna á austurströnd eyjar-
innar, risu upp aðrar búðir á norðurströndinni.
Þar lá dálítil skornarta, Corwrie, í vík einni.
filfar hennar hafði fáum dögum áður litast rautt
af blóði skipstjórnenda og fyigismanna þeirra, því
ógæfan hafði skollið yflr Corwrie, er slikir menn
sem Gústaf og Momulla og erkifanturinn Kai Shang
höfðu ráðist á skipið.
Ails voru þeir t:u, afhrök Suðurhafshafnanna, en
Gústaf og. Momulla og Kai Shang voru heilinn og
vitið í hópnum. Þeir höfðu komið uppveistninni af
stað til þess að ná í perlurnar, sem skipið
flutti.
Kai Shang hafði drepið skipstjórann sofandi, og
Momulla hafði stýrt árásinni á stýrimanninn, sem á
verði var.
Samkvæmt venju sinni hafði Gústav komið því
á hina ab taka þátt í manndrápunum. Ekki vegna
þess, að hann væri á móti þeim, nema hvað snerti
öryggi hans eigin parsónu. Það er altaf dálítil lífs-
hætta í svona fyrirtæki, því oftast selja menn
líflð eins dýrt. og unt er. Stundum ieikur jafnvel
vafi á, hvor bera rnuni sigur af hólmi, og ainmitt
það gerði Gústav varasaman.
En þegar verkið var unnið, vildi Svíinn fá æðstu
vöid meðal morðihgjanna. Svo langt hafði hann
jafnvel gengið, að hrifsa til sín og nota ýmsa muni
skipstjórans, — þá muni er báru með sér merki
um völd.
Kai Shang var gramur. Hann elskaði enga yflr-
drottnun, og sízt af öllu vildi hann hlýta yfirráð-
um óbreytts sænsks sjómanns.
Undirrót óánægju var því þegar til meðal
uppreistarmannanna af Coworie, er þeir lentu á
norðurstraönd MarJceyjar. En Kai Shang sá, aö
hann varð að fara gætilega, því Gústav var eini
maðurinn í hópnum, sem kunni nægilega mikið
í siglingafræði til þesa aö koma skipinu subur fyrir
Höfða og á kunnari slóðir, þar sem hækt ræri
að selja þýfið án þess, að spurt væri um uppruna
þess.
D?ginn áður en þeir sáu Markey og fundu
höfnina, sem Cowrie lá nú á, hafði varðmaður-
inn séð reyk og siglutré á herskipi í suðri.
Þá langaði sízt til þess, að hitta hermenn og
svara spurningum þeirra, svo þeir fóru í felur
nokkra daga meðan hættan var að líða hjá.
Og nú vildi Gustav ekki leggja á haflð aftur
Enginn gat sagt, nema skipið væri að leita þeirra,
sagði hann. Kai Shang benti á, að slíkt gæti ekki
verið, því enginn nema þeir vissu hvað skeð hefði
a skipi þeirra.
En Gústav lét sig ekki. í illum heila (hans
þróaðist ráð til til þess að auka hluta sinn í
þýfinu um helming, að minsta kosti. Hann einn
gat siglt skipinu, þess vegna gátu hinir ekki