Fréttablaðið - 02.02.2010, Blaðsíða 16
16 2. febrúar 2010 ÞRIÐJUDAGUR
Hefur þú áhuga á að starfa
við hjálparstörf erlendis?
Rauði kross Íslands auglýsir eftir umsóknum um þátttöku í sendifulltrúanámskeiði félagsins.
Námskeiðið er tvíþætt og fer fyrri hluti þess fram á netinu en seinni hlutinn verður haldinn í
Munaðarnesi 21. – 26. mars næstkomandi. Alls verða 25 umsækjendur valdir inn á námskeiðið
en þátttaka í því er forsenda þess að geta starfað sem sendifulltrúi Rauða kross Íslands á
alþjóðavettvangi en veitir þó ekki tryggingu fyrir slíku starfi.
Sendifulltrúanámskeið Rauða krossins
Þátttökuskilyrði eru m.a. fagmenntun og minnst þriggja til fimm ára starfsreynsla í viðkomandi
fagi eftir nám. Mjög góðrar enskukunnáttu í töluðu og skrifuðu máli er krafist en mikill kostur
er ef umsækjandi hefur góð tök á frönsku og /eða arabísku og /eða spænsku.
Rauði kross Íslands leitar sérstaklega að sérfræðingum á sviði heilbrigðis og verkfræði sem
gætu starfað með Alþjóða Rauða krossinum í kjölfar náttúruhamfara og/eða á átakasvæðum
en einnig frönskumælandi fólki með háskólamenntun á sviði lögfræði eða mannréttinda til
að starfa að vernd almennings á átakasvæðum.
Reynsla af skýrsluskrifum, verkefna- og fjármálastjórnun er mikill kostur fyrir öll ofangreind
störf sem og starfsreynsla á alþjóðavettvangi.
Umsóknir berist með tölvupósti til Kristínar Ólafsdóttur verkefnisstjóra á alþjóðasviði Rauða
kross Íslands (kristinolafs@redcross.is) fyrir 10. febrúar næstkomandi.
Umsækjendur er vinsamlegast beðnir um að nota staðlað umsóknareyðublað sem er að
finna á heimasíðu Rauða krossins www.raudikrossinn.is en þar er einnig að finna nánari
upplýsingar um námskeiðið og þátttökuskilyrði. Öllum umsóknum verður svarað.
UMRÆÐAN
Guðríður Arnardóttir skrifar
um Icesave
Á meðan lítið þokast í átt að ein-hvers konar samkomulagi við
stjórnarandstöðuna um málalykt-
ir Icesave-samkomulagsins má
segja að allur efnahagsbati sé hér
í frosti. Umræðan sveiflast nánast
daglega með eða á móti lögunum og
svo virðist sem síðasti ræðumaður
þann daginn ráði ferðinni í skoðana-
könnun þess næsta.
Ég er ein 11 kjörinna fulltrúa sem
stjórna öðru stærsta sveitarfélagi
landsins, Kópavogi. Sveitarfélagið
veltir um 18 milljörðum á ári og er
með hundruð starfsmanna í vinnu.
Hlutverk mitt er að gæta hagsmuna
íbúanna sem jafnframt því að eiga
félagið eru viðskiptavinir þess. Mitt
hlutverk er að sjá til þess að rekst-
ur þess sé traustur og eiga þúsund-
ir bæjarbúa mikið undir að vel tak-
ist til.
Í lok árs 2009 var ég farin að líta
bjartsýnni augum til ársins 2010.
Það var merkjanlegur bati í efna-
hagslífinu. Til að mynda hafði gengi
krónunnar verið stöðugt í 5 mánuði,
stýrivextir höfðu lækkað úr 18% í
10% og verðbólga hafði ekki verið
lægri í 2 ár. Minna atvinnuleysi og
minni samdráttur varð á árinu en
spár gerðu ráð fyrir í upphafi árs og
skuldatryggingarálag lækkaði um
helming frá því sem mest var!
