Fréttablaðið - 29.01.2010, Blaðsíða 39

• 3
SAMFÉLAG
tónlistinni sem þjóðlagaskotnu
poppi. Þetta er í rauninni bara
popp.“
Oft þegar hljómsveitir verða
vinsælar þá opna þær fyrir fleiri
hljómsveitir í leiðinni. Á einhverjum
tímapunkti þegar ég sá ykkur spila
þá hugsaði ég um Hjaltalín. Gerir
þeirra árangur fólk móttækilegra
fyrir ykkar tónlist?
Rakel: „Ég veit það ekki. Ég held
að fólk líki okkur bara saman við
Hjaltalín út af fjöldanum.“
Gunnar: „Mér finnst þetta ekkert
rosalega skemmtileg líking þó að
ég fíli Hjaltalín. En það er kannski
erfitt að forðast þessa líkingu á
Íslandi vegna þess að það eru svo
fá bönd með svipað „line up“ af
hljóðfærum og söngvurum.“
Eru þið hrædd um að vera stimpl-
uð yngri og sætari Hjaltalín?
Rakel: „Það er ekki svo slæmt
(hlær).
Gunnar: „Dr. Gunni kallaði okkur
einhvern tíma Hjaltalín tvö.“
Eftir hressar umræður þar sem ég
bíð árangurslaust eftir því að þau
hefji opinbert rifrildi við Hjaltalín er
komin niðurstaða í málið.
Rakel: „Mér finnst Hjaltalín æðis-
leg hljómsveit, en hún er ekki við.
Þetta er bæði popp með fullt af
hljóðfærum.“
Þar höfum við það og nú þarf
enginn fjölmiðill að líkja þessum
hljómsveitum saman framar.
Hljómsveit eða samfélag?
Við ræðum saman um hvernig
það virkar að vera í svona stórri
hljómsveit og þau segja að rifrildi
séu afar fátíð – þrátt fyrir fjöldann.
Spurð hvort harmonikkustelpurn-
ar eigi til að gera uppreisn gegn
gítarleikurunum segja þau að það
gerist ekki, en ef eitthvað kemur
upp er lausnin einfaldlega að hækka
í sjálfum sér.
Kiddi: „Það heyrist reyndar lang-
mest í strákunum, stelpurnar eru
rólegri.“
Rakel: „Þessu er skipt þannig, að
strákarnir eru grunnurinn – bassi,
trommur, gítar og stelpurnar eru
skrautið.“
Eins og í lífinu sjálfu?
(öll hlæja)
Þau segja að ákvarðanir í hljóm-
sveitinni séu teknar á lýðræðislegan
hátt og aðspurð játa þau að hljóm-
sveitin virki eins og lítið samfélag
– enda eru meðlimirnir jafn margir
og íbúar Eyrarbakka.
Mig langar líka að vita annað. Allir
vita að markmið stráka sem byrja í
hljómsveitum er að blikka skvísur.
Þannig byrjaði allt og breytist jafnvel
þegar þeir verða metnaðarfullir – en
það er grunnurinn að öllu. Hvernig
er að vera í hljómsveit þar sem
það eru fleiri stelpur uppi á sviði
en úti í sal?
Kiddi: „Það er óþægilegt. Maður
er horfandi í kringum sig í staðinn
fyrir að horfa út í sal.“
(Öll hlæja)
Rakel: „Vel sagt.“
Kiddi: „Það er svo mikið af falleg-
um stelpum í þessu bandi.“
Rakel: „Mér finnst stelpurnar fá
meiri athygli, eins og Ragga tromp-
et fær alveg brjálæðislega mikla
athygli.“
Salka: „Mhm.“
Kiddi: „Stelpur eru bara sætari
en strákar.“
P
O
P
P
/V
A
L
L
I
Hringdu í síma
ef blaðið berst ekki