Þann sama dag og forsetinn neit-
aði að staðfesta Icesave-lögin féll
lánshæfismat Íslands niður í rusl-
flokk. Þann sama dag jókst skulda-
tryggingarálag Íslands um 500
punkta og er enn að hækka. Endur-
skoðun efnahagsáætlunar Íslands
og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins er
komin í enn eina biðstöðuna, þar
sem fjármögnun áætlunarinnar er
í uppnámi. Löndin sem höfðu lofað
okkur lánum ætla ekki að lána þess-
ari þjóð krónu fyrr en það liggur
fyrir að hún standi við skuldbind-
ingar sínar.
Við getum
eytt restinni af
æfinni í að ríf-
ast um það hvort
þessar byrðar
séu sanngjarnar
eða ekki. Ekki
stofnaði ég til
þessara skulda
né almenning-
ur í Kópavogi
eða annars stað-
ar á landinu. En á meðan við bend-
um og potum út í loftið og einstaka
liðsmenn stjórnarandstöðunnar
haga sér eins og landráðamenn eru
það fyrirtæki og sveitarfélög þessa
lands sem gjalda fyrir það.
Þegar lánstraust ríkissjóðs
minnkar hefur það mikil áhrif á
fyrirtækin í landinu bæði opinber
og þau sem eru í einkarekstri. Það
hefur einnig gífurleg áhrif á rekst-
ur sveitarfélaganna. Kópavogsbær
skuldar um 38 milljarða og vaxta-
gjöldin ein á þessu ári nema um 1,8
milljörðum. Það er ætlun bæjaryf-
irvalda í Kópavogi að leggja sitt af
mörkum til að draga úr atvinnuleysi
í landinu með því að framkvæma
fyrir 1,2 milljarða á þessu ári. Þar
er bæði um að ræða nýframkvæmd-
ir og viðhaldsverkefni. Allt mun
það skapa störf í bænum og forða
hundruðum vinnufúsra handa frá
atvinnuleysi. Möguleiki bæjarins til
endurfjármögnunar og lána vegna
framkvæmda fara versnandi með
degi hverjum. Dragist þessi ömur-
lega deila mikið lengur mun það
kosta bæjarfélagið hundruð millj-
óna í auknum vaxtakostnaði og gera
okkur erfitt um vik að fjármagna
fyrirhugaðar framkvæmdir.
Ég krefst þess að stjórnarand-
staðan sýni þá ábyrgð sem stjórn-
málamönnum ber þegar þjóðin
gengur í gegnum svo alvarlegar
þrengingar sem raun ber vitni. Ég
krefst þess að hún slíðri sverðin og
láti af pólitískum skylmingum og
vinni með ríkisstjórn Íslands að
lausn Icesave-deilunnar. Dráttur
á afgreiðslu málsins veldur sífellt
meiri skaða. Meðan enga fyrir-
greiðslu er að fá þurfa fyrirtæki að
loka, atvinnuleysi eykst og krepp-
an dýpkar. Þennan reikning þurf-
um við að borga hvort sem okkur
líkar betur eða ver og dráttarvext-
irnir eru háir!
Höfundur er bæjarfulltrúi í
Kópavogi.
Biðin kostar sveitarfé-
lögin hundruð milljóna
GUÐRÚN
ARNARDÓTTIR
UMRÆÐAN
Vigdís Hauksdóttur skrifar um
Icesave
Steingrímur J. Sigfússon stjórnar-andstæðingur fór mikinn í fjöl-
miðlum haustið 2008. Tökum dæmi.
Á vef RÚV 23. október kemur fram:
„Steingrímur J. Sigfússon, formað-
ur Vinstri grænna, segir að það
verði gerð uppreisn hér á landi
verði gengið að kröfum Breta og
Hollendinga um að Íslendingar
greiði 600 milljarða króna vegna
Icesave-reikninganna.“ Hvar er
uppreisnin? Verður hún kannski 6.
mars? Á vef svæði mbl.is þann 22.
október 2008 er viðtal við óbreyttan
Steingrím J. Þá blasti sú staðreynd
við að AGS hafði sett þau skilyrði
að mál vegna Icesave-reikninganna
yrðu að fullu gerð upp við Breta og
Hollendinga. Þar segir hann: „… að
ef það sé rétt að þetta tvennt hangi
saman sé það hrein fjárkúgun.
Ekki liggi fyrir að okkur sé laga-
lega skylt að gera það og þetta bendi
til þess að verstu martrað-
ir séu að rætast varðandi
aðkomu Alþjóðagjaldeyris-
sjóðsins.“ Síðan hefur Stein-
grímur legið í Þyrnirósar-
svefni, sem þjóðin freistar
nú að vekja hann af. Síðar í
sömu frétt segir Steingrím-
ur: „Slíkar skuldbindingar
upp á hundruð milljarða
geti ekki verið einkamál
einnar ríkisstjórnar.“
Alveg hárrétt, Steingrímur. Og
þaðan af síður einkamál eins manns
og gamalla flokksfélaga hans. Á
vefsvæði amx.is í janúar 2009 er
einnig að finna merkilega tilvitn-
un í Steingrím: „Framan af höfðu
ýmsir ráðherrar ríkisstjórnarinn-
ar uppi stór orð um að ekki kæmi
til greina að Íslendingar létu kúga
sig til uppgjafar í deilunni um hina
lagalegu og þjóðréttarlegu ábyrgð
landsins gagnvart Icesave-reikn-
ingunum. Eins og lögfræðingar
hafa bent á var hlutverk innlána-
tryggingarkerfa samkvæmt reglum
ESB/EES-svæðisins aldrei að takast
á við allsherjar bankahrun,
heldur aðeins fall einstakra
banka.“ Í sömu frétt stend-
ur: „Eins og undirritað-
ur lýsti yfir við atkvæða-
greiðslu um málið í þinginu
5. desember síðastliðinn
lítur þingflokkur Vinstri
grænna á samninginn sem
riftanlegan og ógildanleg-
an nauðungarsamning. Enn
er hægt að afstýra stórslysi
fyrir íslenska þjóð. Taki Trygginga-
sjóðurinn hins vegar við skuldun-
um verður ljóst að ekki verður ekki
aftur snúið: Þá hefur þjóðin endan-
lega verið skuldsett á grundvelli
pólitískra þvingunarskilmála sem
ríkisstjórnin hafði ekki dug í sér
til að standa gegn.“ Það er ég viss
um að Ragnari Reykás vöknar um
augun af geðshræringu, þegar hann
les um umturnaða ráðherrann sem
snerist í skoðunum sínum á einu
augabragði, við það eitt að skipta
um stól í þingsalnum.
Höfundur er alþingismaður.
Á einu augabragði
UMRÆÐAN
Baldur Jónasson skrifar um
stjórnmál
Aftan á Fréttablaðinu á mánu-dag er lítill fréttamoli með
mynd af Ögmundi Jónassyni,
alþingismanni og fyrrverandi
heilbrigðisráðherra. Segir í þess-
um skrifum að nú hitni undir
núverandi útvarpsstjóra og séu
á því nokkur líkindi að Ögmund-
ur Jónasson fari í embættið enda
„þyki hann þekkja ágætlega til í
rekstri RÚV eftir áralangt starf
sem formaður BSRB auk þess
að hafa verið þar fréttamaður
á árum áður“. Allt er þetta satt
og rétt og efast ég ekkert um að
Ögmundur myndi standa sig vel
sem útvarpsstjóri ef því væri að
skipta. En rúsínan í pylsuendan-
um er eftir. Moli Fréttablaðsins
endar nefnilega á þess: „Hrók er-
ingin þykir jafnframt gagnast
flokksmönnum Ögmundar ágæt-
lega, ekki síst eftir að hann lenti
upp á kant við flokkssystkini
sín.“
Nú vill svo vel til að ég er
flokksbróðir Ögmundar og þekki
ágætlega til í VG og einnig út
fyrir þær raðir, á meðal fólks
sem styður málstað flokksins. Ég
leyfi mér að fullyrða að Ögmund-
ur Jónasson hefur ekki lent upp
á kant við þorra þess fólks nema
síður væri. Hans framganga
hefur styrkt málstað VG veru-
lega. Ef það er svo að Ögmund-
ur er upp á kant við ríkisstjórn-
ina og einhverja í þingflokki VG
þá ættu hin síðarnefndu að hugsa
sinn gang!
Hið rétta er að mikil reiði er
ríkjandi yfir því að Ögmundur
skyldi sjá sig knúinn að fara úr
ráðherraembætti og þar með úr
ríkisstjórn og vill þetta fólk fá
hann þangað aftur hið bráðasta.
Ég hef orðið mjög áþreifanlega
var við þetta innan úr heilbrigð-
isgeiranum og í samfélaginu
almennt. Það eru ótvíræðir hags-
munir ríkisstjórnarinnar og VG
að fara þess á leit við Ögmund
Jónasson að hann komi aftur
til liðs við ríkisstjórnina með
aðkomu að henni. Ríkisstjórnin
þarf á því að halda. Trúverðug-
leiki hennar sem félagshyggju-
stjórnar er í húfi.
Höfundur er félagi í VG og fyrr-
verandi starfsmaður RÚV.
Ríkisstjórnin
þarfnast Ögmundar
UMRÆÐAN
Arnar Árnason skrifar
um umhverfismál
Það er manninum nauð-synlegt að ganga ekki á
náttúruauðlindir og valda
ekki spjöllum á umhverfi
sínu. En það er líka nauð-
synlegt að taka upplýstar
ákvarðanir í umhverfisvernd.
Því miður hafa ýmsar vafasam-
ar meiningar um umhverfismál
nánast öðlast sannleiksgildi. Hver
hefur ekki fengið tölvupóst með
innifalinni áskorun um að bjarga
nú trjánum og prenta ekki
út póstinn? Ef þú heldur
að pappír ógni umhverfinu
þá skaltu hugsa þig tvisv-
ar um. Helmingurinn af
trefjaefni til pappírsfram-
leiðslu kemur úr endurunn-
um pappír. Hin 50% koma
úr nytjaskógum, sem fara
stækkandi með hverju ári,
afgöngum frá byggingar-
og húsgagnatimburvinnslu og frá
nauðsynlegri grisjun á skóglendi.
Ný tré binda koltvísýring mun
betur en gömul og því er ræktun
nytjaskóga frábær leið til þess.
Sameinuðu þjóðirnar hafa meira
að segja lýst því yfir að trjá- og
pappírsiðnaður leiki stórt hlutverk
í að milda loftslagsbreytingarnar.
Pappírsframleiðendur í Evrópu
eru því mjög meðvitaðir um mikil-
vægi endurvinnslu og stuðla sam-
viskusamlega að henni um alla álf-
una. Skógar í Evrópu hafa stækkað
um 30% frá miðri síðustu öld og
er það fyrst og fremst meðvitaðri
umhverfisstefnu pappírsframleið-
enda að þakka.
Tökum fagnandi á móti kynning-
arbæklingum og -blöðum því papp-
írinn er í góðri sátt við umhverfið.
Höfundur er markaðsstjóri Odda.
Sjálfbær nýting skóga
Ég leyfi mér að fullyrða að
Ögmundur Jónasson hefur
ekki lent upp á kant við þorra
þess fólks nema síður væri.
Ég krefst þess að stjórnarand-
staðan sýni þá ábyrgð sem
stjórnmálamönnum ber þegar
þjóðin gengur í gegnum svo
alvarlegar þrengingar.
VIGDÍS
HAUKSDÓTTIR
ARNAR ÁRNASON